[Psikologu]

Me del gjumi...!

Trupi kercen nga shtrati ,e të rrahurate e shpejta të zemres , degjohen aq shpejtë dhe shumë,nga kerkesa e saj , dhe syt e mij shiqojnë verdallë qe mos vallë ndokund të shofin , mos valle , ti ke ardhur ketë natë që të ma ledhatosh koken , të më qetesosh me puthjet tua të lehta dhe të embla.
Perendesh e endrrave të mija , që sundon mbi endrrat e mija , që cdo here edhe ne enderr me vjen me buzqeshjen tende të embel,dhe ma merrë enderren time me vete , që ajo të jetoj vetem tek ti ne realitet.
Mbreteresh e jetes time , që mbanë në dorë ardhmerin time , tenden dhe ardhmerin tonë.
Tash me doli gjumi , dhe mendoj se si do të behesha zog që të vij tek ti ne ketë natë dimri ,të i kaloja fushat dhe malet me borë e nese do të mberdhihesha , ne gjirin tend do të kerkoja shpetim, aty do të nxehesha, të leshatohesha, dhe të ushqehesha me dashurin me të madhe , me të fortë të tenden.
Akrepat e ores rrahin , e koha ecen ,ndersa mendja ime , ka mbetur vetem tek ti , aty dhe aty , ajo nuk ecen më ne tjeter drejtim , ne tjeter femer , mendja im është vetem tek ti , me sinqeritetin e fortë që nuk e then asgjë , nuk e mposhtë asgjë dhe nuk e lodhë asgjë.
Endrren e jetes time - ta fala , qe¨ti ta besh realitet,deshiren e jetes time ta fala - qe tï ta plotesosh , forcen e jetes time - ta lash ne dorë që ti ta udhezosh dhe zemren time -ta lash ne dorë që atë ta ruash , ta mbash ne cdo hap , ne cdo vend ,sepse ajo rrah për ty , kendon per ty, dhe loton për ty.
Gjumi me doli nag enderra , ku ishim së bashku ne ishullin me të lartë të botes dhe në majen e atij ishullit ne ledhatonim njeri tjeterin , shtrengonin dhe i buzqeshnim njeri -tjetrit me buzqeshjen me të embel që nuk mundet të përshkruhet me fjalë.
Gjumi me doli , por ti nuk m eihse afer, ndersa vetmija të thirri tash ne ketë natë të ftohet të dimrit, te thirri me një nxetesi të madhe shpirteroe dhe klithi zemra duke folur;
Eja e dashur , se vetmija me lodhi, kerkesa për ty rritet dhe bashkë me rritjen e saj , rritet edhe dashuria e forces magjike , reale dhe e forces me të madhe qe nuk ka kush ta mposhtë , nuk ka kush ta mbas me asgje m as ta peshoj , sepse ajo peshon aq rend , aq shumë sa nuk lekundet nga thellsia e shpirtit e as e zemres..
Gjumi me doli per ty, por shpirti e zemra shkruan dhe do të shkruajn pa nderpre per ty...