[Pause_Print_Scroll]

SHEMBULLI I GJASHTË


Në këtë fe ekziston xhihadi (lufta në rrugë të Allahut), urdhërimi për çdo të mirë dhe ndalimi nga çdo gjë e keqe. Arsyeja e xhihadit në këtë fe është largimi i mizorisë së të padrejtëve të cilët shkelin të drejtat e kësaj feje dhe refuzojnë thirrjen Islame. Ky është lloji më i mirë i xhihadit. Ai nuk zhvillohet për etje, për pasuri, lakmi dhe për të mbrojtur interesat vetjake. Kush do të studiojë argumentat e këtij lloj xhihadi tek jetëshkrimi i pejgamberit sala Allahu alejhi ue selem dhe shokëve të tij kundrejt armiqëve të tyre, padyshim ka për të gjetur se xhihadi bën pjesë në gjërat e domosdoshme dhe shmang mizorinë e zullumqarëve. Po të vëresh urdhërimin në të mirë dhe ndalimin nga e keqja, do të arrish në rezultatin se nevoja për të është e pashmangshme, sepse mbarëvajtja dhe ecuria e kësaj feje kryhet vetëm nëse anëtarët e saj zbatojnë me përpikmëri parimet dhe ligjet e saja, do t’i binden urdhërave të saja të cilat janë kulmi i mbarëvajtjes, do t’i largohen ndalesave të saja të cilat janë ligësi dhe shkatërrim edhe nëse anëtarët e saj kanë për të qenë kapur fort me këtë çështje. Roli i urdhërimit për të mirë dhe ndalimi prej të keqes është i madh. Sa njerëz rrëshqasin në gabime dhe vetja e tyre me të padrejtë ia zbukuron gabimet dhe iu jep kurajo që të kryejnë disa gjëra të ndaluara dhe i bën ata të neglizhojnë në kryerjen e disa detyrave të cilat kanë mundësi t’i kryejnë. Pra, këtu del në pah se të gjitha këto gjëra nuk mund të realizohen veçse me urdhërimin në të mirë e ndalimin nga e keqja. Prandaj, urdhërimi në të mirë e ndalimi nga e keqja është nga vlerat më absolute të kësaj feje dhe nga gjërat më të domosdoshme të cilat duhen realizuar. Gjithashtu me anë të urdhërimit në të mirë dhe ndalimit nga e keqja realizohet korigjimi i njerëzve që devijojnë, edukimi i tyre, largimi i tyre nga veset e këqija dhe moralet e ulta dhe edukimi i tyre me morale të larta. Ndërsa, nëse u jepet atyre liria e veprimit absolut (ndërkohë që ata u anëtarsuan në këtë fe dhe u zotuan se do t’i zbatojnë ligjet e saja) ka për të qenë kjo nga padrejtësitë dhe dëmet më të mëdha si për ata vetë ashtu edhe për shoqërinë, veçanërisht përsa i përket të drejtave të detyrueshme e të prera sipas fesë, llogjikës dhe realitetit.