[munti]

-vazhdim-


Shprehitë e vjetra

Kritiken e pikëpamjeve te mia mbi ndikimin e mundshëm çintegrues te
vetëdijes se tejshquar fetare ne shoqërinë e sotme shqiptare,
prandaj edhe ne identitetin kombëtar, Ismail Kadare e fillon ashtu
siç filloheshin shkrimet politike dhe ideologjike ne kohen e
komunizmit: duke zbatuar metodologji ideologjike- duke ia vene
gishtin tregues komplotit te armiqve te brendshëm dhe te jashtëm
politike e klasore dhe duke kërkuar likuidimin e tyre moral! Dy
ngjarje politike i shërbejnë Ismail Kadaresë për te bere politikisht
dhe ideologjikisht te dyshimta, ne te vërtetë kombetarisht te
dënueshme, pikëpamjet e mia mbi ceshtjen e trajtuar: e para, ardhja
e kryekomisionarit te Bashkimit Evropian, Baroso, ne Tirane ne
lidhje me nënshkrimin e afërm te marrëveshjes se Shqipërisë me
Evropën dhe, e dyta fillimi i bisedimeve për statusin e ardhshëm te
Kosovës, qe sapo kishin filluar ne Vjene. Unë isha ai qe , ja me
veprimtari mendore dhe politike po sabotoja fitoret qe sapo dukeshin
ne horizontin shqiptar!
Po,t'ia japim fjalën vete Ismail Kadaresë:
" Sa me shume qe nënshkrimi i marrëveshjes se Shqipërisë shtetërore
me Evropën afrohej, aq me fort ndiheshin murmurimat. Sa me shume qe
afrohej caktimi i staturist te Kosovës,me fjalët tjera, besimi i
Evropës e i Amerikës se Kosova mund te hynte si shtet i pavarur ne
familjen kontinentale, aq me shume kembengulese behej krrokama se
shqiptaret ishin si mish i huaj, pra i padashur, për Evropën".
"S ishte mbushur as java e fillimit te bisedimeve te Vjenës për
statusin e Kosovës, e s'kishin kaluar veç disa ore qe avioni i
kryekomisionarit evropian Baroso, ishte ulur ne aeroportin e
Tiranës, kur murmurimat disi kaotike u shtuan. Ato u shfaqen madje
edhe atje ku priteshin me pak, si për shembull, ne ndonjë deklarim
te akademikut nga Kosova, Rexhep Qosja".

Meqenëse presjet i ve edhe ku s'duhet, nuk është e çuditshme pse
Ismail Kadare nuk e ve pikëçuditjen ku duhet: ne fund te kësaj
fjalie.

Po te leme rregullat e pikësimit e te gramatikës e te shohim
logjiken.

Për te pare sa larghedhëse është kjo logjike politike po i kthejmë
dy pasuset e cituara ne trajtën e bashkëbisedimit sepse, kështu, do
te mësojmë me mire çka ne thelb mendon autori dhe si mund t'i
përgjigjet ndonjë lexues.

Çka po ngjante nder shqiptaret ne çastet kur po afrohej nënshkrimi i
marrëveshjes se Shqipërisë shtetërore me Bashkimin Evropian?

Po ndiheshin murmurimat.
( Mungon pikëçuditja).

Çka po ngjante ne çastet kur po afrohej caktimi i statusit te
Kosovës, me fjale te tjera besimi i Evropës e i Amerikës se Kosova
mund te hynte si shtet i pavarur ne familjen kontinentale?

Aq me kembengulese behej krrokama se shqiptaret ishin si mishi i
huaj, pra i padashur, për Evropën!

Cilit ishin këta krrokates?
S'ka përgjigje!
Çka ngjau pak para se te mbushej java e fillimit te bisedimeve te
Vjenës për statusin e Kosovës, e s'kishin kaluar veç disa ore qe
avioni i kryekomisionarit evropian, Baroso, ishte ulur ne aeroportin
e Tiranës?

Murmurimat kaotike u shtuan edhe me shume.
Prej nga erdhën ato murmurima kaotike?
Prej nga priteshin me pak.
Prej nga priteshin me pak?
Nga ndonjë deklarim i akademikut nga Kosova, Rexhep Qosja.
Akademiku nga Kosova? Pse e quan akademiku nga Kosova? A vetëm nga
Kosova? Ai ne zemër s'e ndan Shqipërinë nga Kosova. Për ta larguar
prej Shqipërisë shtetërore apo për te treguar se nuk njihet ne
Shqipërinë shtetërore?
S'ka përgjigje!
Mos kur thua se priteshin me pak do te thuash se , megjithatë, nuk
është qe nuk priteshin fare murmurima kaotike prej gojës se tij?
Si mund te priteshin murmurima te tilla qe t'i pandeh kaotike prej
tij kur ai ka shkruar mbi 3500 faqe për ceshtjen e Kosovës dhe
ceshtjen shqiptare ne përgjithësi dhe te gjitha këto faqe janë
dëshmi e përpjekjeve te tij për t'u çelur dyert e shtëpisë se madhe
evropiane edhe për shqiptaret? Si mund te priteshin murmurima te
tilla kaotike prej tij, qe ti i pandeh kunderevropiane kur aq
përpjekje mendore dhe politike ka bere dhe bën ai për te sjelle
vlerat dhe standardet evropiane ne jetën e popullit te vet?
S'ka përgjigje.