Bukuria e fjalės tė dua
O fjala e bukur e gjuhės sime ,
mė erdhe shpirtit e ėmbėl mua ,
si yll prej qiellit mu ule shpesh ,
nėpėr buzėt e mia e buzėt e tua...!
Tė dua, thėrritėm shpirtit thellė ,
kur kulmet e ndienjės patėm provuar,
tė dua, nėpėr lotė ne thamė aq herė ,
kur unė tė puthja fort e ti mė puthje mua.
Larg e dėgjova edhe nė gjuhė tė tjera,
I love You, nė vesh mė tha ajo mua,
Tė Jubesk, sa herė mes lotėsh e ndjeva,
Ti amo, shpesh herė e pata dėgjuar
Ich liebe dich, mė erdhi nėpėr endėrr,
Sagapo, e thonė diku edhe pa mua...
Si nė gjuhėn tonė tė bukur, tė nėnės,
asnjėherė s`u ndie thellė fjala , tė dua !!
__________________
Rendesia e njeriut nuk matet me vendin qe ai ze,por me boshllėkun qe krijon kur ai iken....!!!!
|