Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Murgesha** · 24-12-05, 01:15

MOHIMI I PERËNDISË NË SHEKULIN E 20-të

Rezultatet e një sondazhi në 11 vende të Evropës, Amerikës dhe Azisë, nxjerrin në pah se pak më shumë se 2% të njerëzve e quajnë veten ateistë. Megjithatë, mbizotëron një frymë ateist edhe mes shumë prej tyre që besojnë se Perëndia ekziston. Një epokë tolerance, pra, ka miratuar bashkëjetesën paqësore mes ateizmit dhe besimit në Perëndinë "Nganjëherë, ateizmi i referohet thjeshtë, hedhjes poshtë apo mohimit të Perëndisë në nivel praktik". vëren The Encyclopedia Americana. Prandaj, THE NEW SHORTER OXFORD ENGLISH DICTIONARY, jep përcaktimin e dytë vijues për termin ateist: "...Një person që e mohon Perëndinë moralisht, një njeri i pafe. "Mirëpo, a mohohet në të vërtetë Perëndia në këtë fund milenium? Të gjithë do të pajtohemi se Sigmund Freude me PSYCHOANALYSIS dhe
Carl Gustav Yung me KOMPLEKSIN E PAVETËDIJES e vetëdijësuan njeriun se Perëndia është çdo gjë që na rrethon (MAKROKOZMOSI), rrjedhimisht, një pjesë e saj ndodhet në qenien tonë (MIKROKOZMOSI). Prandaj, që njeriu të shkrihet me hyjnoren, duhet medoemos ta hulumtojë veten, ta zbulojë xixën hyjnore diku në thellësinë e Unitë vet-pra, ta njoh mikrokozmosin si portë hyorëse në makrokozmos. Ky "devalvim" i Perëndisë, ka hapësirë për intepretime nga më të ndryshmet, e në të shumtën e rasteve nuk u kuptua drejtë. Prandaj, njerëzit krijuan sekte, taborre, fraksione e grupacione prej më radikaleve e deri te më liberalet në aspektin e pikëpamjeve mbi të Madhërishmin, sa që në librin "ONE HUNDRED YEARS OF DEBATE OVER THE GOD - THE SOURCE OF MODERN ATHEISM" hasim edhe në këtë konstatim: "Sot, njerëzve u ka ardhur jeta në maje të hundës nën mbikëqyrjen e Perëndisë. Ata... preferojnë të jetojnë në liri...". Këtë liri që e la gjysmëzvarrë Nietsche, e konturoi qartë njeriu i cili në çerekun e fundit të shekullit të kaluar dhe në gjysmën e parë të shekullit tonë la gjurmë më të qarta në pergamenën e polemikave mbi Perëndinë - Aleister Crowley (1875-1947). I indinjuar në krishterizmin e kohës, që po kufizonte gjithnjë e më shumë vullnetin dhe tendencën natyrore të njeriut për vetënjohje dhe për kërkim të Hyjnores, Crowley, më 1916, u ngrit në rangun e Magut, dhe me një ritual të menduar vetë, e mbërtheu bretkocën për kryqi si Jezuin, dhe e copëtoi. Akuzohet si adhurues i Satanës, ngase më 1904, në Kairo, e shkroi librin "The Book Of The Law" nën ndikimin e AIVAS-it (një shpirt djalli), me ç'rast i ndihmoi edhe gruaja e tij profecike Rose. Së bashku me William Battler Yeyts (nobelistin e njohur irlandez), u shkëputën nga Masoneria e Samuel Lidel Matersit, dhe formuan më 1907 shoqërinë magjike "Rendi i Yllit të Argjendtë", Anëtarësimi në këtë shoqëri kushtëzohej me betimin e dhënë i lidhur për kryqin e mundimeve:"Prej sot e këndej do t'i përkushtohem Veprës së Madhe-do të përpiqem ta pastroj dhe ta ngris natyrën time shpirtërore, ashtu që me Ndihmën Hyjnore, të arrij të bëhem më shumë se njeri, duke hipur më pas shkallë-shkallë deri sa të bashkohem me të Lartin tim, dhe me Shpirtin e Shenjtë, me ç'rast në asnjë moment nuk do ta keqpërdor fuqinë e madhe e cila më është besuar".
Maksima e tij "Bëj ç'të duash-le të jetë i gjithë ligji yt" nuk duhet të kuptohet si kërcënim ndaj Perëndisë, por përkundrazi, për ta njohur apo zbuluar akoma më shumë Atë, pra, bëju besnik i Unit tënd të vërtetë, shkruan Richard Cavendish në "Historia e Magjisë". Në favor të këtij konstatimi, edhe vetë Crowley deklaron: "Njeriu nuk e njeh natyrën e qenies dhe fuqisë së vet... Njeriu është i aftë të jetë dhe të përdorë çdo gjë që sheh, sepse e tërë ajo që sheh është edhe pjesë e tij e pandashme. "Kjo pikëpamje që e totalitarizon Perëndinë si çdo gjë që ekziston, merr hov sidomos në gjysmën e dytë të shekullit tonë, dhe ndoshta mund të arsyetohet me depërtimin e vrullshëm të kulturës, civilizimit dhe religjioneve të Lindjes në Evropë, që imponoi formimin e shumë sekteve. Kështu, religjionet euro-orientale mbetën paksa nën hijen e budizmit, gjainizmit, hinduizmit etj. të hyjnizuara nga kultet e Gauthama Sidhartës, Mahavirës, Rama Krishnës...
Sido që të jetë, qenia "miniaturike" e quajtur njeri, edhe në shekullin e 20-të vazhdoi ta mbajë Perëndinë "pezull", as në tokë - as në qiell, ndonëse përpjekjen më të madhe për ta vetëdijësuar njeriun për ekzistencën e padiskutueshme jo vetëm të Perëndisë por edhe të vetë NJERIUT si xixë apo shkëndijë hyjnore, e bëri mistiku hindus, OSHO RAJNEESH (1936-1990), i cili më gjerësisht u prezentua në të vetmen revistë parapsikologjike për dukuritë buzë shkencës në guhën shqipe, "MJELLMA" - gronsis mistica. Për lexuiesit e "Eurozërit" do të citojmë një mendim të tij me interes për shtjellimin e kësaj tematike:"Perëndia është një Oqean i pafund, i amshueshëm, kurrë i krijuar-kurrë i zhdukur (PËRJETËSIA), ndërsa njerëzit dhe të gjithë shpirtërat janë vetëm valë të këtij Oqeani, që herë shfaqen në sipërfaqe (LINDJA) e herë zhyten në të (VDEKJA) apo reinnkarnimi. "OSHO është ndër të rrallët që në moshën 21 vjeçare e përjetoi ndriçimin shpirtëror, shkallën më të lartë të zgjerimit të vetëdijes së njeriut. Në pllakën e mermertë të Samadhit, në Komunën që vetë e themeloi në Poona (Indi), nen të cilën gjendet urna me hirin e tij, shkruan: OSHO, KURRË I LINDUR- KURRË I VDEKUR, VIZITOI PLANETËN TOKË MES 10.XII.1931 - 19.I.1990.

24-12-05, 01:15	#3
Murgesha Administratorët Anëtarësuar: 24-10-03 Vendndodhja: Diku nëpër botë.... Postime: 40,346	MOHIMI I PERËNDISË NË SHEKULIN E 20-të Rezultatet e një sondazhi në 11 vende të Evropës, Amerikës dhe Azisë, nxjerrin në pah se pak më shumë se 2% të njerëzve e quajnë veten ateistë. Megjithatë, mbizotëron një frymë ateist edhe mes shumë prej tyre që besojnë se Perëndia ekziston. Një epokë tolerance, pra, ka miratuar bashkëjetesën paqësore mes ateizmit dhe besimit në Perëndinë "Nganjëherë, ateizmi i referohet thjeshtë, hedhjes poshtë apo mohimit të Perëndisë në nivel praktik". vëren The Encyclopedia Americana. Prandaj, THE NEW SHORTER OXFORD ENGLISH DICTIONARY, jep përcaktimin e dytë vijues për termin ateist: "...Një person që e mohon Perëndinë moralisht, një njeri i pafe. "Mirëpo, a mohohet në të vërtetë Perëndia në këtë fund milenium? Të gjithë do të pajtohemi se Sigmund Freude me PSYCHOANALYSIS dhe Carl Gustav Yung me KOMPLEKSIN E PAVETËDIJES e vetëdijësuan njeriun se Perëndia është çdo gjë që na rrethon (MAKROKOZMOSI), rrjedhimisht, një pjesë e saj ndodhet në qenien tonë (MIKROKOZMOSI). Prandaj, që njeriu të shkrihet me hyjnoren, duhet medoemos ta hulumtojë veten, ta zbulojë xixën hyjnore diku në thellësinë e Unitë vet-pra, ta njoh mikrokozmosin si portë hyorëse në makrokozmos. Ky "devalvim" i Perëndisë, ka hapësirë për intepretime nga më të ndryshmet, e në të shumtën e rasteve nuk u kuptua drejtë. Prandaj, njerëzit krijuan sekte, taborre, fraksione e grupacione prej më radikaleve e deri te më liberalet në aspektin e pikëpamjeve mbi të Madhërishmin, sa që në librin "ONE HUNDRED YEARS OF DEBATE OVER THE GOD - THE SOURCE OF MODERN ATHEISM" hasim edhe në këtë konstatim: "Sot, njerëzve u ka ardhur jeta në maje të hundës nën mbikëqyrjen e Perëndisë. Ata... preferojnë të jetojnë në liri...". Këtë liri që e la gjysmëzvarrë Nietsche, e konturoi qartë njeriu i cili në çerekun e fundit të shekullit të kaluar dhe në gjysmën e parë të shekullit tonë la gjurmë më të qarta në pergamenën e polemikave mbi Perëndinë - Aleister Crowley (1875-1947). I indinjuar në krishterizmin e kohës, që po kufizonte gjithnjë e më shumë vullnetin dhe tendencën natyrore të njeriut për vetënjohje dhe për kërkim të Hyjnores, Crowley, më 1916, u ngrit në rangun e Magut, dhe me një ritual të menduar vetë, e mbërtheu bretkocën për kryqi si Jezuin, dhe e copëtoi. Akuzohet si adhurues i Satanës, ngase më 1904, në Kairo, e shkroi librin "The Book Of The Law" nën ndikimin e AIVAS-it (një shpirt djalli), me ç'rast i ndihmoi edhe gruaja e tij profecike Rose. Së bashku me William Battler Yeyts (nobelistin e njohur irlandez), u shkëputën nga Masoneria e Samuel Lidel Matersit, dhe formuan më 1907 shoqërinë magjike "Rendi i Yllit të Argjendtë", Anëtarësimi në këtë shoqëri kushtëzohej me betimin e dhënë i lidhur për kryqin e mundimeve:"Prej sot e këndej do t'i përkushtohem Veprës së Madhe-do të përpiqem ta pastroj dhe ta ngris natyrën time shpirtërore, ashtu që me Ndihmën Hyjnore, të arrij të bëhem më shumë se njeri, duke hipur më pas shkallë-shkallë deri sa të bashkohem me të Lartin tim, dhe me Shpirtin e Shenjtë, me ç'rast në asnjë moment nuk do ta keqpërdor fuqinë e madhe e cila më është besuar". Maksima e tij "Bëj ç'të duash-le të jetë i gjithë ligji yt" nuk duhet të kuptohet si kërcënim ndaj Perëndisë, por përkundrazi, për ta njohur apo zbuluar akoma më shumë Atë, pra, bëju besnik i Unit tënd të vërtetë, shkruan Richard Cavendish në "Historia e Magjisë". Në favor të këtij konstatimi, edhe vetë Crowley deklaron: "Njeriu nuk e njeh natyrën e qenies dhe fuqisë së vet... Njeriu është i aftë të jetë dhe të përdorë çdo gjë që sheh, sepse e tërë ajo që sheh është edhe pjesë e tij e pandashme. "Kjo pikëpamje që e totalitarizon Perëndinë si çdo gjë që ekziston, merr hov sidomos në gjysmën e dytë të shekullit tonë, dhe ndoshta mund të arsyetohet me depërtimin e vrullshëm të kulturës, civilizimit dhe religjioneve të Lindjes në Evropë, që imponoi formimin e shumë sekteve. Kështu, religjionet euro-orientale mbetën paksa nën hijen e budizmit, gjainizmit, hinduizmit etj. të hyjnizuara nga kultet e Gauthama Sidhartës, Mahavirës, Rama Krishnës... Sido që të jetë, qenia "miniaturike" e quajtur njeri, edhe në shekullin e 20-të vazhdoi ta mbajë Perëndinë "pezull", as në tokë - as në qiell, ndonëse përpjekjen më të madhe për ta vetëdijësuar njeriun për ekzistencën e padiskutueshme jo vetëm të Perëndisë por edhe të vetë NJERIUT si xixë apo shkëndijë hyjnore, e bëri mistiku hindus, OSHO RAJNEESH (1936-1990), i cili më gjerësisht u prezentua në të vetmen revistë parapsikologjike për dukuritë buzë shkencës në guhën shqipe, "MJELLMA" - gronsis mistica. Për lexuiesit e "Eurozërit" do të citojmë një mendim të tij me interes për shtjellimin e kësaj tematike:"Perëndia është një Oqean i pafund, i amshueshëm, kurrë i krijuar-kurrë i zhdukur (PËRJETËSIA), ndërsa njerëzit dhe të gjithë shpirtërat janë vetëm valë të këtij Oqeani, që herë shfaqen në sipërfaqe (LINDJA) e herë zhyten në të (VDEKJA) apo reinnkarnimi. "OSHO është ndër të rrallët që në moshën 21 vjeçare e përjetoi ndriçimin shpirtëror, shkallën më të lartë të zgjerimit të vetëdijes së njeriut. Në pllakën e mermertë të Samadhit, në Komunën që vetë e themeloi në Poona (Indi), nen të cilën gjendet urna me hirin e tij, shkruan: OSHO, KURRË I LINDUR- KURRË I VDEKUR, VIZITOI PLANETËN TOKË MES 10.XII.1931 - 19.I.1990.