Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Arb · 02-12-06, 04:47

REVOLUCIONI "SHQIPTAR“ I TETORIT!

Shkruan: Jusuf FERIZI

LPK-ja, si abort i Parfisë se Punës që ishte, tani si fëmijë axhami i PSSh-së, pra si fraksion me fundamentalist marksist-leninist, shpëtoi po ngordhur falë marrëveshjes se Cyrihut, vetëm në saje të asaj tradhtie te madhe sponsor kryesor i së cilës, gjatë luftës në Kosove, u bë Adem Demaçi, duke marrë të njëjtin rol që kishte Nano në Tiranë që edhe shqiptarët e Kosovës t'i çojë në Evropë si gjithçka tjetër, edhe si majmunë qoftë, por jo si shqiptarë!

Mesazhi i skenarit të përmbytjes së Shqipërisë sipas rcvolucionil te ndyrë "demokratik" u vulos si "triumf i rebelimit antikombëtar me 29 qershor 1997. Ai mesazh që ng;i l'illinii i përmhytjes së madhe të Shqipërisë londinezekrrokaste: Në kryë të Shqipërisë duhet të vijë një hibridpersonalitet që shqiptarët do t'i fuse në Evropë. Si gjithçka tjetër edhe si majmunë qoftë,
por jo si shqiptarë!

Marreveshja namëzeze e Cyrihut!

Realizimit të një projekti të këtillë të një Shqipërie amorfe dhe pa identitet, i priu ajo marrëveshja namëzezë e Cyrihut (1993), kur për herë të parë, stalinistët e Shqipërisë dhe enveristët e Kosovës u moren vesh për bashkëpunim dhe "ndihmë reciproke".

Ajo marrëveshje parashihte ndihmën fmanciare që do t'i jepte LPK-ja PSSh-së, ndërsa PSSh-ja, pasi që ta rrëzonte Berishën, duke marre pushtetin edhe me mjete të dhunës, gjë që ndodhi në qershor të vitit 1997, kur pushteti i Tiranës kaloi në duart e lobeve politike me proserbe dhe me progreke, do ta ndihmonte LPK-në për ta rrëzuar Rugovën dhe sjellë ne pushtet Qosjen.

Duhet theksuar që ne fillim se LPK-ja, si abort i Partisë se Punës që ishte, tani si fëmijë axhami i PSSh-së, pra si fraksion me fundamentalist marksist-leninist, shpëtoi pa ngordhur vetëm falë marrëveshjes së Cyrihut, vetëm në saje të asaj tradhtie të madhë sponsor kryesor i së cilës, gjatë luftës në Kosovë, u bë Adem Demaçi, duke marre të njëjtin roi që kishte Nano në Tiranë, që edhe shqiptarët e Kosovës t'i çojë në Evropë, si gjithçka tjetër, edhe majmunë qoftë, por jo si shqiptarë.

Duke i prirë këtij rrugëtimi të Kosovës dhe të shqiptarëve të saj për t'i futur si majmunë ne Evropë, Adem Demaçi nuk la gurë pa luajtur për të ndezur luftën sa në pare, duke provokuar makinën ushtarake të Beogrdit ne çdo mënyrë që ta djegë sa më shpejt Kosovën.

Pas fitores se revolucionit të ndyrë "demokratik" në Shqipëri, Demaçi dekiaron disa herë në mediat që i kishte nën kontroll: "Serbia nuk ka qenë kurrë më e dobët se sot"!

Promovimi i "revolucionit" të Qosjes!

Sipa ngjarjeve tragjike që përjetoi Kosova (1997), e që u zhvilluan në pjesën më të madhe, sipas skenarit serb, revolucioni i ndyrë "demokratik" në Kosovë filloi më 1 tetor 1997, kur një grup studentësh enveristë, të prirë nga do farë Albin Kurtash, Bujar Dugollash e Driton Lajçash, duke bërë inaugurimin e "revolucionit" të Qosjes, filluan demonstratat në Prishtinë për të "lëvizur" lëvizjen "e përgjumur të Rugovës, sipas ideologut Bajram Kosumi.

Në të njëjtën kohë bëhet publike lista e zezë e të dënuarve me vdekje nga LPK-ja. Adem Demaçi, duke imituar "Frontin Antifashist" të Enver Hoxhës, shpall të formuar "Forumin Demokratik", i cili, siç e paramendonte "Mandela" ynë, sipas shembullit të Kurt Kolës gjatë përmbytjes së Shqipërisë, do të zëvendësonte tërë infrastrukturën e pushtetit legjitim të Rugovës.

Menjëherë pas demonstratave të studentëve enveristë në Prishtinë, në skenën politike të Kosovës doli UÇK-ja marksiste-leniniste nano-qosjane, e cila, pa e filluar mirë luftën, deklaronte se nuk njeh asnjë institucion të zgjedhur nga elektorati shqiptar i Kosovës.

Dhe, duke e konsideruar të zhbërë pushtetin e Rugovës dhe të dështuara zgjedhjet parlamentare e presidenciale, që ishin paraparë të mbahen më 22 mars 1998, Rexhep Qosja (dhjetor 1997) triumfalisht shpallte puçin e përgatitur në vilat e bllokmenëve të Tiranës: "Tani, thoshte ai, tri janë shtyllat e pushtetit në Kosovë: Forumi Demokratik i Demaçit, Lëvizja Studentore dhe UÇK-ja"!

Dhe duke fuqizuar këtë puç, Qosja lavdëronte pushtetin e Fatos Nanos: "Vetëm pas vitit 1997, pra pas daljes në skenë të UÇK-së, Shqipëria ka ndërtuar një politikë, të them, kombëtare(!!!) për Kosovën"!

Tërë kjo fushatë e shfrenuar e një grupi studentësh enveristë, e "Forumit Demokratik" të Demaçit, i cili, më vonë, u shndërrua në "tryez" të partive majtiste, gjithnjë sipas detyrimeve që kishte marrë Nano nga Millosheviçi në Kretë (nëntor 1997), kishte për qëllim dështimin e zgjedhjeve parlamentare e presidenciale, të cilat, megjithatë u mbajtën me sukses me fitoren e madhe të Rugovës për të cilin votuan 85% të elektoratit të Kosovës.

Fushata e tërbuar e "Mandelës" së Kosovës kishte për qëllim zëvendësimin e orientimit properëndimor të kombit shqiptar të Kosovës me orientimin

02-12-06, 04:47	#73
Arb Anëtarësuar: 09-10-04 Vendndodhja: Little Dardania, NEW YORK Postime: 11,439	REVOLUCIONI "SHQIPTAR“ I TETORIT! Shkruan: Jusuf FERIZI LPK-ja, si abort i Parfisë se Punës që ishte, tani si fëmijë axhami i PSSh-së, pra si fraksion me fundamentalist marksist-leninist, shpëtoi po ngordhur falë marrëveshjes se Cyrihut, vetëm në saje të asaj tradhtie te madhe sponsor kryesor i së cilës, gjatë luftës në Kosove, u bë Adem Demaçi, duke marrë të njëjtin rol që kishte Nano në Tiranë që edhe shqiptarët e Kosovës t'i çojë në Evropë si gjithçka tjetër, edhe si majmunë qoftë, por jo si shqiptarë! Mesazhi i skenarit të përmbytjes së Shqipërisë sipas rcvolucionil te ndyrë "demokratik" u vulos si "triumf i rebelimit antikombëtar me 29 qershor 1997. Ai mesazh që ng;i l'illinii i përmhytjes së madhe të Shqipërisë londinezekrrokaste: Në kryë të Shqipërisë duhet të vijë një hibridpersonalitet që shqiptarët do t'i fuse në Evropë. Si gjithçka tjetër edhe si majmunë qoftë, por jo si shqiptarë! Marreveshja namëzeze e Cyrihut! Realizimit të një projekti të këtillë të një Shqipërie amorfe dhe pa identitet, i priu ajo marrëveshja namëzezë e Cyrihut (1993), kur për herë të parë, stalinistët e Shqipërisë dhe enveristët e Kosovës u moren vesh për bashkëpunim dhe "ndihmë reciproke". Ajo marrëveshje parashihte ndihmën fmanciare që do t'i jepte LPK-ja PSSh-së, ndërsa PSSh-ja, pasi që ta rrëzonte Berishën, duke marre pushtetin edhe me mjete të dhunës, gjë që ndodhi në qershor të vitit 1997, kur pushteti i Tiranës kaloi në duart e lobeve politike me proserbe dhe me progreke, do ta ndihmonte LPK-në për ta rrëzuar Rugovën dhe sjellë ne pushtet Qosjen. Duhet theksuar që ne fillim se LPK-ja, si abort i Partisë se Punës që ishte, tani si fëmijë axhami i PSSh-së, pra si fraksion me fundamentalist marksist-leninist, shpëtoi pa ngordhur vetëm falë marrëveshjes së Cyrihut, vetëm në saje të asaj tradhtie të madhë sponsor kryesor i së cilës, gjatë luftës në Kosovë, u bë Adem Demaçi, duke marre të njëjtin roi që kishte Nano në Tiranë, që edhe shqiptarët e Kosovës t'i çojë në Evropë, si gjithçka tjetër, edhe majmunë qoftë, por jo si shqiptarë. Duke i prirë këtij rrugëtimi të Kosovës dhe të shqiptarëve të saj për t'i futur si majmunë ne Evropë, Adem Demaçi nuk la gurë pa luajtur për të ndezur luftën sa në pare, duke provokuar makinën ushtarake të Beogrdit ne çdo mënyrë që ta djegë sa më shpejt Kosovën. Pas fitores se revolucionit të ndyrë "demokratik" në Shqipëri, Demaçi dekiaron disa herë në mediat që i kishte nën kontroll: "Serbia nuk ka qenë kurrë më e dobët se sot"! Promovimi i "revolucionit" të Qosjes! Sipa ngjarjeve tragjike që përjetoi Kosova (1997), e që u zhvilluan në pjesën më të madhe, sipas skenarit serb, revolucioni i ndyrë "demokratik" në Kosovë filloi më 1 tetor 1997, kur një grup studentësh enveristë, të prirë nga do farë Albin Kurtash, Bujar Dugollash e Driton Lajçash, duke bërë inaugurimin e "revolucionit" të Qosjes, filluan demonstratat në Prishtinë për të "lëvizur" lëvizjen "e përgjumur të Rugovës, sipas ideologut Bajram Kosumi. Në të njëjtën kohë bëhet publike lista e zezë e të dënuarve me vdekje nga LPK-ja. Adem Demaçi, duke imituar "Frontin Antifashist" të Enver Hoxhës, shpall të formuar "Forumin Demokratik", i cili, siç e paramendonte "Mandela" ynë, sipas shembullit të Kurt Kolës gjatë përmbytjes së Shqipërisë, do të zëvendësonte tërë infrastrukturën e pushtetit legjitim të Rugovës. Menjëherë pas demonstratave të studentëve enveristë në Prishtinë, në skenën politike të Kosovës doli UÇK-ja marksiste-leniniste nano-qosjane, e cila, pa e filluar mirë luftën, deklaronte se nuk njeh asnjë institucion të zgjedhur nga elektorati shqiptar i Kosovës. Dhe, duke e konsideruar të zhbërë pushtetin e Rugovës dhe të dështuara zgjedhjet parlamentare e presidenciale, që ishin paraparë të mbahen më 22 mars 1998, Rexhep Qosja (dhjetor 1997) triumfalisht shpallte puçin e përgatitur në vilat e bllokmenëve të Tiranës: "Tani, thoshte ai, tri janë shtyllat e pushtetit në Kosovë: Forumi Demokratik i Demaçit, Lëvizja Studentore dhe UÇK-ja"! Dhe duke fuqizuar këtë puç, Qosja lavdëronte pushtetin e Fatos Nanos: "Vetëm pas vitit 1997, pra pas daljes në skenë të UÇK-së, Shqipëria ka ndërtuar një politikë, të them, kombëtare(!!!) për Kosovën"! Tërë kjo fushatë e shfrenuar e një grupi studentësh enveristë, e "Forumit Demokratik" të Demaçit, i cili, më vonë, u shndërrua në "tryez" të partive majtiste, gjithnjë sipas detyrimeve që kishte marrë Nano nga Millosheviçi në Kretë (nëntor 1997), kishte për qëllim dështimin e zgjedhjeve parlamentare e presidenciale, të cilat, megjithatë u mbajtën me sukses me fitoren e madhe të Rugovës për të cilin votuan 85% të elektoratit të Kosovës. Fushata e tërbuar e "Mandelës" së Kosovës kishte për qëllim zëvendësimin e orientimit properëndimor të kombit shqiptar të Kosovës me orientimin