[Lijanna]

Respekt per vajzat tona


Nevoja e një personi për t'u ndjerë i rëndësishëm është diçka krejtësisht normale, diçka e futur në natyrën njerëzore. Mund të jetë që mu kjo gjë të jetë ndjenja pas shumë shpikjeve, arritjeve dhe veprave më të mëdha të njerëzimit.
Kjo është pse Allahu e përmend për ne që Ibrahimi, alejhis-selam, ka thënë: ”Më bën përkujtim të mirë ndër ata që vijnë pas”. [el-Shu’ara: 84]

Pejgamberi Muhammed, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: ”Nëse një bir i Ademit vdes, veprave të mira të tij i vie fundi përveçse në tre raste; sadakaja që vazhdon të jap dobi, dija që ende vazhdon t’i jap dobi njerëzve dhe fëmija i devotshëm i cili lutet për të”.

Kjo është një tregues që njerëzit dëshirojnë të ndihen të rëndësishëm dhe të ndjejnë që ata do të vlerësohen dhe që puna e tyre do të vazhdojë t’i jap dobi të tjerëve edhe pasi ata vdesin. Kjo është pse Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, na ka udhëzuar ne që të japim sadaka vazhdimisht, të shpërndajmë dituri të dobishme dhe të kemi një djalë apo vajzë e cila do lutet për ne.
Ata të cilët i nënvlerësojnë apo i privojnë të tjerët dhe të cilët fyejnë karakteret e të tjerëve, nuk i japin dobi vetes asgjë por vetëm dhimbje dhe hidhërim. Nuk ka ndryshim nëse ata janë zyrtarë, edukatorë, prindër apo kushdo qoftë.
Shoqëria jonë është në nevojë për programe që të mësojmë këtë të vërtetë. Shumë njerëz kanë trashëguar nga kulturat e tyre – dhe ky është fakt në shumë shoqëri përmes botës që përfshijnë edhe disa shoqëri muslimane të cilat i shikojnë gratë sikur të ishin krijesa në një nivel më të ulët, një qytetarë i klasit të dytë- dhe në disa raste duket që ata e trajtojnë atë si fraza “Klasi i dhjetë” do të ishte më e saktë.
Deri më sot, disa nga ne janë të burgosur nga ky mentalitet sikur të mos ta kishin dëgjuar udhëzimin e Pejgamberit, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, apo që nuk e kanë kuptuar shpalljen e dërguar nga Allahu. Të tillë njerëz janë ende duke jetuar nën trashëgiminë e kohëve para-islamike të injorancës, për kundër faktit që në kohën tonë, shumë flamuj janë ngritur, si ata të të drejtave të njeriut, të drejtat e grave, drejtësia shoqërore dhe barazia. ثshtë aq keq sa disa prej nesh shikojnë mbi këto terma dhe koncepte me dyshime dhe mospëlqim.


Problemi këtu për sa i përket çështjes së grave – dhe të vajzave të reja në veçanti – është rezultat i disa ideve të reja të injorancës të njëjta me ato të ditëve të injorancës së vjetër.


Së pari, njerëzit kanë gjithfarë llojë paragjykimesh ndaj grave, si nocioni që gratë e trashëgojnë tradhëtinë.


Së dyti, kemi faktin që në disa kultura lindja e një vajze shikohet më keqardhje dhe është e konsideruar si një fat i keq.

Së treti gratë ende shikohen në disa rrethe shoqërore si të qëna të paafta të kenë vetë opinionet e tyre personale ose për të marrë vendimet e tyre. Ekziston një thënie: ”Këshillohu me ato por mos ia vër veshin”. Disa njerëz mundet madje të kenë nocionin në kokat e tyre që kjo gënjeshtër e pështillosur të jetë një thënie e Pejgamberit salallahu alejhis ua selam!

Pastaj është ideja që vendi i një gruaje është në kuzhinë. Këtu ne kemi një tjetër thënie të fëliqur: ”Edhe në qoftëse gruaja do të shkojë në Mars, ajo përsëri do të përfundojë në kuzhinë”. Këto nocione janë të huaja në islam. Ato nuk janë nga mësimet e Pejgamberit tonë salallahu alejhis ua selam.
Allahu thotë: Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humb mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër. Ju jeni njëri nga tjetri... ”[Ali-Imran : 195]

vazhdon...