Pejgamberėt ligsht s punuan,
fen e Zotit s e rrėnuan.
Por forcoj vėllai vėllanė,
se tėrė vėllazėr janė.
Pra feja nuk ka ndėrruar,
si e merr vesh i uruar!
Ahmedi bir i Hashimit,
e stėrnip i Ibrahimit,
nuk e la mardha tė ketė,
por i dha shkėlqim pėr jetė.
Ndryshoj gjyqi, s ndryshoj feja,
se njė ėshtė, e vjtėr, e reja.
Gjyqi i vjetėr ndėrronet,
koha e tij kur mbaronet.
Kurse i vjetri mė s ruhet,
doemos gjyq si duhet.
Gjyqi qė pruri Ahmedi,
ishte i gjėrė si deti.
Ky binte qytetėrimin,
ky po sillte pėrparimin.
Qytetėrimin qė falte,
gjith kombet po i ringjallte.
I ringjallte, i ndriēonte,
nė kulmin e nalt i ēonte.
S shihte ngjyr, as kombėsinė,
shihte veē vėllazėrinė.
Vėllazėrinė e vėrtetė,
q u kish falur Zoti vetė.
Ky ish qėllim i profetit,
i tė madhit, Muhammedit. (a.s)
prandaj botės i dėrgonte
letra dhe nė fet i ftonte.
Ngjyr e gjuhė nuk shikonte,
donte tėrė ti bashkonte.
S punonte me mėndtė e tija,
veē ē i thoshte Perėndija.
Luftės desh rrėnjėt t i shkulte,
marrėzinė desh ta ulte.
Por ē i bėn kombi i vetė,
s e lanė tė rrijė i qetė.
Kot mė kot nė qaf i ranė,
sa rrojti shprehur se lanė.
Si ai dhe shokėt hoqėn,
me armiqtė u pėrpoqėn.
Mbretėrit ta kishin besuar,
gjė do mos kishin pėsuar.
Do kish lindur qetėsia,
do tė mbretėronte lirija.
Mė tha miku: "e ē mė thua,
ēudi me fjalėt e tua.
T ish kaq i madhe Muhammedi (a.s)
duhej ta donte ummeti.
Njė tė mos i kundėrshtonte,
porsi babė ta vėshtronte.
Mi madh armik fis i vetė,
u pa sa ish gjallė vetė."
Kėsi soj tha disa fjalė,
sejcila ish fjalė e ēalė.
I thashė: vėlla! Ndėgjomė,
ēdo gjė flet gjuha e njomė.
Po tė pėrgjigjem me sėrė,
profetėt e mėdhenj tėrė,
kėsi soj kanė pėsuar,
nga kombi i pamėsuar.
Ademi q ėshtė m i parė,
pak kundėrshtime ka parė?
Kabili a s ia pat vrarė,
Habilin, birin e mbarė?
Me stėrniprit ai vetė,
pak luftoj nė kėtė jetė?
Nuh pejgamberi ē ka hequr?
Me shekuj ėshtė pėrpjekur.
|