Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga panta_rhei
Pershendetje!
Mendoj se tema eshte "jashte temes", jasht kohes, bile edhe jashte aktualitetit (tashme e konsumuar).
Rileximi i historise (per popullin shqiptar) ka filluar para 20 vitesh (dhe tashme ka trajten dhe vijat e kjarta se kah te orientohet).
A nuk ishte rilexim i historise terheqja zvarre e bustit te enver hoxhes ne mes te Tiranes?
(Ri)Rreshtimi i kombit perkrah kombeve te lira dhe demokratike ne bote?
Percaktimi per anetaresim sa me te shpejte ne strukturat veri-atlantike dhe euro-perendimore?
Gjithnje sipas mendimit tim, ne epoken qe po jetojme (nese doni-ne epoken e internetit), historia duhet te trajtohet ne formen "laissez faire"... secila nderhyrje ideologjike (qofte edhe per qellim strategjik kombetar) vecse do t'i bente dem historise... neqoftese "historia eshte mesuese e jetes" atehere pse te mos na mesoje ajo sot dhe ne te ardhmen se si na demtuan dhe si i perjetuam diktaturat, kush ishte enver hoxha e kush Ahmet Zogu (mbreti i Shqiptarve)... le te ballafaqohemi permes fakteve me historine, le ta lavderoje historia sa te doje "diktaturen e proletariatit" (ne do te kerkojme dhe do te shohim faktet, ku jemi dhe si jemi per pasoje).
Ne nje aspekt kam pershtypjen se historia shqiptare (e deridjeshmja e shkruar dhe e treguar) duhet pritur qe te "vdese" vetvetiu (ideologjikja mendoj) si pasoje e mosbesimit (besimit te humbur), perndryshe perderisa ajo vazhdon (nga nje pjese e madhe) te trajtohet sikur nje religjion, veshtire se mund te "rishkruhet" apo rilexohet me nje te rene te lapsit (bile kjo mund te shkaktoje edhe kunderefekt-duke i zgjatur jeten).
Une mendoj se rileximi duhet te ndodhe fare spontanisht, pa debate te organizuara, pa diskutime ideologjike, prandaj edhe mendoj se tema eshte jashte qellimit te vet (e pranoj se kryesisht i jam drejtuar titullit te temes, ndoshta jo dhe aq permbajtjes se diskutimeve)... sepse tema te tilla vetemsa e shendrrojne "historine e eger" ne viktime (te pakten ashtu krijohet pershtypja), e ne shqiptareve gjithmone na dhimbsen viktimat (bile edhe per ekzekutimin e sadamit fort na u ka thye zemra "diten e bajramit"). Le ta rilexojme ne vetveten, sepse historia e ka rrjedhen e saj dhe kurre me nuk mund te ndryshohet (ajo vetem mund te interpretohet ne forma te ndryshe).
|
z.Panta rei
Eshte e vertet z. sipas nofkes se cdo gje rjedh ( panta rei) por jo vetvetishem dhe jo dosido.Do isha i lumtur po qe se bindja e juaj se nje rrjedhoje latente do i rrezistonte dukurive dhe qellimeve jo te mira qe jan prodhim i njeriut. Nuk pajtohem me nje konstatim te ketille.Dhe aq me pak se cdo gje eshte rregulluar pas 20 viteve. Ideologjite nuk zhduken aq lehte i nderuar . Ato shfaqen ne forma recidive aq me fuqishem ne kohen e paravdekjes dhe pas saj ndonjeher. Nuk e besoj se rrexim bustet jane pikvenie e te se keqes.Ajo ndonjeher din te ringritet si lugat ne kohet e latentesise. Por sidoqofte ju jeni shprehur pak sa i rezervuar ne bindjen e juaj perderi sa e cilesoni si pershtypje. Po ne rreshta ju shfaqni pikerisht brengosjen e shfaqje vajit per sadamet dhe te tjere diktatore.... Diktatoret ndoshta edhe jan egzekutuar por vajtuesit jo i nderur a nuk perben nje soj i tille potencial...
Pra ne parim nuk jam i prirur t`i besoj spontanitetit sepse ne kete rast jam i sigurt ( flas per rethanat tona ) ai do rezultonte me anarkine ..
me nderime