Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga FrEsKiA
ahhahaa, loni dhe zana, me pelqen qetesia, a e keni degjuar kengen:
Vemi o vemi, ne mes te pyllit te shkojme
atje ku dielli dhe bota nuk na sheh,
atje ku zogjet kendojne kengen e dashurise,
atje shtepine ta ngrejme edhe ne!!!
Pastaj do te doja kur te zgjohesha cdo mengjes te freskoja syte ne rrjedhen e lumit nen cicerime e embel te zogjeve!
|
po, tash nuk je ne pyll, tash je vetem duke thene se po shkoj....
e vertete...pylli ka qetesine e vet...
Une do te doja te isha ne nje ishull, ku i vetmi njeri do te isha une, i pa shprese, duke shikuar detin detin dhe duke pushuar syte, duke shkruaj me nje laps ne nje flete qe me mbeten ne xhep, kur ja papritmas shoh nje vajze me anije, qe vjen...Ajo eshte e dashura, vjen dhe une i them eja te shkojme....ajo me thote prere:JO...ne jemi vetem, dua te jemi vetem ne te dy, larg botes, afer kenaqesise...afer harmonise...
Freskia a te pelqeu...kjo ishte per momentin..