Pa TY
sa herė rrėmujė e mundimshme pėrplas qenien time
vijė kėtu pranė shkronjave tua t“urta
me frymė malli e admirimi i lexojė njė nga njė
sikur mė ngjallin, mė mbushin plot ngashėrim
tė pėshpėrit ky im zė i brendshėm
qė vlon nga mall shpirti plot vajtim
le tė vije atje ne Dheun tend
tė vijė atje, ku frymė yte gjen prehje e ngushėllim...