Dardania.de - Shiko Postimin Tek - Disa Poezi Nga Librat E Poetit Bahtir Hamza

kastrati · 07-04-07, 18:30

Nga libri; "PASTROHU KOSOVE” 2005

KOSOVË, NË PASQYRË TË KOHËS PASTROHU

Kosovë,
kënd, skutë, zgëq.
Përse?!
E edhe nga ç’të tjerë!
Shqiptarellat e tu,
Kërkojnë dashuri rrugëve të Europës.

Kosovë,
Botë e trazuar.
Shqipe në mëgrim,
Në moshën rinore dhunohesh.
Zvarritesh, s’flen e qetë.

Kosovë,
Kosova jashtë Kosovës, nuk është Kosovë.
Përse?!
Mërgimtari i pastër,
I censuruar, i përbuzur, i ngacmuar,
I burgosur me dëshmitarë të rrejshëm
I shtypur dhe i harruar.
Në çdo copë të shëmtuar të kësaj Bote të prishur.

Kosovë,
Përpara, prapa dhe përmbi.
Ta kujtosh robërinë dhe robotizmin,
Plagët, dhunën dhe dhimbjet më therrëse.
Në Botë.

Kosovë,
Kurrë mos u gjunjëzo.
Ngritu me dy faqe,
Në pasqyrë të kohës.

Pastrohu Kosovë!

DASHURI, LAPIDAR

SKENAT E DHEMBSHME

Skenat e dhembshme,
Që errësira të bëhet dritë,
Nga dhuna mbi të vërtetën.
Edhe lumit Drenicë ujët ia shterën.

Portreti i Atdheut mbi ujë doli ndryshe,
Në kthimin prapa përjetove atentate.
Për hir të tekeve të Evropës
Dhe të shqiptarellave vegël qorre,
Të kodit ideologjik,
Mulla Hoxha, e t’bijtë e Hoxhës,
policë të Serbisë.

Në kërkim të dielit 3

Oh,pas Luftës së Dytë Botërore,
shumë nga ata që kanë qenë bij ballistësh,
u bënë spiunë dhe policë të Serbisë,
me uniformë dhe pa uniformë,
disa prej tyre me tisin e mashtrimit
dhe bijtë e tyre u gjallëruan edhe me UÇK-në!
Medet, O Medet!
Polluzhë, 22 gusht 2000, ora 04 e mëngjesit.

NA SHAJNË TË SHARËT

Vitet m’i mori mërgimi,
E mërgimit ia lashë për Kosovën nostalgjinë.

Lokalizmi që i vdiq nacionalistët,
Sot përsëri përfiton nga strukturat evropiane.

Të njëjtit i shohim në gazetat e Kosovës,
Dhe në krye të partive i shikojmë.
Pastaj ec e thuaj se janë shqiptarë,
Nëna ime është nëna e tyre.
Sa turp!

Na shajnë të zhyturit në krimet e tyre!
Ndaj dhe sot shqiptarët jetojnë në ndarje e pritje.
Por të jenë të sigurtë,
Se në Kosovë pranvera më s’ndalet.
Kurrë më s’do të ndalet…
Sado që të sharët mundohen
T’ia heqin petalet,
Na shajnë të sharët.

Prishtinë, 27 qershor, 2004

NË SHTRATIN E KOMUNIZMIT
U DERGJËN KËNGËT E MIA

Nëntëdhjetë e dy vjet deri më 2004,
Shqiptarët jetuan me luftëra.
Jeta jonë plagë e mall.
Stagnuam në të njëjtën nyjë kohore
Të robërisë.
Në shtratin e komunizmit,
Kapital të shpirtit s’ndërtuam.
Në atë shtrat u dogjën këngët e mia.

Dashuria e shqiptarëve për të qenë një,
E mos vdeksha pa ia thënë
Këngës së vetme.
Kasnec i fitores në ribashkim,
Që jeta e re të jetë gëzim.

Në kërkim të diellit 6

I dergjuri zgjohet,
I vdekuri nuk pjerdh!
Ti je gjallë
Prishtinë, 1912 deri 2004

TË VRAFTË VARGU IM

Fshatar nga Drenica,
Profesor i letërsisë,
Qytetar i Prishtinës,
Anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve,

Më vjen mirë që më ke gënjyer.
Por,
Por, do të më vij keq,
Do të më vij keq,
Sepse të kam besuar!
Kthema dorëshkrimin tim,
”Jeta në peshojë”.
Të vraftë vargu im!
Të vraftë poezia ime!
Të vraftë libri im!

Të vraftë e mira ime!
Të vraftë e mira ime!
Të vraftë Miqësia ime!

Në kërkim të diellit 11Nuk je

Në kërkim të diellit.
Nuk jam dot me ty

NË SHËRBIM TË TË HUAJVE

Sa janë shtuar,
- këta tartabiqët e zhubravitur shqiptarë
Ulen pranë NJERËZVE
Qelbanikë, gojëfëlliqur!
Bëjnë jetë qejfesh e ahengjesh.
Kokorisen me parandjenja të errëta,
Pijnë cigare “RONSON”
-kruajnë birat e hundës
duke u ndjerë të lumtur dhe lumturohen me “Makiato“!
për ta kanë ardhur kohë të arta!

Bisedojnë e llafosin vesh më vesh,
- qeshin në mënyrën e tyre të ligë
Kanë mbetur amplitudë verbimi
-në shërbim të të huajve!
O, Zot!
Ruajna nga tartabiqët shqiptarë!
- WEC-istët e kohërave moderne
- më shikojnë çakërrli,

E ti Kosovë digjesh së brendshmi
E unë digjem pa flakë i tëri
Kohë DEZILIZIONIZMI.
Ndaj, PASTROHU KOSOVË!

Në Byfenë “Koha”
Prishtinë, Shkurt 2003

CENSURA KA SHUMË FYTYRA

Censura ka shumë fytyra
Ajo është mohimi i së vërtetës,
I së mirës,
Frikës për demaskim.
Histori e aktit mashkullor,
Vrasje e shumë dashurive!
“Përkujdesje” e panjohur në art,
Bashkëlidhje kundër së vërtetës.
Pyetje e pa pyetje ekzistence,
Gjenialitet i antiartit.

Censura ka shumë fytyra
Binarë krimi në vetvete
Cirë e Cirikokë,
Që i përkasin kohës tjetër.

Censura ka shumë fytyra
Helme, në katastrofën e së vërtetës – humbje!
Në rezultatin e jetës, dhembje me varfëri të madhe
Turp mbi turp që fare nuk turpërohen
Klanizim i ri e i vjetër në rrugë përfitimi.

Censura ka shumë fytyra
Efekte ekzotike
Biografi e vdekur harrimi.

Në kërkim të diellit 42

Shkrimtari,
kurrë nuk guxon t’i ketë dy fytyra!
Kuriozitet që bota e njeh
të vërtetën e tij

SA MIRË E KANË

Ata që nuk lexojnë,
Sa mirë e kanë!
Nuk duan të dinë,
Se çfarë
të mençurit thanë!
Sa mirë e kanë!!!???!!!

Ata që nuk lexojnë
nuk dinë se
ç’flitet për ta!
Sa mirë e kanë!!!???!!!

Dëgjojnë veç vetveten
Dhe ca Sahanlëpirës!
Sa mirë e kanë!!!???!!!
I mbajnë sytë n’rrotullim
Lakminë në para.
Veç nga të huajt
detyra të marrin!
Sa mirë e kanë!!!???!!!
Spiunojnë veç shqiptarë!
Sa mirë e kanë!

Sikur të ishim të gjithë ashtu
Lëpirëssahanë,
si këta biçim politikanë?
Ç’do të bëhej vallë?
Ca politikanë,
Ca maskarenj.
Të shkombëtarizuar
E edhe me injorancë na vrajnë.

Sa mirë e kanë !!!???!!!

SHQIPTARË TË PAIDEAL

Shumë shqiptarë,
interes të përgjithshëm atdhetar
nuk kanë.
Me xhelozi, fanatizëm dhe naivitet,
Me intriga, mashtrime, bllokime,
Me sy e lot krokodilësh, hajni e vrasje
luajnë me lirinë pa përfundim lirie.

Preferojnë bërllogun e Zvicrës
Të pastrojnë,
E natën të shesin drogë.
Ditën dëshmi të rrejshme të bëjnë
Duke harruar gjakun e kujt kanë!
Shiptarë të paideal.

NJERËZIT UJQ
- SYTË E UJKUT

Në variacione kuptimesh,
Njerëzit ujq,
E Sytë prej ujku,
Figurë prej njeriu,
Lëkurën ngjyrë hiri.
Sytë ngjyrë krimi,
Frikë i ka edhe fëmiu edhe i riu!

Në variacione kuptimesh,
Njerëzit ujq,
E sytë prej ujku,
Gërryejnë zemrën e nënave,
Lëndojnë dhe fëmijët në mërgim!
Në barkun e shtatzënave,
Dhunën e kanë ulurimë!
Gjuajnë gjahun aty ku e dinë,
Ku ujku han njerinë!

Në variacione kuptimesh,
Njerëzit ujq,
E sytë prej ujku,
Ndyshojnë edhe ligjet
Ujqit dhunojnë dhe poezinë
E në gazetat tona shfaqen engjëj!

Në kërkim të diellit 12

Dyluftim me ju ujq do të kërkoja!
E dhe sikur kalaja të rrëzohej mbi mua,
Ju pres në fushën e dijes

EKZEKUTO KRIMIN, KOSOVË

Nuk mundem ta nderoj
grigjën tënde miope Kosovë.

Bisha të gjalla, gjithfarë bërllogësh,
Me titull e pa titull, shkencëtarë,
Dhe këta që kanë ardhur në mërgim,

As për roje vdekurish nuk bëjnë.
Ç’fatkeqësi për fëmijët e Kosovës

Medet, o medet, për poetin e mërgimit.

Në kërkim të dielit 21

As gazetat e tua në liri,
s’e thonë të vërtetën Kosovë!
Nuk mund të shohësh dritë,
po nuk e bëre ndyshimin e shpirtit Kosovë.
Në pasqyrën e kohës, le ta njohë bota!
Thuaje të mirën dhe të keqen tënde.
Ekzekuto krimin
PASTROHU KOSOVË

ÇMIMI I LIRISË

Kosovë,
E ëndrrave tona,
Po të kthehem me shumë mall
Te gjiri i gjenezës.

Të ta njoh pasqyrën e kohës,
Ç’është dashur të bëhet?
E ç’është bërë për Çështjen Kombëtare?

Në kërkim të diellit 22

Është dashur të digjej çdo rrënjë druri
Të digjej kulmi i secilës shtëpi
Të kishte dëshmorë çdo familje
Të kishte të zhdukur për çdo vëllazëri
T’ishte i burgosur secili meshkull mbi 18 vjet
Liria do ta kishte çmimin LIRI!

Panaromën tënde pitoreske
E mbaje në përqafimin tim.

Ky është imazhi i Bahtir Hamzes në bote,rruge e pagabueshme që i përshtatet çdo populli,çdo njeriu,
që jep diminzione të reja, vegim në edukim, në kulture, në shkencë dhe në letersi, që është një zemërgjersi e vet individializmit të Z.Bahtir Hamza,
Z.Bahtir Hamza është njeri modest dhe është i motivuar nga vet Hyji (urata) e Zotit, në intresin e kombit dhe të vet popullit liridashës!
Dhe ky është rezultati i Bahtir Hamzës me histori,poashtu të rrallë janë ata që e kan zemrën e Z.Bahtir Hamzës.

07-04-07, 18:30	#3
kastrati Anëtarësuar: 02-04-07 Postime: 16	Disa Poezi Nga Librat E Poetit Bahtir Hamza Nga libri; "PASTROHU KOSOVE” 2005 KOSOVË, NË PASQYRË TË KOHËS PASTROHU Kosovë, kënd, skutë, zgëq. Përse?! E edhe nga ç’të tjerë! Shqiptarellat e tu, Kërkojnë dashuri rrugëve të Europës. Kosovë, Botë e trazuar. Shqipe në mëgrim, Në moshën rinore dhunohesh. Zvarritesh, s’flen e qetë. Kosovë, Kosova jashtë Kosovës, nuk është Kosovë. Përse?! Mërgimtari i pastër, I censuruar, i përbuzur, i ngacmuar, I burgosur me dëshmitarë të rrejshëm I shtypur dhe i harruar. Në çdo copë të shëmtuar të kësaj Bote të prishur. Kosovë, Përpara, prapa dhe përmbi. Ta kujtosh robërinë dhe robotizmin, Plagët, dhunën dhe dhimbjet më therrëse. Në Botë. Kosovë, Kurrë mos u gjunjëzo. Ngritu me dy faqe, Në pasqyrë të kohës. Pastrohu Kosovë! DASHURI, LAPIDAR SKENAT E DHEMBSHME Skenat e dhembshme, Që errësira të bëhet dritë, Nga dhuna mbi të vërtetën. Edhe lumit Drenicë ujët ia shterën. Portreti i Atdheut mbi ujë doli ndryshe, Në kthimin prapa përjetove atentate. Për hir të tekeve të Evropës Dhe të shqiptarellave vegël qorre, Të kodit ideologjik, Mulla Hoxha, e t’bijtë e Hoxhës, policë të Serbisë. Në kërkim të dielit 3 *Oh,pas Luftës së Dytë Botërore,* shumë nga ata që kanë qenë bij ballistësh, u bënë spiunë dhe policë të Serbisë, me uniformë dhe pa uniformë, disa prej tyre me tisin e mashtrimit dhe bijtë e tyre u gjallëruan edhe me UÇK-në! Medet, O Medet! Polluzhë, 22 gusht 2000, ora 04 e mëngjesit. NA SHAJNË TË SHARËT Vitet m’i mori mërgimi, E mërgimit ia lashë për Kosovën nostalgjinë. Lokalizmi që i vdiq nacionalistët, Sot përsëri përfiton nga strukturat evropiane. Të njëjtit i shohim në gazetat e Kosovës, Dhe në krye të partive i shikojmë. Pastaj ec e thuaj se janë shqiptarë, Nëna ime është nëna e tyre. Sa turp! Na shajnë të zhyturit në krimet e tyre! Ndaj dhe sot shqiptarët jetojnë në ndarje e pritje. Por të jenë të sigurtë, Se në Kosovë pranvera më s’ndalet. Kurrë më s’do të ndalet… Sado që të sharët mundohen T’ia heqin petalet, Na shajnë të sharët. Prishtinë, 27 qershor, 2004 NË SHTRATIN E KOMUNIZMIT U DERGJËN KËNGËT E MIA Nëntëdhjetë e dy vjet deri më 2004, Shqiptarët jetuan me luftëra. Jeta jonë plagë e mall. Stagnuam në të njëjtën nyjë kohore Të robërisë. Në shtratin e komunizmit, Kapital të shpirtit s’ndërtuam. Në atë shtrat u dogjën këngët e mia. Dashuria e shqiptarëve për të qenë një, E mos vdeksha pa ia thënë Këngës së vetme. Kasnec i fitores në ribashkim, Që jeta e re të jetë gëzim. Në kërkim të diellit 6 *I dergjuri zgjohet,* I vdekuri nuk pjerdh! Ti je gjallë Prishtinë, 1912 deri 2004 TË VRAFTË VARGU IM Fshatar nga Drenica, Profesor i letërsisë, Qytetar i Prishtinës, Anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve, Më vjen mirë që më ke gënjyer. Por, Por, do të më vij keq, Do të më vij keq, Sepse të kam besuar! Kthema dorëshkrimin tim, ”Jeta në peshojë”. Të vraftë vargu im! Të vraftë poezia ime! Të vraftë libri im! Të vraftë e mira ime! Të vraftë e mira ime! Të vraftë Miqësia ime! Në kërkim të diellit 11Nuk je *Në kërkim të diellit.* Nuk jam dot me ty NË SHËRBIM TË TË HUAJVE Sa janë shtuar, - këta tartabiqët e zhubravitur shqiptarë Ulen pranë NJERËZVE Qelbanikë, gojëfëlliqur! Bëjnë jetë qejfesh e ahengjesh. Kokorisen me parandjenja të errëta, Pijnë cigare “RONSON” -kruajnë birat e hundës duke u ndjerë të lumtur dhe lumturohen me “Makiato“! për ta kanë ardhur kohë të arta! Bisedojnë e llafosin vesh më vesh, - qeshin në mënyrën e tyre të ligë Kanë mbetur amplitudë verbimi -në shërbim të të huajve! O, Zot! Ruajna nga tartabiqët shqiptarë! - WEC-istët e kohërave moderne - më shikojnë çakërrli, E ti Kosovë digjesh së brendshmi E unë digjem pa flakë i tëri Kohë DEZILIZIONIZMI. Ndaj, PASTROHU KOSOVË! Në Byfenë “Koha” Prishtinë, Shkurt 2003 CENSURA KA SHUMË FYTYRA Censura ka shumë fytyra Ajo është mohimi i së vërtetës, I së mirës, Frikës për demaskim. Histori e aktit mashkullor, Vrasje e shumë dashurive! “Përkujdesje” e panjohur në art, Bashkëlidhje kundër së vërtetës. Pyetje e pa pyetje ekzistence, Gjenialitet i antiartit. Censura ka shumë fytyra Binarë krimi në vetvete Cirë e Cirikokë, Që i përkasin kohës tjetër. Censura ka shumë fytyra Helme, në katastrofën e së vërtetës – humbje! Në rezultatin e jetës, dhembje me varfëri të madhe Turp mbi turp që fare nuk turpërohen Klanizim i ri e i vjetër në rrugë përfitimi. Censura ka shumë fytyra Efekte ekzotike Biografi e vdekur harrimi. Në kërkim të diellit 42 *Shkrimtari,* kurrë nuk guxon t’i ketë dy fytyra! Kuriozitet që bota e njeh të vërtetën e tij SA MIRË E KANË Ata që nuk lexojnë, Sa mirë e kanë! Nuk duan të dinë, Se çfarë të mençurit thanë! Sa mirë e kanë!!!???!!! Ata që nuk lexojnë nuk dinë se ç’flitet për ta! Sa mirë e kanë!!!???!!! Dëgjojnë veç vetveten Dhe ca Sahanlëpirës! Sa mirë e kanë!!!???!!! I mbajnë sytë n’rrotullim Lakminë në para. Veç nga të huajt detyra të marrin! Sa mirë e kanë!!!???!!! Spiunojnë veç shqiptarë! Sa mirë e kanë! Sikur të ishim të gjithë ashtu Lëpirëssahanë, si këta biçim politikanë? Ç’do të bëhej vallë? Ca politikanë, Ca maskarenj. Të shkombëtarizuar E edhe me injorancë na vrajnë. Sa mirë e kanë !!!???!!! SHQIPTARË TË PAIDEAL Shumë shqiptarë, interes të përgjithshëm atdhetar nuk kanë. Me xhelozi, fanatizëm dhe naivitet, Me intriga, mashtrime, bllokime, Me sy e lot krokodilësh, hajni e vrasje luajnë me lirinë pa përfundim lirie. Preferojnë bërllogun e Zvicrës Të pastrojnë, E natën të shesin drogë. Ditën dëshmi të rrejshme të bëjnë Duke harruar gjakun e kujt kanë! Shiptarë të paideal. NJERËZIT UJQ - SYTË E UJKUT Në variacione kuptimesh, Njerëzit ujq, E Sytë prej ujku, Figurë prej njeriu, Lëkurën ngjyrë hiri. Sytë ngjyrë krimi, Frikë i ka edhe fëmiu edhe i riu! Në variacione kuptimesh, Njerëzit ujq, E sytë prej ujku, Gërryejnë zemrën e nënave, Lëndojnë dhe fëmijët në mërgim! Në barkun e shtatzënave, Dhunën e kanë ulurimë! Gjuajnë gjahun aty ku e dinë, Ku ujku han njerinë! Në variacione kuptimesh, Njerëzit ujq, E sytë prej ujku, Ndyshojnë edhe ligjet Ujqit dhunojnë dhe poezinë E në gazetat tona shfaqen engjëj! Në kërkim të diellit 12 *Dyluftim me ju ujq do të kërkoja!* E dhe sikur kalaja të rrëzohej mbi mua, Ju pres në fushën e dijes EKZEKUTO KRIMIN, KOSOVË Nuk mundem ta nderoj grigjën tënde miope Kosovë. Bisha të gjalla, gjithfarë bërllogësh, Me titull e pa titull, shkencëtarë, Dhe këta që kanë ardhur në mërgim, As për roje vdekurish nuk bëjnë. Ç’fatkeqësi për fëmijët e Kosovës Medet, o medet, për poetin e mërgimit. Në kërkim të dielit 21 As gazetat e tua në liri, s’e thonë të vërtetën Kosovë! Nuk mund të shohësh dritë, po nuk e bëre ndyshimin e shpirtit Kosovë. Në pasqyrën e kohës, le ta njohë bota! Thuaje të mirën dhe të keqen tënde. Ekzekuto krimin PASTROHU KOSOVË ÇMIMI I LIRISË Kosovë, E ëndrrave tona, Po të kthehem me shumë mall Te gjiri i gjenezës. Të ta njoh pasqyrën e kohës, Ç’është dashur të bëhet? E ç’është bërë për Çështjen Kombëtare? Në kërkim të diellit 22 Është dashur të digjej çdo rrënjë druri Të digjej kulmi i secilës shtëpi Të kishte dëshmorë çdo familje Të kishte të zhdukur për çdo vëllazëri T’ishte i burgosur secili meshkull mbi 18 vjet Liria do ta kishte çmimin LIRI! *Panaromën tënde pitoreske* E mbaje në përqafimin tim. Ky është imazhi i Bahtir Hamzes në bote,rruge e pagabueshme që i përshtatet çdo populli,çdo njeriu, që jep diminzione të reja, vegim në edukim, në kulture, në shkencë dhe në letersi, që është një zemërgjersi e vet individializmit të Z.Bahtir Hamza, Z.Bahtir Hamza është njeri modest dhe është i motivuar nga vet Hyji (urata) e Zotit, në intresin e kombit dhe të vet popullit liridashës! Dhe ky është rezultati i Bahtir Hamzës me histori,poashtu të rrallë janë ata që e kan zemrën e Z.Bahtir Hamzës.