Hm, paskan filluar tė shkėmbehen mendime pėr mjekėsinė duke u ndėrlidhur me religjionet. Para ca kohe kam hasur nė njė material interesant qė pėrshkruan zhvillimin e mjekėsisė nė periudhat e ekzistimit dhe zhvillimit tė njerėzimit dhe nga aty shihet qė ajo ka kaluar mu sikur top nga dora nė dorė.
Paleopatologjia e cila mirrej me studjimin e shoqėrisė parahistorike;
mjekėsia nė shoqėrinė skllavopronare;
mjekėsia e babilonit;
mjekėsia e egjiptianėve tė vjetėr;
mjekėsia e hebrenjėve tė vjetėr;
mjekėsia nė indinė e vjetėr;
mjekėsia nė kinėn e vjetėr;
mjekėsia nė greqinė antike;
mjekėsia pas hipokratit:
mjekėsia nė romėn antike; para Galenit dhe pas Galenit deri nė rėnjen e perandorisė romake;
mjekėsia nė shoqėrinė feudale;
mjekėsia arabe /pikėrisht nė fazėn e Muhamedit fillon nė bazėn shkencore;
shkolla e Salernos;
mjekėsia skolastike;
mjekėsia e shekullit XVI;
mjekėsia e shek. XVII;
mjekėsia e shek. XVIII;
mjekėsia e shek XIX prej kėtu fillojnė tė zhvillohen bakteorologjia, mjekėsia klinike, diagnostika,okulistika etj, dhe kemi pėrparimet nė mjekėsi nė shek. XX prej zbulimit grupeve tė gjakut 1900, tė vitaminave 1906, insulinės 1922, penicilinės nga Flemingu mė 1928, dijalizės sė veshkėve 1945, transplatimit tė parė tė veshkėve 1950, zbulimit tė strukturė sė ADN 1953, implantimit tė zemrės sė parė artificiale 1969, zbulimit tė virusit tė AIDS e deri te klonimi 1996.
Ėshtė meritė e gjeneratave tė njerėzimit qė ėshtė bartur dhe pasur nga njėra tek tjetra dhe nuk do e kisha ndėrlidhur me fenė se kujt dhe cilėve i takon.
|