Ebu Hamid Muhammed bin Muhammed El-Gazaliu vdiq nė vendlindjen e tij, ku kaloi vitet e fundit tė jetės me lutje e shkrime ditėn e hėnė me 19 dhjetor 1111. I vėllai i tij, Ahmedi, duke folur mbi vdekjen e tė vėllait, Ebu Hamidit thotė:
Tė hėnėn mbrėma vėllai im mori abdes dhe u fal. Pastaj tha: Ma sill qefinin! tė cilin e mori dhe e puthi, ngriti sytė e tij lartė duke thėnė: Unė dėgjoj dhe i bindem urdhėrit tė shkoj te All-llahu. U shtri nė shtrat dhe ia dorėzoi shpirtin Krijuesit tė tij, vajti e takoi Perėndinė e Lartė.
Kėshtu vdiq El-Gazaliu nė paqė, mbasi u pėrpoq tė gjejė paqėn dhe e gjeti nė lutje dhe dashuri. Lutje vetėm njė Zoti dhe dashuri pėr tė dhe pėr tėrė njerėzimin pa dallim feje a race ... (Post scriptum: Ky tekst ėshtė parathėnie e librit Ballsami i lumturisė nga Imam El-Gazaliu, i botuar nė Romė, Itali mė 1959, fq.V-XIV. Puna jonė nė kėtė tekst ka qenė redaktimi i tekstit, pa e humbur aspak vlerėn e origjinalit. (Vėrejtje e N.Ibrahimit).
Detroid, Michigan,
2 shkurt 1959
|