[Pause_Print_Scroll]

SHEMBULLI I NJËZETË


Po të hedhësh një vështrim të përgjithshëm në pushtimet e zgjeruara të Islamit të cilat janë ndodhi të papara dhe të pazakonta, e më pas do vëresh se Islami ka qëndruar i respektuar edhe pse armiqtë e tij iu vërsulën si të tërbuar dhe patën një rezistencë të ashpër. Sidoqoftë qëndrimet e tyre me atë janë të njohura. Shiko tek vendburimi i kësaj feje, se si e afroi dhe e bashkoi Gadishullin Arabik pasi zemrat e tyre ishin të përçara dhe mbizotëronte smira dhe padrejtësia. Vështro sesi e bashkoi të largëtin me të afërtin, i asgjësoi armiqësitë që egzistonin midis tyre dhe në mes tyre vendosi vëllazërinë besimtare. Më pas ata filluan të pushtonin vendet e rruzullit tokësor, vend pas vendi, duke vendosur në plan të parë të këtyre vendeve që u pushtuan popullin persian dhe atë romak, të cilët ishin superfuqitë e asaj kohe në sundim, forcë dhe numër. Ata i pushtuan këto superfuqi pastaj dhe vendet e tjera që i vijonin ato me mirësinë e fesë së tyre, me ndihmën dhe përkrahjen e Allahut derisa arriti Islami anë e kënd tokës, në Lindje e Perëndim. Kjo u bë një nga faktet e Allahut, një nga argumentet e fesë së Tij dhe një nga mrekullitë e Pejgamberit të Tij. E kështu hynë krijesat në fenë e Allahut grupe-grupe, syçelur e me bindje të plotë drejt prehjes me qetësi e pa dhunë. Kush hedh një vështrim të përgjithshëm ka për ta ditur se kjo është e vërteta të cilën nuk mund ta fshijë e kota sado e madhe të jetë forca dhe potenciali i saj. Kjo është diçka që e thithin mendjet e shëndosha me anë të intuitës dhe nuk është aspak në dyshim një njeri i drejtë rreth saj, madje kjo është nga gjërat e domosdoshme.


Kjo është e vërteta, kurse një grup shkrimtarësh në kohët e sotme të cilët i ka shtyrë bindja e lëvizjes mendore po përkrahin armiqtë e Islamit duke pretenduar se përhapja e Islamit dhe pushtimet e hershme të tij, ndonjëherë kanë qenë të ndërtuara mbi gjëra që i përkasin botës materiale, duke nxjerrë një përfundim krejtësisht të gabuar. Ata thonë se analiza e kësaj teme kthehet tek dobësimi i shtetit romak dhe tek forca materiale që dispononin arabët. Mirëpo këtë mendim të tyre sikur të mendosh pa shqyrtuar dhe pa analizuar do ta hedhësh poshtë pa hezitim. Vallë, cila ishte ajo fuqi që i bënte të aftë arabët të përballonin shtetin më të dobët midis shteteve të vogla të asaj kohe? E aq më tepër përsa i përket shteteve të mëdha të cilat ishin të fuqishme, e aq më tepër përballimin e superfuqive më të mëdha të asaj kohe të cilat ishin në të njëjtën kohë më të afta në forcë, numër e potencial, përderisa arritën t'i copëtonin të gjithë duke i dërrmuar. Ndërsa gjykimet e atyre mbretërve tiranikë u zëvendësuan me Kur'anin dhe gjykimet e fesë së drejtë, të cilat i mirëpriti zemërhapur çdo njeri i drejtë dhe kërkues i së vërtetës.


Vallë, a mund të komentohet ky pushtim anë e mbanë tokës me potencën e arabëve në forcën materiale?


Kurrsesi jo! Këtë lloj komentimi e bën vetëm ai që synon të flasë kundra fesë Islame ose kush ka dashur të bëhet vegël e armiqve pa i njohur realitetet. Gjithashtu qëndrueshmëria e kësaj feje nëpër gjithë këto kohëra, po ashtu qëndrueshmëria e saj përballë dinakërive që kanë përdorur armiqtë e saj të cilët donin t’i jepnin fund asaj përfundimisht, nuk ka dyshim se kjo gjë është prej argumenteve të kësaj feje dhe se kjo është feja e vërtetë e Allahut. Nëse do të ekzistonte një forcë që t'i dilte krah kësaj feje, duke eleminuar padrejtësitë dhe mizoritë e tiraninë e tiranëve, atëherë nuk do të mbijetonte ndonjë fe tjetër në rruzullin tokësor veç kësaj feje. Madje do ta pranonin krijesat me zemër të hapur pa detyrim dhe pa dhunë, sepse kjo është feja e vërtetë, feja e natyrshmërisë, feja e rregullimit dhe e mirëbërjes. Por, neglizhenca e pjestarëve të kësaj feje, dobësimi i tyre, përçarja e tyre dhe izolimi që u kanë bërë armiqtë atyre, bëri që të ndërpritej ecuria e saj. Nuk ka forcë veç forcës së Allahut.