[Hattabi]

Vazhdimi i temes: " E vërteta mbi Sufizmin " nga autori :Muhammed ibn Rebi ibn Hadi el-Medkhali

Shembuj nga Ligësia e Sufive ekstremë



O vëllezër, në shpjegimin e gjendjes së Sufive, qëllimi ynë nuk është të shfrenohemi në përmendjen e gabimeve të tyre, e as t’i përqeshim ata. Më tepër kjo bëhet për të paralajmëruar çdo musliman që të mos bjerë viktimë e pavërtetësive dhe të mos jetë pre e mashtrimeve dhe hileve të tyre.

Në të vërtetë, dijetarët tanë të kaluar dhe ata të tanishëm kanë shkruar libra në përgjigjje ndaj lajthitjes së Sufizmit. Nga këto është libri, "Telbisë Iblisë" i el-Hafidh ibn el-Xheuziut, i cili ka vdekur në vitin 597H. Ai ka bërë një pjesë të madhe të punës, me mbi treqind faqe të veçanta si kundërpërgjigje ndaj ideve të Sufive, besimit të tyre, praktikave të tyre, veshjeve, lejimit të tyre të instrumenteve muzikore, vallëzimit dhe këndimit, dhe kënaqësinë e tyre në shoqërinë e rinisë, të djemëve të rinj e kështu me radhë. Veçanërisht vëmendje e madhe i është kushtuar kundërpërgjigjes së tyre dhe në të vërtetë i sfidon ata me shejhul-Islam Ibn Tejmijen rahimehullah. Për këtë shkak, ai pati vuajtje të mëdha nga duart e tyre dhe u burgos derisa vdiq, rahimehullah. Po ashtu dijetari Burhanud-dinë el-Beka’i, i cili ka vdekur në vitin 885H ka shkruar libra si kundërpërgjigje ndaj Sufive, e ato janë:

(1) Tenbihul-Gabi ila Tekir lbn 'Arabi (Një paralajmërim për atë që është në padijeni ndaj mosbesimit të Ibn Arabiut)

(2) Tehdhirul-‘Ibad min Ehlil-‘Inad bi Bid'atil-Ittihad (Paralajmërim ndaj adhuruesve nga populli kokëfortë kundër risisë së thënies se çdo gjë në ekzistencë është All-llah).

Që të dy këto libra janë botuar së bashku në një vëllim të vetëm, bashkë me kontrollimin (shqyrtimin) e shejh Abdurr-Rrahman el-Vekil rahimehullah dhe e ka titulluar: "Mesra’is-Sufije" (Goditja shkatërrimtare ndaj Sufizmit). Në këto libra, el-Beka’i transmeton thëniet e dijetarëve që i shpallën Ibn ‘Arabiun dhe Ibnul-Faridin pabesimtarë, dhe ai citon thëniet dhe poemat e tyre, në bazë të së cilave ata i shpallën mosbesimtarë. O vëllezër, dijetari Burhanud-dinë el-Beka’i ka thënë, duke shpjeguar besimet (dogmat) e Ibn ‘Arabiut në fillim të librit të tij Tenbibul-Gabi: "Së pari duhet të dihet se kjo ligjeratë (ajo e Ibn Arabiut) bën fjalë rreth unitetit të pakufishëm të tërë ekzistencës, se nuk ka asgjë përveç kësaj bote dhe se Perëndia është një tërësi e përzier, e cila nuk ekziston, përveç se brenda pjesëve të saj."

Pastaj dëgjo thënien e Ibn ‘Arabiut lidhur me kuptimin e emrit të All-llahut të Lartësuar, el-Alijj (më i Larti). Ai thotë: "Nga emrat e Tij të përsosur është "Më i Larti." Mbi kë? Nuk ka asgjë tjetër pos Tij... kështu që Lartësia e Tij është në lidhje me Të dhe në lidhje me ekzistencën Ai është mu thelbi i atyre gjërave të cilat janë në ekzistencë." Derisa ai thotë: "Kështu që Ai është ajo që është e dukshme dhe ajo që është e fshehur kur Ai është i dukshëm. Atëherë nuk ka kush ta shohë Atë përpos Vetë Atij. Pastaj asgjë nuk i fshihet Atij, meqë ai është shfaqje e Vetvetes, i fshehur nga ai, dhe ai quhet Ebu Se’id el-Haraz. Dhe në të njëjtën mënyrë në lidhje me emrat e gjërave të tjera të reja." [el-Beka'i e citon këtë (f. 63-64) dhe kjo i atribuohet el-Fusus-it të Ibn Arabiut nga el-Uekil]

Kështu që nga këndvështrimi i Ibn Arabiut çdo gjë është All-llah dhe ai haptas deklaron se All-llahu është Ebu Se’id el-Haraz. Ebu Seid el-Karraz ishte një Sufi nga Bagdadi, i cili ka vdekur në vitin 277H. O vëllezër, a nuk është kjo thënie më e keqe se ajo e të krishterëve për All-llahun? I Lartë është All-llahu dhe larg saj.

Imam Zejnud-dinë el-Iraki thotë në kundërpërgjigjen e tij kur dikush e pyeti atë për Ibn Arabiun: "Sa për thënien e tij se Ai është çkado që është e dukshme dhe çkado që është e fshehtë, kjo është një thënie helmuese e unitetit të pakufizuar dhe se të gjitha krijesat në ekzistencë janë Ai. Fakti që kjo është çfarë ai ka menduar tregohet nga ajo që ai haptas e deklaron pas kësaj, që Ai është i quajturi Ebu Se’id el-Karaz dhe shumë emra të tjerë të gjërave të reja. Pra ai që e thotë këtë dhe e beson këtë është pabesimtar me konsesus të dijetarëve. (Libri i el-Beka'it, f.66)