[Reana]

Ka disa njerez qe preferojne kete; me i fshehe ndjenjat. Nuk paragjykoj;secili duhet te ndjehet i lire te jetoje sipas besimeve te veta!
Edhe pse vetes s'ia preferoj vetes nje gje te tille.
Si gjimnaziste kam qene shume nen ndikimin e letersise klasike Boterore, ku idealizohet deri ne piedestal karakteri i "permbajtur" i personazheve, dhe njekohesisht kurr se kam pelqyer histerine emocionale, apo zbrazjen dramatike emocionale, megjithate mendoj se me teper eshte shenje e vetebesimit dhe e pjekurise shprehja e hapur (pa dramatizime :lol: ) e emocioneve, se ndrydhja/fshehja e tyre!

Pse te vuaj njeriu ne heshtje, kur ka mundesi te flase hapurazi per kete dhe te merret me shkaqet e kesaj vuajtje!? Mendoj se ka njerez melankolike, qe shkurt ndjejne kenaqesi nga gjendje e tille emocionale, apo edhe te atille qe nuk e kane guximin te qendrojne drejte dhe te flasin cka ju thote zemra!!!
Per ata qe nuk e kane kete guxim, ju kisha thene "s'keni asgje per te humbur"!!!