Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Luana
Ne fillim martohuni, pastaj jepni pershtypjet tuaja.
Nuk ka dashuri pa fjale, nuk ka martese pa majtas e djathtas, jo ne kuptimin e dredhjes. Mos harroni frutin e dashurise, femijet qe jane jeta!
Duhet te theksoj se gjeja me e rendesishme sipas meje eshte te jesh i/e sigurte qe e dashuron partnerin tend. Nuk them qe do te jete gjithcka fushe me lule, sepse jeta e perditshme ka streset e veta dhe ka raste qe nganjehere te duket monotone, por njeriu po te doje dhe po te kete besim behet tolerant dhe i kapercen problemet. Une jam optimiste ne lidhje me martesen. Dihet ajo qe jo te gjitha martesat ecin ashtu sic i mendojne njerezit, por them se ne fund te fundit cdo gje eshte ne doren tone dhe po te duam mund t'i bejme gjerat te ecin ne drejtimin e duhur!
Jam dakort qe eshte nje hap shume i rendesishem dhe qe njeriu duhet te mendohet shume mire!
Luana 
|
Ok. Martesa ėshtė fillimi mė i mirė nė jetė. Ėshtė fillimi i rrugės nga ku startohet jeta e njėmendėt. Mė pastaj, rrugėtimi nė jetė dhe pėr jetė, sjellė edhe kthesa e tė pa pritura, sjellė rrugė tė shtruar me lule e rrugė me hitha, rrugė tė asfalltuar e rrugė me baltė, rrugė edhe me rėnie tė fella e me tė tatėpjeta, sjellė ngritje e rėnie, sjellė pėrplasje, sjellė... E rėndėsishme ėshtė tė ecet rrugės sė jetės.
Tek e fundit, Martesa ėshtė fillimi i jetės, ama nuk ėshtė edhe fundi...!