Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Albanalogu
Falėmėnderit pėr nofkėn,por edhe e jotja mjaft impozante.Artist ma!
M“fal pėr kėtė shaka tė vogėl.
Kurse nė realitet nuk ėshtė madhėshtoria e pseudonimeve qė duhet tė ketė kėtu relevancė,por kontenta e vet reflektimeve e rezonimeve,tė formuluara nė postime.
Ndėrsa sa i pėrket homonimisė sė pjesėtarėve muslimanė shqipėtarė, me ata arabė,ti patjetėr duhet ta dish se nga e ka rrjedhinė ajo dukuri.Pastaj nėse e lexon mirė postimin e mėlartshėm,aty thuhet se citoj:" Qėllimi i tė gjithėve,pamvarėsisht pėrkatėsisė fetare,historikisht e me shekuj tashmė ėshtė,qė tė koncentrohemi nė njė besim tė pėrbashkėt, e nė njė grup etnik tė unifikuar e homogjen,tė quajtur SHQIPĖTAR."
Ndoshta nė kontekst kam munguar tė bėj parafrazimin e nevojshėm, por kjo ashtu,meqė isha i bindjes sė formuar se aty nga vetvetiu nėnkuptohet,qė fjala ėshtė pėr njė proces tė papėrfunduar.
Unė pėr veti jam i deklarimit fetar katolik.
Religjion origjinal e autokton ky i yni.
Por me realizimin e qėllimit,tė vizionuar kėtu,edhe unė natyrisht se pėr hirė tė unionit tė gjithėmbarshėm kombėtar me kohė,do tė kisha renoncuar nga ai,dhe do tė kisha pranuar religjionin e vetėm tė vėrtetė pėr ne,ate tė SHQIPĖTARISĖ.E kjo nė realitet edhe sot ekziston,por jo edhe nė atė frymėn e pakontestueshme,tė cilėn nė tė gjithė e aspirojmė.
Vėre se ne si popull,nuk jemi shumė i madh nė numėr,qė ti i lejojmė vetės ndarje tė ndryshme religjioze,a apo edhe ideologjike,e partiake.Pėr ne kėta kaq sa jemi,rrugėdalje e vetme nga ky ferr qė po e jetojmė sot,do tė ishte,kur tė gjithė sė bashku do tė pėrqėndroheshim nė njė besim,e nė njė cėshtje tė vetme.
Zoti lart,apo edhe poshtė,e gjithkah rreth e rrotull nesh,nuk i takon asnjė pėrkatėsie fetare e ideologjike.Ai ėshtė i njėjtė pėr tė gjithė.Njeriu i pastėr nuk ka nevoj pėr institucione fetare.Zoti nuk i ka ato adresė postale tė vetėn e qė ne tė drejtohemi atje pėr mėshirėkėrkim.
Nuk kemi cka tė kėrkojmė mėshirė nga Krijuesi,kur jemi tė pafajshėm e tė dlirė.Ai nuk ka nevoj pėr idhultarinė tonė tė formės siq po iu bėjmė kėtyre politikanėve diktatorialė kėtu poshtė,nė tokė.
Pėr Te,do tė kishte mjaftuar qė tė kemi respekt tė moderuar ndaj tij,dhe tė mos veprojmė nė kundėrshtim me dėshirėn e vullnetin e Tij tė predeterminuar pėr funksionimin e normalshėm tė kėsaj bote.Nė anėn tjetėr,ata qė janė tė ndotur me gjak njeriu tė pafajshėm,e qė papushuar propagandojnė pėr ekzistimin e ndonjė satane,si kundėrvlerė e Krijuesit tė Gjithėsisė,mendoj bindshėm se nuk kanė se cka tė kėrkojnė nė kishė,xhami,a sinagogė,ngaqėse shpėtim tė mundshėm aty nuk do tė gjejnė kurrėsesi.
Ky konstatim nė tė parė,pėr shumicėn mundėsisht mund tė konceptohet edhe si rezonim tejet idealist,dhe se nuk ėshtė i realizueshėm nė rrethanat tona ekzistuese,por fatkeqėsisht ky si i tillė ėshtė edhe i vetmi opcion i cili eventualisht do tė na conte nė dritė.Ne dritėn tė cilėn ne tė gjithė nė mėnyrė desperate,me shekuj jemi duke e kėrkuar.E nuk po mund tė e gjejmė.
Nė dallim prej tė sotmės,ku krejt jeta ėshtė duke na shkuar zhagėza dhe assesi nuk po mund tė drejtohemi, e tė ecim drejtė!
Ne kinse nė dy kėmbė e drejtė duhet ecur!
E jo nė katėr e pėrulur,si kafshė!
nderime!
|