Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Skofiar · 08-04-07, 09:43

NË SYTË TU

Në sytë tu
Ta kam lexuar pohimin e shpirtit
Me karakter prej flake
Dhe u dashurova ngadalë
Duke ia ngushtuar hapësirën veti
Këndeve të horizontit të pafund
Në sytë tu

Ne sytë tu
E vërejta se si të shtohej dehja
Nga përkëdheljet e mia të gjata
Derisa t’i mbyllja qerpikët ngadalë
Por ajo dehje qe jetëshkurtër
Iku si ëndërr e gjumit të parë
Nga sytë tu

Në sytë tu
Të thellë sikur gryka krateresh
Shpesh kam kërkuar rimën
Në liqet me ngjyrë blu
Dhe në ujërat e tyre të qetë
Shpesh i kam mbytur pëshertimat
Në sytë tu.

08-04-07, 09:43	#101
Skofiar Kemi lindur për qef! Anëtarësuar: 10-08-05 Vendndodhja: Në mbretërinë e poezisë Postime: 87	NË SYTË TU Në sytë tu Ta kam lexuar pohimin e shpirtit Me karakter prej flake Dhe u dashurova ngadalë Duke ia ngushtuar hapësirën veti Këndeve të horizontit të pafund Në sytë tu Ne sytë tu E vërejta se si të shtohej dehja Nga përkëdheljet e mia të gjata Derisa t’i mbyllja qerpikët ngadalë Por ajo dehje qe jetëshkurtër Iku si ëndërr e gjumit të parë Nga sytë tu Në sytë tu Të thellë sikur gryka krateresh Shpesh kam kërkuar rimën Në liqet me ngjyrë blu Dhe në ujërat e tyre të qetë Shpesh i kam mbytur pëshertimat Në sytë tu. __________________ “Në m’i pëlqefte Bota këto poezi, Unë kam veç mundimin –lavdinë ti” Shakespeare.