MEDITIM
Njeriun e ka lartėsuar mendja dhe logjika,
Qė ti gjykojė veprimet me vetėdijen qė ka.
Kur pėrdor mendjen meriton lumturinė,
Lartėsohesh dhe fiton respekt dhe nderim.
Me atė mund tė ndajė tė keqen nga e mira,
Ta parapėlqejė tė bukurėn nga e vėshtira.
Gjithnjė vazhdo jetėn me pėrkushtim e shpresė,
Qė tė arrish qėllimin para se trupi tė vdesė.
Vlerėn e pakėt mendja e dallon nga e shumta,
E pėrjetshmja kushton ndaj atyre tė shkurtra.
Mendja pėr njeriun ėshtė shkak lartėsimi,
Mban cilėsitė e larta tė njė shėrbimi.
O vėlla mos adhuro gjėrat e pėrkohshme,
Pėrpiqu e merito kėnaqėsinė e perjetshme.
Ta pėrfundosh jetėn me fytyrė tė bardhė,
Tė ēlirohesh nga vendi thurur me gardh.
Nė kėtė jetė mos u bė vegla e sherrit,
Qė tė mos vuash kurrė torturėn e ferrit.
Pėrpiqu dhe pėrjeto kulmin e besimit,
Nė jetėn tjetėr bėn festimin e kujtimit.
Dije rezultatin qė tė sjellė meditimi,
Pėr njeriun kjo ėshtė njė shkak shpėtimi.
__________________
Bie guri mbi vorbė, e mjera vorbė, bie vorba mbi gurė, po e mjera vorbė.
Dr. Leone.
|