Z E M R A
Fishkellima e eres ,shpirtin ma trazon,
po erret nje dite qe zemren me lodhi,
ajo tash po qan,shume sec po renkon,
nje pjese te saj,e dashura e mori!
Nuk dua jo,lemoshe as ngushellim,
nuk dua fjale,dua t`me harroni
zemra po merr fryme,por me pertim,
mos i beni ze,duhet ta kuptoni!
Ne mengjezin e ri,te dites qe do vije
ndryshe do zgjohet,ndoshta do sherohet,
mos i beni ze,nuk do t`ia dij,
as kur zbardhe dita,por as kur erresohet!!!
Zemra ime e dashur... PO ,i di te gjitha,
por ndigjo mire: ajo nuk tradhton,
qetesin e saj une gabim e prisha,
per ate ajo,po qane,po loton.
Do te vij nje dite,ndoshta do sherohet!
por dhimbjen qe ka, kur s`do e harroi,
para se te dashuroj,mire do mendohet
nuk do durojne me....JO,kush ta lendoj!
Ate dite qe u bashkuan...
E prisnim qe moti ato te bashkohen,
e prisnim te gjithe edhe te martohen,
e kujtojme te gjithe bashkimin e tyre
jo askush ate nate,s`ju besonte syve!
Nje kohe te gjate rrinin te larguar,
edhe pse ishin,shume te dashuruare,
ja pra dashuria, edhe njeher fitoi
dy zemra qe duhen,ne fund i bashkoi.
Gezuam te gjithe,me kenge e me valle,
shoku yne sot beri, nje dasem te madhe,
urojme qe te jene ,gjithmone te bashkuar
ne njeri-tjetrin shume te dashuruare!
|