[Dilaver]

4. Vlerësia e metodave

Intelektualisht i formuar si armik i të gjitha tipeve të dogmatizimit të mendimit mbi letërsinë dhe i provuar me shkrim në këtë vepër, Ibrahim Rugova asnjëherë nuk flet për Metodën, po për metodat, nuk flet për Interpretimin, po për interpretimet. Ai rimerr, shqyrton dhe vlerëson rezultatet e metodave të ndryshme të kritikës në shekullin 20, të cilat i lidh një karakteristikë e përbashkët se i kundërvihen pozitivizmit; dhe përfill rezultatet e çdonjërës veç e veç, pa pas kërkuar që ndonjëra prej tyre ta marrë flamurin e proklamimit të së vërtetës mbi veprën letrare. Me sa fytyra del e vërteta letrare në shqyrtimin e letërsisë? Vlera e këtyre teorive është se i ikin empirizmit dhe pozitivizmit dhe merren drejtpërdrejt me objektin, me veprën. Dëshirës klasifikuese të këtij autori nuk i shpëton edhe kësaj here grupimi i këtyre metodave në teori filozofike estetike dhe në teori scientiste, që si rrugë të sjell në pikën e parë: në studimin filozofik të letërsisë - në filozofi të letërsisë dhe në studimin letrar të letërsisë - pra në estetikë dhe në poetikë, në dy anë, në dy fusha, që prapë nuk janë një. Kjo vetëm tregon për heterogjenitetin e sotëm të metodave interpretuese dhe shpjeguese të letërsisë, të cilat, prapë, nuk janë shpikje të rastit, por të kushtëzuara nga tekstet artistike moderne edhe përnga idetë edhe përnga ndërtimet. Kjo sjell te mohimi edhe i njëhershëm i normimit të mendimit mbi letërsinë. Pra, çështjet duhet të lihen të hapura. Më shumë duhet të shtrohen pyetje sesa të jepen përgjigje të përfunduara.