[Agolli]

Falma lotin prano komplimete....


Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhimbja per ty dita diten po me shtohet se bashku me lotet e mi, me ka marr malli per c’do gje : zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaqet tuaja, syte e tu..
Largimi yte i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilaq qe do te mi sheroj keto plag, edhe pse disa thojn qe koha sheron c’do plage……. une nuk besoj!
Sa ma teper kalon koha aqe ma teper ndjej mungesen tende, me shpirt te venitur, me zemer te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel. Dhimbja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin kujtimin per ty, gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa me thene lamtumir. Me shpirt te venitur ,zemer te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma kthesh lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne c’do vend po ndihet kurse ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj, malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen, do te dua me shume se sa te kam dashur, edhe me shume se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vete per lumturin qe mund ta kemi se bashku…….

”Nje flete nga ditari”