Fėmiut tim!
Kur para disa viteve njė mjek,
shtatėzaninė time vėrtetoi,
U ndjeva mė krenarja ndėr shoqe,
Gėzimi im pushtoi botėn,
Tė mbarta nė trupin tim,
Lėvizjet tuaja mė mbushnin gėzim
Edhe pse kisha vuajtje e vėshtirėsi
Me gėzim pritja takimin me ty.
Edhe atė ditė kur tė solla nė jetė,
Krahėt e mij u banė me fletė
Doja qiellin tė pushtoj,
Gėzimin tim tė tregoj,
Mes dhimbjeve e vujatjeve tė mia,
Sikur pėrtoje tė vije nė prehėrin tim
Nė njė ēast kur mė kaploi agonia,
Pash se si nga trupi im doli mrekullia,
Mes lotėve tė gėzimit
Ti putha dy syqkat e zi,
Qė nė atė ēast pėr ne filloi dashuria
Vazhduam shtegėtimin ka lumturia
Mė kujtohet si sot belbėzimi yt i parė
Mos tė flas kur sė pari mė thirre nanė,
Se atė ditė fluturova pa krahė
Arrita po te krijuesi pėr tja dhėnė falėnderimin,
Sot ti je i rriturr e nuk ma ke fort nevojėn,
Por njė gjė kurr mos harro,
Se sado ti tė rritesh e kudo qė tė shkojsh
Ėshtė njė uratė nėne qė tė shoqėron e tė mbron.
|