Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Guri i madh
vendlindjen nuk mundem me krahasue me as nji qytet ma te bukrin ne bot tani ku jetoj nuk me mungon asgje pos mallit per atdhe e per familje kurr nuk me hjeket malli per kosoven aty ku kam lind atje gjej qetsi shpirtrore atje i mbushi mushkrit me arom te luleve atje zogjet e malit kendojn shqip .
por kur dikun shkoj larg vend qendrimit ku tani jetoj pos vendlidjes me merr malli per koleget edhe per vqinjet se edhe ktu jetoj nji koh bukur te gjat
|
Ndoshta nuk me takon mua qe te flas per jeten ne mergim te cilen nuk e shijova por po e ilustroj me disa thenje te njerzve te medhenje.
-Nje dimer ne vedin tend eshte me i embel se njeqid pranvera ne vend te huaj (L. Johso)
- Nuk gjendet toke me ushqyese dhe me e shendoshe per njeriun sesa toka ku eshte rritur. (M. A. ekse)
- Eshte budalla ai zog qe nuk e do folen e vet.
- Mund te shkepusesh nje njeri nga vendi i tij, por nuk mud te shkepusesh vendet nga zemrat e njeriut. (J. dos Pasos)
- Miq, nuse, prinder e vellezer ka vetem ne atdhe. Mergimtari kudo eshte i vetmuar. (F. Lamee)
- Ai qe nuk i perket atdheut, nuk i perket as njerzimit. (V.G.Bjeliski)