[hasanmehmeti]

Vazhdim i postimit te mesiperm me titull Pastrimi(edukimi) i Vetevetes


Bujaria dhe Butësia e Allahut janë të pafund dhe ndodh që në vonimin e përgjigjes së duasë të ketë mirësi më të madhe nëse do t'i përgjigjej shpejt asaj. Ndodh gjithashtu që përgjigjia të vonohet për arsye të tjera, si të ngrënit pasuri nga jo e lejuara, ose nga mossinqeriteti gjatë duasë, apo përkushtimi jo i duhur. Dënimi bëhet edhe më i madh kur ke bërë ndonjë gjynah dhe s'të është pranuar pendimi yt.E nëse sheh të ndodhë diçka e tillë, atëherë mundohu të kujtosh ndonjë mirësi (dhunti) që nuk e ke falenderuar Allahun për të, apo mëkat që nuk je penduar tek Allahu për të dhe ki kujdes nga largimi i dhuntive dhe kaplimi i zemërimit.

Gjithashtu ripërtëri nijetin (qëllimin) tënd për punë të mira vazhdimisht, edhe pse ti nuk i vepron ato, duke ditur se vdekja të kaplon befasisht. Puno në këtë botë që shpërblimin ta korrësh në botën tjetër dhe eduko pasardhës që ta përmendin Allahun pas teje. Vërtet një njeri që i bën këto nuk është i vdekur me atë të mirë që lë pas.

Të dashur besimtarë!

E plota (në ekzistencë) është e pakët, siç është i pakët edhe i ploti (në vepra), ndërsa kufiri i qetësisë (shpirtërore) është tek ndalimi dhe përmbajtja e nefsit (vetvetes) nga ajo që lakmon për tu përgatitur kështu për ibadet dhe për të përfituar virtyte të larta. Nëse qetësia e kalon këtë cak, atëherë shndërrohet në plogështi dhe përtaci.I mençur është ai që e përmend vdekjen natë e ditë në atë formë që le gjurmë të thella në zemër duke i prerë kështu çdo lakmi të nefsit (që ka për këtë dynja), sepse përkujtimi i vdekjes është mburojë nga e keqja dhe siguri nga kaplimi i tmerrshëm dhe i dhembshëm.

Vdekja e tjetrit është pamje e vdekjes tënde (nesër) dhe më e vështira gjë e obliguar (mbi robin) është durimi në ato që ka caktuar Allahu për të (e hidhura), siç edhe nuk ka më me vlerë sesa të kënaqurit me këtë caktim. Për këtë, mos u mërzit për atë që ka shkuar nga kjo botë dhe çdo gjë që të ngjet përfytyroje që ajo nuk ka ndodhur mbi ty.

Çudia më e madhe ngjet atëherë, kur pakujdesia ndaj botës tjetër arrin kulmin tek i vjetri që i ka kaluar të gjashtëdhjetat dhe ka rënë në shtatëdhjetë, pasi tashmë ai ka rënë në fundin e kësaj jete, dhe kush arrin këtë moshë vdekjen e ka pranë.

Çdo ditë që njeriu jeton ka fitim në të.
Profeti (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të) thotë: “Besimtarit, jeta e tij (e gjatë), nuk i shton vetëm se mirësi”.
Muslimi

Dunjaja është si puna e fatit , çka të ka ardhur ty prej saj nuk është prej teje (sepse njeriu është i dobët) dhe çka të bën dëm ty nuk mund ta shpëtosh veten me forcën tënde dhe s'ka për njeriun pasuri më me vlerë sesa mendja dhe feja.

Nga Shejkh ABDUL MUHSIN MUHAMED EL-KASIM
29 Rebiuth-thani 1422 h - 20 Korrik 2001

Ndersa lutja jone e fundit eshte :
Falenderimi dhe i tere suksesi i takon vetem Allahut subhanehu we teAla.Kerkojmi falje dhe meshire nga Allahu subhanehu we teAla per vete dhe per ju andaj edhe ju bene nje gje te tille ngase Allahu subhanehu eshte Fales dhe Meshirues .

Esselamualejkum nga vellau juaj ne Islam