[Dr. Leone]

Lëkundje


Një çast lëkundjeje në emër të Hizmetit.

Drit’e syrit shtëpi m’ishte, konvikte m’ishte,
Vera s’u pa si erdhi e shkoi, vjeshta trokiti.
Ç’u bë, gëzimi i syve-një lulishte;
Ndërtuesi mbaroi punë, tani prishësi arriti.

Një erë musoni këtej faqes së trëndafilit,
Andej frikë brym shansi i bilbilit;
Nga shqetësimi s’di ç’vendim të marrë,
Dhe, së fundi, llogaria e kësaj pune ia arriti.

Trëndafilat në saksi m’u thanë e shkuan,
Hizër-lljaz u bashkuan në një kohë e shkuan;
Vera dhe maja malseh bisedognë... e shkuan,
Dhe neve Zëri i Azrailit na arriti.

Para derës sime sikur një ditë e fundme ka aguar;
Mbulesa krejt të zeza, drita në të shuar;
Profetë e shenjtorë arratisur nga vatani e harruar;
Koha e shpërnguljes dhe arratisë ia arriti.

E ç’më duhet mua pas nga bota ç’mbeti!
Ndër sy iluzioni i një bote të rreme më mbeti;
Kjo botë rënkimesh brenda vetes m’treti,
Vizioni i një bote të vërtetë më arriti.


Dr. Leone