PSE O VJESHTė
shkruan liriku
pse ti vjeshtė ah me perkule
n'te dy gjunjt mbi dhe me ule
kur i pashė disa lulkuqe
trandafila e burbuqe
qe ato rrėnjet i kan nxe
n' tok t 'kosoves n' diell e dhe
Pse ti vjeshta me ato fletė
po mi dridhė kujtesat n' jetė
se ato lule t'tok'S shqiptare
vet dikurė n' rininė beqare
i kam mbledhė pėr dashurinė
pėr kosovė e shqiperinė
i kam mbledh kahdo n' ledina
kur ka ardhė ma e bardha stina
i kam mbledh per shum qellime
anė e mbanė kah toka ime
her lulkuqe e her lulethana
jasemin e jorgovana
mandej tjera ne ujė t' kulllimit
i kam la me lot t' kujtimit
kur ather m' vlonte rinija
n' dashuri per kah etnija
shqip e lashtė kah ish shqipnija
po kto lule n, kercyell ''t;rrites
qenkan,shija e afshit t' drites
thue se ne yje jan rrezit
ne mes fletve q' po bejn dritė
ma kujtojnė dikur shkelqimin
ma kujtojn at perkushtimin
per nji te daShur nji blehollė
ne ato vite si pipmollė
dashuri q e lindi n' shkollė
ajo kishte sy qiellori
ishte zanė prej vizitori
ajo mahniste vet mahninė
edhe lulet e larminė
zot si kishte bukurinė
si ato fije n' ndriqim mnashi
si kur lmon ai kuqalashi
ai ylber qe n 'shartim ujvare
leviz dritat reflektare
ashtu ishte ajo hyri
ylli vet nder yjzyri
prandaj mua atherė m' pat dehė
n' te dy gjunjt per t' gjall jam shkrehė
n' te dy duart me ato lule
dashurinė SI;nji fat vule
vulė me brusha e han diellore
vulė hapsire shejtqiellore
Fort ne gji e kisha vulosė
me afsh drite tue ngjyrosė
vertetsinė ia kisha falė
pse i i sinqert isha s i djalė
edhe zemren e kisha te valė
edhe shkumbardhė te grugullimit
pastrti te vet kullimit
qe kur falja diqka n jet
ishte ma se e vertetė
por qe ather se deshti fati
mbeta un mbi dhe krahthati
me ato lule mbajtur n' gji
se dardanja plot magji
mi pat shkelė endrrat me taka
t 'dy barkushat mi dogj flaka
mbeta ne tokė mbi dhe me lot
kaluen vite kaluen mot
kaluan kohra e vjetersina
shum kan ecė po moti e stina
sum kan ecė vujetjet mbi dhe
kah kujtimi e mosha e re
plagt rinore kan kullue
deri sa dhimbjet jan kullue
deri se lindi buzqeshje e re
si harroj lotimet rrke
prndaj ti o vjesht m,nxitove
disa mote mi kujtove
ato lule,t'ku i ke gjetė
qe me drita japin jetė
a thue jan lule rugove
dukagjini a rrafsh kosove
a thue jan mbledh nder kopshtije
n' ndoj krahin mbi tok shqipnije
ku ai diell i ushqen me ari
lulekuqet shtat shqiptari
ato shtatin e kan me fletė
por kujtimet mi zgjuan n' jetė
n'nji t' kaluar kur ish besa
Kur n 'nji qast m'shijoj melmesa
kur m pushtoj ather e shejt
dashurija qe kputė frejt
prndaj lulet kur ktu i solle
ne ket faqe qe ei mbolle
ti s'mendove se lirikut
ja ke lagė fijet t' qepikut
Jake derhd do pika loti
se atdhut e largoj zoti
veq kujtimet i la t' mjera
edhe vargjet porsi era
me i kujtue kohrat dikurė
dushrinė porsi bilur
qe ai e pat per nji vashė t' re
per tokė t' parve per atdhe
po ju faj aspak nuk keni
lulet t 'bukura ktu mi leni
Se ju jeni ajo rinija
sy ballė qe u ka shqipnija
ju ka engjuh dardanija
un per ju si brez jam djegė
veq me qelė ju porsi shegė
|