[Savior]

PRETENDIM 5: Një këshill kishe e shpiku idenë se Jezui ishte Perëndi
‘Shpallja e Jezuit si “Biri i Perëndisë” u kundërshtua zyrtarisht dhe u votua nga Këshilli i Nikesë.’ ‘Prit. Ti po thua që hyjnia e Jezuit ishte rezultat i një votimi?’ ‘Dhe me shumë pak vota më tepër,’ shtoi Tibing. (fq.315)
PROVË REALITETI:
Këshilli i Nikesë (325 Pas Kr.) e shpiku hyjninë e Krishtit – E RREME
Braun bën disa deklarata të gabuara në lidhje me Këshillin e Nikesë, dhe kjo është një prej tyre. Shkurt historia e Këshillit të Nikesë: Këshilli i Nikesë lindi nga një dëshirë për t'i dhënë fund përçarjes dhe polemikave të shkaktuara nga një njeri i quajtur Ario. Ario (lind. rreth 260-80 Pas Kr.; vdek. 336 Pas Kr.) ishte një predikues nga Aleksandria. Rreth 319 Pas Kr. ai filloi të mësonte se Jezui nuk ishte plotësisht hyjnor, por ishte një perëndi më i vogël se Perëndia Atë. Ky besim u dënua nga një këshill lokal kishe në 320 Pas Kr., ku 98 nga 100 udhëheqësit e kishës të pranishëm votuan kundër pikëpamjeve së Arios. Por mësimet e Arios u përhapën shpejt, pjesërisht për shkak të përdorimit të tij të zgjuar të këngëve tërheqëse që shpallnin bindjet e tij. Ato sollën kaq shumë përçarje dhe rrëmujë saqë Konstandini vendosi të mblidhte një grup të madh udhëheqësish të kishës për t'iu dhënë fund polemikave. Në 20 maj 325 Pas Kr., 318 peshkopë u mblodhën në një këshill në Nike. Konstandini veproi si një lloj kryetari, duke ndihmuar që takimi të shkonte me qetësi dhe efektivitet. Në Kodi i Da Vinçit, Sër Lei Tibing, thotë që në Këshillin e Nikesë Jezui u shpall si “Biri i Perëndisë”. Në të vërtetë ky këshill vetëm sa konfirmoi edhe një herë në mënyrë të qartë e përfundimtare atë që kishte qenë gjithmonë besimi i kishës që nga kohët e hershme – dmth që Jezui ishte i bashkëbarabartë dhe i bashkëpërjetshëm me Perëndinë Atë. Sa për "shumë pak vota më tepër”, edhe ky është një tjetër sajim i imagjinatës së Den Braunit. Vetëm dy peshkopë, nga 318 delegatët votuan në favor të Arios. Den Braun bën edhe një numër deklaratash sensacionale në lidhje me marrëdhënien midis Jezuit dhe njërës prej ndjekëseve të Tij, Maria Magdalenës:

PRETENDIM 6: Jezusi deshi që kisha të mbështetej mbi Maria Magdalenën
‘Sipas këtyre ungjijve të pandryshuar, nuk ishte Pjetri ai të cilit Krishti i dha udhëzime për ngritjen e kishës së krishterë. Ishte Maria Magdalena.’ Sofia e vështoi. ‘Po thua që Kisha e Krishterë do të drejtohej nga një grua?’ ‘Ky ishte plani. Jezui ishte feministi i parë. Ai kishte si qëllim që e ardhmja e kishës së Tij të ishte në duart e Maria Magdalenës.’ (fq.334)
PROVË REALITETI:
Jezui deshi që kisha të mbështetej mbi Maria Magdalenën – E RREME
Përsëri, një shqyrtim i fakteve tregon se ky pretendim është i pathemeltë. Braun përpiqet ta rishkruajë historinë e kishës së hershme duke u bazuar mbi tekste gnostike si Ungjilli i Thomait, Ungjilli i Filipit dhe disa të tjerë. Portretizimi i Maria Magdalenës që gjejmë në këto dokumente të rreme reflekton besimin gnostik se qeniet shpirtërore ekzistojnë në çifte mashkull-femër – prandaj zgjedhja e një gruaje si homologia shpirtërore e Jezuit ishte e pashmangshme.
Megjithatë, Den Braun shkon edhe më tej. Jo vetëm që kisha duhej të ishte mbështetur mbi Maria Magdalenën, por Maria ishte në të vërtetë gruaja e Jezuit!
PRETENDIM 7: Jezui ishte i martuar me Maria Magdalenën
Sër Lei Tibing ishte ende duke folur. ‘Nuk do t'ju mërzis me referencat e pafundme të lidhjes së Jezuit dhe Magdalenës. Kjo është shqyrtuar ad nauseam (deri në të përziera) nga historianët e sotëm.’ (fq.333)
PROVË REALITETI:
Jezu ishte i martuar me Maria Magdalenën – E RREME
Përshtypja që lihet këtu është se ka një sasi të madhe provash që e mbështesin këtë pretendim në shkrimet gnostike. Në fakt, në dokumentet gnostike nuk ka asnjë deklaratë të vetme që Jezui dhe Maria ishin të martuar. Megjithatë, Den Braun dhe historianë të tjerë kanë kërkuar në shkrimet gnostike për ndonjë gjë - sado të vogël - që mund të sugjerojë për një lidhje martesore. Dhe ata kanë gjetur dy pasazhe. Teksti i parë të cilit i referohet Kodi i Da Vinçit është një pjesë nga Ungjilli i Filipit. I dyti është një pasazh nga Ungjilli i Maria Magdalenës. Le të shikojmë secilin sipas rradhës.

PRETENDIM 8: Ungjilli i Filipit thotë se Jezui ishte i martuar
Sofia lexoi pasazhin: Dhe shoqëruesja e Shpëtimtarit është Maria Magdalena. Krishti e deshi atë më shumë se të gjithë dishepujt dhe e puthte shpesh në buzë. Dishepujt e tjerë ofendoheshin nga kjo dhe shprehnin mosaprovim. Ata i thoshin, 'Pse e do atë më shumë se ne të gjithë?’ Fjalët e çuditën Sofinë, dhe megjithatë ato nuk nxirrnin ndonjë përfundim. ‘Nuk thotë asgjë për martesë.’ ‘Au contraire.’ buzëqeshi Tibing, duke i treguar rreshtin e parë. ‘Siç mund të të tregonte çdo studiues i aramaishtes, fjala 'shoqëruese' në atë kohë do të thoshte fjalë për fjalë bashkëshorte.’ (fq.331)
PROVË REALITETI:
Ungjilli i Filipit thotë se Jezu ishte i martuar – E RREME
Ajo që Braun nuk iu thotë lexuesve të tij në këtë ekstrakt është se teksti i këtij të ashtuquajturit ‘ungjill’ është i dëmtuar dhe i paplotë – që do të thotë se askush nuk mund të jetë i sigurt 100% për atë që thotë ai. Ja teksti i vërtetë me gjithë mungesat:
Teksti i vërtetë‘…dhe shoqëruesja e [hapësirë e vogël në tekst] Maria Magdalena [hapësirë e vogël] e deshi atë më shumë se gjithë dishepujt, dhe e puthte shpesh në [hapësirë]…’
PROVË REALITETI:
Ungjilli i Filipit thotë se Jezui ishte i martuar – E RREME
Pa dyshim që mund t'i mbushësh si të duash hapësirat! Shoqëruesja e kujt? Kush e deshi dhe ku e puthte? Pjesa kryesore e tekstit që do të na i thoshte këto mungon. Kjo është pika e parë.
Pika e dytë është që Ungjilli i Filipit nuk është një dokument i shekullit të parë, kështu që duhet të pyesim sa i besueshëm është ai. Studiuesit besojnë se Ungjilli i Filipit u shkrua në Siri në shekullin e tretë, rreth 200 vjet pas Jezuit. Nuk ka se si të jetë shkruar nga dishepulli Filip po qe se ai nuk do të ishte të paktën 310 vjeç!
Së fundi, në kundërshtim me thënien e Braunit, nuk ka prova se fjala “shoqëruese” do të thoshte “bashkëshorte” këtu; në fakt për këtë përdorej një fjalë tjetër. Dhe referenca e Braun për studiuesit e aramaishtes është një tjetër gabim – sepse Ungjilli i Filipit është në gjuhën koptike, jo në aramaisht.
Ky është burimi i parë i Den Braunit për pretendimin se Jezui dhe Maria ishin të martuar – jo shumë mbresëlënës. I dyti është Ungjilli i Maria Magdalenës.