Elbasani
Qytet nė Shqipėri, nė pjesėn e saj tė mesme, i cili ndan Gegėrinė nga Toskėria. Shtrihet nė anėn e djathtė tė lumit Shkumbin, domethėnė nė veri, nė njė luginė dhe fushė tė bukur dhe pjellore. Ka 20 000 frymė, nga tė cilėt rreth 35000 janė tė krishterė dhe tė tjerėt musliamn. Mbi lumin Shkumbin ka njė urė tė bukur dhe tė fortė. Kėtu prodhohen tyta pushkėsh shumė tė pėlqyera nga shqiptarėt. Ėshtė njė qytet me tregti tė zhvilluar, sidomos pėr artikuj e leshit, tė lėkurės dhe tė dyllit. Nė kohėn e romakėve andej kalonte rruga Ignatius, me lėvizje tė madhe, midis Durrėsit dhe Selanikut. Meqė andej do tė kaloj edhe njė hekurudhe, qė mendohet tė ndėrtohet, kjo do tė ja riste rėndėsinė nė tregti.
Nuk dihet se kur dhe kush e ndėrtoi kėtė qytet por mendohet tė jetė vet Albanopolisi, i pėrmendur nga Plotemeu dhe nė veprat e gjeografėve tė tjerė tė vjetėr. I pėrket vilajetit tė Manastiri dhe deri vonė ka qenė qendėr kazaje e pėrfshirė nė sanxhakun e Dibrės, por kohėt e fundit, pėr nga rėndėsia e pozicionit, ėshtė bėrė qendėr e sanxhakut.
Sanxhaku i Elbasanit pėrbėhet nga vet Elbasani dhe dy kazatė: tė Gramshit dhe tė Peqinit, dhe ka gjithsej 312 fshatra. Toka ėshtė malore, por lugina e Shkunbinit ėshtė shumė pjellore. Prodhohen ullinj, rrush, drithėra tė ndryshme, kurse orizi prodhohet shumė nė kazanė e Peqinit. Nė maje ka pyje mė drurė lisi e tė tjerė