[Kalt]

Shpresa ju keni kompozuar disa kënge. Pra jeni edhe kantautore. Cilën prej tyre e keni më për zemër?
Kam qenë kantautore e tetë këngëve, prej të cilave më kanë mbetur vetëm dy! Më ka mbetur njëra që e kam kënduar në Akordet e Kosovës ‘88-’89 dhe kjo e fundit „Baladë për Drenicën“. Me këtë këngën e fundit desha të jap kontributin tim të vogël për luftën, për Kosovën. Jam e lumtur që kjo këngë është pëlqyer shumë.
Si ka mbijetuar Shpresa në kohën e okupimit?
Jam produkt i institucioneve kosovare. Para luftës ato u shembën nën goditjen e regjimit serb kështu që u pamundësua prodhimtaria e gjithmbarshme institucionale, pra edhe prodhimi i tyre. Unë nuk e mbajta hapin në zëvendësimin e institucioneve me ato private ngaqë, siç thashë, nuk pranova të konvertohem. Mbijetova me vështirësi të mëdha por vertikalisht, prandaj ndihem integrale, e paluhatshme, dhe e ruajta integritetin personal dhe artistik.
Në karrierën tuaj keni pasur edhe shumë çmime, do të veçonit ndonjërin prej tyre?
Shpërblimet më të mëdha kanë qenë duartrokitja dhe publiku, i cili më ka përkrahur. Ka pasur shpërblime, si ai në Festivalin mbarëkombëtar në Shkodër, pastaj në Akordet e Kosovës, disa shpërblime tjera, qoftë në akorde me Mikrofonin e Artë etj. I fundit ishte “Çmimi për karrierë”, i ndarë nga një juri prestigjioze në Tiranë, në një konkurrencë të madhe.
Ju kanë vlerësuar lart kritikët e muzikës! Unë do doja një vlerësim nga ju për vetën tuaj! Nota, shenja dalluese e Shpresa Gashit?
Jam përpjekur ta analizoj veten përse anoj nga melankolia! Kam konstatuar se kjo notë ka të bëjë me natyrën time, me dhembshurinë e tepërt që kam për njerëzit dhe ngjarjet. Nota tjetër karakteristike e zërit tim është nostalgjia, të cilën as vet nuk e di se si zëri im rrezaton me nostalgji, me mall, me kujtesë dhe gjakim për diçka që është idilike. Kur them nostalgji unë nuk mendoj vetë për atë ndjenjë, për kohën e kaluar, ndjenjë dhembjeje për atë kohë të kaluar, por për një mall, për idealen. Nostalgjia te unë shfaqet edhe për të sotmen edhe për të ardhmen. Ja kjo jam unë!
Do doja, gjithashtu, mendimin tuaj për muzikën që krijohet sot!
Momentalisht është një mishmash që flet për mungesën e standardit kombëtar. Bashkëjetojnë në të njëjtën kohë këngët e melosit arab, turk, serb, italian, jevg, grek…, dhe të gjitha këto të kënduara në gjuhën shqipe! Për t’iu përgjigjur saktësisht kësaj pyetjeje duhet rikujtuar shkaqet që ndikuan në përhapjen e huazimeve, të jovlerave, të kuazivlerave, nga kulturat e huaja. Shkaku kryesor ishte natyrisht shkatërrimi i institucioneve. Përderisa nuk i përtërijmë ato, procese devijante në muzikë do të vazhdojnë të gjallojnë dhe të krijojnë konfuzione të reja. Megjithatë, ka edhe procese inkurajuese, bie fjala formimi i filarmonisë sonë, operas, gjithashtu dhe tendenca e te rinjve që t’i përcjellë trendët e muzikës botërore, krijimi i një publiku që di t’i konsumojë vlerat e mirëfillta të muzikës.
Kohën e fundit po emetohet në programet televizive një spot (videoklip) të cilin e keni realizuar për njërën prej këngëve të pëlqyera shumë nga dëgjuesit. Nuk jemi mësuar që këngëtaret e gjeneratës tuaj, në Kosovë, të bëjnë spote. Si lindi kjo ide?
Vendosa që me një ambalazh të këngës sime të dal nga harresa për adhuruesit e mi duke u nisur nga mendimi i djalit tim se, muzika sot shikohet e më pak dëgjohet! Unë kisha vizion të qartë për spotin, pasi që tekstin e këngës e bëra vet dhe autori i këngës, Valton Beqiri, me një mjeshtri të madhe mishëroi muzikën me tekstin. Por, për ta realizuar komplet vizionin nuk kisha mjete të mjaftueshme, në mungesë të sponsorëve.
A mund të presin adhuruesit tuaj ndonjë projekt të ri nga ju?
Kam një ofertë për një projekt i cili do të punohet filmikisht, në shqip për të parën herë, e mendoj që do të pëlqehet nga adhuruesit e artit dhe adhuruesit e mi! Le të jetë kjo një surprizë për adhuruesit e mi. Gjithashtu kam edhe një ide tjetër në kokë të cilën individualisht nuk mund ta realizoj. Është punë kolektive prandaj nuk jam e sigurt për realizimin e plotë.
Nuk do ta zbuloni fare se për çfarë është fjala?
Fjala është për një kabare muzikore në të cilën do të marrin pjesë: Nexhmije Pagarusha, Enver Petrovci dhe unë. Autorët janë te përzierë, nga Shqipëria dhe Kosova, prandaj edhe realizimi do kohë.

Marre nga Revista Prestige qe botohet ne Selanik te Greqise.