[munti]

PSE PRITJA DHE KREMTIMI I VITIT TË RI - ËSHTË KOTËSI,
ËSHTË MARRËZI?


Mexhid Yvejsi, Gjakove

( Pasha kohën !
Njeriu me siguri është në humbje.
Përveç atyre që besojnë, porosisin
për
drejtësi dhe këshillojnë
njëri-tjetrin
të jenë të durueshëm.)

(Kur’an-i, 103:1-3)


Pyetja më e shpeshtë që po bëhet këto ditë, në
fund të muajit dhjetor, pra, në fund të vitit, është: Ku do
ta pritni, kremtoni, Vitin e Ri?
Shpesh ndodh që pyetjet nuk çojnë te përgjegjet,
por te pyetjet tjera. Njëra nga pyetjet është edhe kjo: Pse
pritja dhe kremtimi i Vitit të Ri është kotësi, është
marrëzi?
Është kotësi, është marrëzi, pritja, kremtimi i
Vitit të Ri, sepse, thënë shkurt e trup, kjo është një
festë pagane. Prejardhja e kësaj feste pagane e ka burimin
në Babiloni, Azi.
Babilonasit paganë, 4000 vjet para, e festonin
ndërrimin e viteve në ditën e Pranverës, kur Hëna ishte e
plotë, kur nata e dita janë të barabarta, kur natyra
rilindë mbas dimrit të gjatë…
Në Evropë, në gjithë hemisferën perëndimore edhe
përtej Atlantikut, kjo festë pagane e ka prejardhjen nga
Roma antike pagane, para 2000 vjetëve…
Në vitin 274, Imperatori romak pagan,
Aurelian-i, e shpalli 25 dhjetorin:
Natalis Solis Invicti (Festa e Diellit
të Pamposhtur), që kremtohej në gjithë Perandorinë Romake.
Kjo e ka prejardhjen nga hyu pagan i iranianëve të lashtë,
i cili quhej Mithra, hyu pagan iranian i dritës, që besohej
se kishte lindur me 25 dhjetor! Kjo festë pagane kremtohej
një javë, deri me 1 janar, tani për nder të hyjnisë Janus,
hyu dyerve dhe hyrjeve, prej të cilit ka prejardhjen emri
i muajit të parë të vitit-Janari, që është dera, hyerja në
Vitin e Ri…!
Pra, kjo festë e lashtë pagane, në Perandorinë
Romake, zgjaste një javë. Një historian perëndimor, J.M.
Wheeler, në librin e tij: “Paganism in the Christian
Festivals”, (Paganizmi në Festat Kristiane) ndër të
tjera, shkruan:
“Të gjithë festonin dhe gëzonin, puna dhe tregtia ishin
pezulluar tërësisht. Shtëpitë ishin zbukuruar me bredha,
pisha, me dafina dhe me bimë e pemë me blerim të
përhershëm; midis miqëve shkëmbeheshin dhurata e vizita.
Ishte një periudhë gëzimi dhe dashamirësie dhe populli
jepej pas çdo lloj argëtimi…”
Pse ndodhnin këto? Pse gëzoheshin,
argëtoheshin…? Sepse popujt paganë evropianë besonin se
kur ditët shkurtoheshin, e dita më e shkurtër bie me 21 ose
me 22 dhjetor, ata mendonin se Dielli-zoti është sëmurë dhe
porsa dita fillon të zgjatët ata gëzoheshin dhe festonin,
duke besuar se Dielli-zoti i tyre po shërohet, po forcohet
dhe vera po afrohet!
Ky besim i verbër pagan ishte i përhapur ndër
popujt evropianë, por që ka prejardhje nga egjyptasit e
lashtë paganë, të cilët e adhuronin hyun pagan Ra, hyu i
agrikulturës, por që vjen nga besim pagan iranian i
Mithras, hyu pagan kushtuar Diellit të pamposhtur…!
Edhe sot e kësaj dite, në mijëvjeçarin e tretë,
në shumë vende të botës, kjo festë kremtohet me madhështi,
njerëzit argëtohen, gëzohen, tranohen…!
Për nder të kësaj feste pagane zbukurohen,
dekorohen, shtëpitë, fshatrat, qytetet me bredha, pisha, me
blerim të përhershëm, nga njerëzit e përkohshëm dhe
populli, siç dihet, jepet pas çdo lloj argëtimi-deri te
shfrenimi…!
Përse zbukurohen, dekorohen shtëpitë, fshatrat,
qytetet, me bredha, pisha? Sepse popujt paganë, para
krishterimit, pemët e gjelbërta, siç janë bredhi, pisha, të
cilat tërë vitin e ruajnë blerimin e tyre, ngjyrën e tyre,
edhe në dimër, popujt paganë besonin se këto pemë kishin
diçka hyjnore, dhe adhuroheshin për qëndresën e tyre, si
diçka e shenjtë, prandaj porsa fillonte dimri i dekoronin,
i zbukuronin, duke menduar, duke besuar se, meqë ato i
qëndrojnë dimrit të ftohtë e të gjatë, do t’i ndihmojnë
edhe atyre të mjerëve të qëndrojnë…!
A ka kuptim që popujt me besim monoteist, siç
jemi edhe ne , shqiptarët, qofshin të krishterë apo
muslimanë, të presim, të kremtojmë, të gëzohemi, të
tranohemi për një festë pagane, siç është Viti i Ri? Këtë
e gjykon Bibla, e gjykon Kur’ani, dy Librat Hyjnorë, më të
lexuara, më të përhapura, më të nderuara, në rruzullin
tokësor.

Shën Pali, në letrën dërguar Efesianëve,
ndër të tjera, shkruan:
“…Përbehem në Zotin: mos jetoni sikurse
jetojnë paganët me mendje të errërsuar, larg nga jeta e
Hyut, për shkak të paditurisë që është ndër ta për arsye të
trashamanisë së zemrës së tyre. Vetveten e kanë bërë të
pandjeshëm, u dhanë mbas shfrenisë, në mënyrë, të shtyrë
prej lakmisë, të bëjnë çdo poshtërsi.”
(Bibla,
Efesianëve, 4:17-20)
A keni menduar, si besimtarë, ndonjëherë rreth
kësaj çështje? Nëse nuk keni menduar, atëherë shtrohet
pyetja: Deri kur të pranojmë, pa menduar, çdo festë që të
tjerët na kanë servuar - si një sofër e shtruar?!
Sidoqoftë, para nesh është Viti i Ri, por jo
për ta pritur, se ai vjen vet, jo për ta kremtuar, jo për
ta uruar, jo për t’u gëzuar, jo për t’u shfrenuar, por për
të medituar!
Meditimi rreth Vitit të Ri do të na çon kah një
kuptim më i thellë i jetës, i kohës. Koha, për të cilën
betohet Krijuesi i Madhnueshëm në Kur’an, është gjëja më e
çmueshme për krijesën-njeriun.
Njeriu i sotëm, modern, bashkohor,
perëndimor, materialist, është i aftë për të drejtuar, për
të kontrolluar fuqitë e ndryshme natyrore, por qe de, është
i pa aftë për të frenuar epshet e veta shtazore…!
Mos frenimi i epsheve shtazore, duke qenë
larg Zotit, duke mos përfillur udhëzimet e Tij, shumicën e
njerëzve e ka tërhequr kotësia, marrëzia, shfrenia të
shtyrë nga lakmia…
Në etapa të ndryshme kohore, miliona njerëz
për shkak të mosdijes, lakmisë, grykësisë, padrejtësisë
janë shkatërruar, janë asgjësuar. Po të kthehemi në
histori, do të pyesim me habi: Ku janë gjithë ato
perandori?! Perandori shekullore, të fuqishme, që dukeshin
aq madhështore, por u shkrinë si me qenë fluska bore!
Sot, sikurse dje, njerëzit që nuk kanë besim
në t’Madhin Zot-jetojnë kot! Ata e presin me pa durim Vitin
e Ri, duke shpresuar, duke besuar se Viti i Ri ju sjellë
begati!
Me kohë, bota e kapitalit, e tregtisë, e
bisnisit, me reklama, me dredhi, joshje e mashtrime prej
çdo lloj pisit, këtë e kanë kuptuar dhe përgatitjet për
Vitin e Ri , që moti, ata i kanë filluar. I kanë filluar
dhe do t’i përfundojnë përgatitjet të organizuara më bukur
se çdo herë, sepse me fitime të mëdha, si asnjëherë, e
shpërblejnë vetveten menjëherë…!
Për natën e Vitit të Ri thuhet se është nata më e
gjatë, nata më e mrekullueshme. Po, por këtë e thonë të
gjithë ata që janë në gjëndje të trullueshme!
Në të vërtetë, jo vetëm që është nata më e trullueshme,
duke pirë- pije alkoolike e narkotike, duke kënduar, duke
vallëzuar, pa rend e vend, pa kurrfarë sjellje, duke hangër
deri në vjellje , duke luejtur bixhoz, lotari duke bërë
edhe ndonjë marrëzi…! Pra, nata e Vitit të Ri bëhet jo
vetëm nata më e trubullueshme, ajo bëhet edhe nata më e
mjerueshme, më e mallkueshme, më e dënueshme…! Pse? Sepse
kjo është një festë pagane, e cila urohet pothuejse nga
mbarë bota, por të gjitha urimet janë të kota! Urojnë,
urojnë, urojnë, derisa e teprojnë, edhe pse ata ashtu nuk
mendojnë…!
Ka shumë që do të thonë, është e drejta
jonë, jemi n’Evropë, jetojmë në liri, në demokraci dhe e
gëzojmë të drejtën të kremtojmë, ta presim Vitin e Ri!
Po, me siguri, keni të drejtë ta pritni, të
kremtoni , por një ditë do të vajtoni…! E drejta juaj nuk
do të thotë se po veproni drejt. E drejta juaj, në këtë
rast ju bën të huaj! Nëqoftëse dëshironi të jeni si të
tjerët, atëherë kush do të jetë si ju?
Me pak fjalë, kjo është e Vërteta, e
Vërteta: Pse pritja, kremtimi i Vitit të Ri – është kotësi,
është marrëzi? E Vërteta, siç thoshte Shileri, nuk pëson
nëse dikush nuk e beson.
E Vërteta është Zoti. Zoti është Krijues,
Furnizues, Dhurues. Prandej, të gjithë kemi nevojë për
Zotin. Zoti nuk ka nevojë për ne. Kush vepron mirë,
shpreson mirësi
nga Mirësia e Tij, jo nga Viti i Ri. Kush vepron keq, por
pendohet, shpreson se do të falet dhe qetësohet, rahatohet…
I varfëri shpreson të pasurohet, i sëmuri të shërohet, i
papuni të punësohet, i burgosuri të lirohet…
Zoti është i vetmi Krijues, i vetmi
Furnizues dhe i vetmi Dhurues për gjithçka. Ai Krijon,
Furnizon, Dhuron nga oqeani i pashtershëm i Mirësisë dhe
Bujarisë së Tij, jo Viti i Ri.
Në Kur’an, All-llahu i Madhnueshëm urdhëron e
thotë:
“Kush nuk beson barrën e mosbesimit e ka kundra
vetes” (30:40)
Pra, kush nuk beson, ai që është kundër vetes. Ai
që është kundër ka krijuar burgun e vet. Në burgun e vetë,
vetvetja në këtë jetë i duket më e largët se çdo planetë…