[lirik]

Ata po më nxisin
----------------
Autori Xhelal Ferizi
liriku i ankimeve shqiptare në vargje
poeti në mërgim
----------------------
oh ata po më nxisinë ata të pa fe
ata që mbi atdhe kan pshty
ankimet shikimet e rënkimeve mbi gurë e dhe
ajo tokë që sa her nga rënkimet u thy
----------
mos ma nxen për të madhe o uratë e mirë
se un bërtas deri në qiellë
se vargu im i lirë
kërkon drejtësi e diell
----------
ata vetëm ata po më detyrojnë
të bërtas deri në shekullin më të largët në mjegullimë
ata tradhtarët që sot sot po pseudoligjërojnë
lotin po ma derdhin gurgullimë
----------
un i njoh ata dyftyrsha zagarë
ata kan pallë gjithmonë për armikun
ata ishin antishqiptarë
ata shqipërisë etnike ja kan lotuar qerpikun
----------
e sot kan dalë si hero madhështorë
ata jan ushkuri i i hasmit lakuriqa
ata jan lavire të armikut shërbëtorë puthadorë
të regjimeve pjella dobiqe e dobiqa
-------------
prandaj sot kur pallin mbi karriga
e shtihohen me famë për atdhe
o zot na ruaj nga e liga
si nuk del vullkani mbi dhe
----------
më fal o populli im që nuk mund të përmbahem
se po dalin mbi dhe ujrat e zeza
për së gjalli mbi tokë po thahem
që i vërteti të lulzoj ndër breza
-----------
e jo prostitutat e regjimeve dje e sot
gjithmonë mbi frone duke kthyer dyftyrsisht astare
jo se deti toka qielli na u mbush me lot
e gjak po pikojnë dhimbjet shqiptare
-----------
nuk durohet nuk i gjëmohet ma kësajë padrejtësie
prandaj fjala rrëmbyeshëm po më zgjidhet
zbrit nga karriga o qen bir qeni o bir tradhtije rruspije
se vargu im i gjallë nuk lidhet
-------------
deri sa të jet e gjallë penda ime
edhe at'her kur në kthetra më kishit ju kam thanë
do të nxej për drejtesi për atdhe me drita kombëtare e shkrime
si dielli me yj e hanë
--------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------