[Pause_Print_Scroll]

SHEMBULLI I SHTATË


Kjo fe ka lejuar shitblerjen, qeranë, ortakërinë dhe llojet e tjera të bashkëpunimit me anë të të cilave njerëzit shkëmbejnë nevojat e tyre qoftë në pasuri, borxhe dhe interesa të tjera. Kjo fe e përsosur e ka lejuar këtë dhe njerëzit gëzojnë lirinë e veprimit në këtë, sepse kjo përfshin nevojat dhe interesat e domosdoshme, të nevojshme dhe lukset. Ajo i ka dhënë mundësi atyre duke iu shtrirë atyre begati aq sa të rregullohen hallet dhe gjendjet e tyre dhe të lehtësohet jetesa e tyre. Mirëpo kjo fe e ka kushtëzuar lejimin e këtyre gjërave me pëlqimin e të dyja palëve, me njohjen e përbërjes së aktmarrveshjes, me njohjen e mallit për të cilin u krye aktmarrveshja, me njohjen e vendit të aktmarrëveshjes dhe me njohjen e kushteve të tjera që nevojiten gjatë aktmarrveshjes.

Në këtë fe është e ndaluar gjithçka që përmban dëm dhe padrejtësi prej llojeve të kumarit, kamatës (fajdesë) dhe injorancës. Kush vështron duke menduar bashkëpunimet të cilat i ka lejuar ligji Islam, ka për të gjetur se ato janë të lidhura ngushtë me mbarëvajtjen e fesë dhe me mbarëvajtjen e kësaj bote. Ai ka për të dëshmuar bindshëm se Allahu zotëron mëshirë të pakufishme dhe mençuri e urtësi të plotë. Kjo sepse Allahu u ka lejuar robërve të Tij të gjitha gjërat e këndshme duke filluar me gjërat fitimprurëse, ushqimet, pijet dhe rrugët e përfitimeve të sistemuara sipas urtësisë së plotë.