[Urata]

Pjesa e V



Dimensioni i Ibrahim Rugovës si personalitet ndërkombëtar



Nëse do të testonim njohjen në opinionin ndërkombëtar të emrit të Kosovës dhe të emrit të Ibrahim Rugovës, atëherë do të gjenim njëtrajtshmërinë e këtyre dy nocioneve. Në publikun ndërkombëtar e sidomos atë perendimor ndër shqiptarët, vetëm Nënë Tereza mbetet personaliteti më i njohur sesa Rugova, vetëm për atë mund të jetë shkruar më shumë sesa për themeluesin e Kosovës moderne e të pavarur. Por në ndërlidhje të emrit të Kosovës e të Rugovës, lideri historik politik i shqiptarëve ze vendin kryesor. Kjo edhe për faktin se për nënë Terezën nuk vihet gjithnjë në dukje prejardhja e saj shqiptare, Ndërsa përmendja e emrit të Rugovës është automatikisht e lidhur me vendin, të cilit Ai me aq vendosmëri e përkushtim i shërbeu, Kosovën.

Po çfarë e kishte shndërruar Presidentin e Kosovës në një personalitet të nderuar dhe të respektuar në botën e qytetëruar? Cila ishte ajo mrekulli, që kishte vepruar tek ky shqiptar i madh të merrte rolin e partnerit me udhëheqësit e vendeve më të fuqishme të botës? Pse Ai pritej e përcillej me protokollet e kryetarëve të shtetit në kancelaritë e shteteve të Europës dhe në SHBA?



1. Filozofia e qasjes ndërkombëtare



Fakti se Ibrahim Rugova pritej e përcillej nga udhëheqësit kryesorë të botës moderne shënonte njëkohësisht dhe vlerat që Ai kishte realizuar. Kur presidenti amerikan, Bill Klinton, e priste liderin shqiptar në Shtëpinë e Bardhë, kishte aplikuar të gjitha protokollet e pritjes së një kryetari shteti, edhe pse Kosova nuk njihej zyrtarisht si shtet. Kur Fransua Mitteran, Gerhart Schröder apo kryeminisri i Anglisë, Italisë, Spanjës etj e prisnin në audiencë, gjenin te Ai një partner dhe personalitet karizmatik e të zgjuar, të krahasueshëm me udhëheqësit e vendeve të mëdha e të zhvilluara. Ndërsa Papa Vojtila e priste plot ngazëllim dhe e përcillte me premtimin se do ta ndihëmonte Kosovën të zinte vendin e saj në shoqërinë e kombeve të civilizuara.

Asnjë udhëheqës shqiptar nuk kishte mundur të ishte aq imponues, aq bindës dhe aq i pranuar në zyrat e kancelarive të shteteve të mëdha që përbëjnë dhe fuqinë e botës. Ibrahim Rugova ishte i pranueshëm dhe i pranishëm në të gjitha dyert e kancelarive të vendeve demokratike e të lira të botës së qytetëruar. Ai nuk pritej e përcillej me nderime në këto kancelari si një personalitet i zakonshëm. Të tillë Ballkani ka patur me shumicë. Edhe nëse presidentët dhe kryeministrat e vendeve ballkanike ishin liderë të vendeve të tyre tashmë të njohuara ndërkombëtarisht, ata nuk kishin mundur të ishin të pranishëm në Ëashington, Lonër, Paris, Berlin, Bruksel e gjetkë në atë masë sa ishte i pranishëm Ibrahim Rugova.....





2. Miqtë dhe partnerët e Rugovës



Në ndërtimin e politikës me jashtë Presidenti Rugova kishte përpunuar një strategji të qartë dhe largpamëse. Ai është ndoshta personaliteti më i kthjellët në hartimin e principeve në dobi të vendit të tij në këtë drejtim. Formula e Tij për aleancat si dhe për lidhjet dhe bashkëpunimin e Kosovës me vendet e tjera është një testament i pandryshueshëm, i shndërruar gati në një tabu ose dogmë. Eshtë i njohur postulati i Tij: "Miqësi të përhershme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, bashkëpunim të ngushtë me vendet e Europës, bisedime dhe partneritet me çdo vend të interesuar për paqen dhe stabilitetin në rajon e në Europë". Ky postulat nuk guxon të ndryshohet, as të korrigjohet në ndonjë germë. Ndryshe Kosova do të kthehej në gjendjen e kohës kur në kryeqendrat europiane ishin marrë vendime antishqiptare.

Ibrahim Rugova në Shtetet e Bashkuara të Amerikës i kishte pasur të gjitha dyert e hapura. Emisarët, senatorët, kongresmenët, udhëheqësit politikë e diplomatët amerikanë kur vinin në Kosovë mezi prisnin të ndanin me Rugovën pikëpamjet e tyre për lirinë e Kosovës, madje dhe për zgjidhjet e tjera në rajon. Kur Rugova shkonte në Washington ata bisedonin e këshilloheshin me të, sepse te Ai gjenin shpesh herë thelbin e zgjidhjeve, përveçse frymëzoheshin nga kohezioni, vizioni dhe mendimi krijues i Tij. Presidentët dhe zyrtarët më të lartë të Amerikës Demokratike, senatorët dhe kongresmenët e prisnin dhe bisedonin me Rugovën, sepse kishin gjetur te Ai frymëzimin e veprimit aktiv në dobi të paqes e në mbrojtje të popullit shqiptar të Kosovës. Idetë dhe filozofia e Rugovës përkonin plotësisht me vizionin dhe vlerat amerikane të lirisë e të demokracisë. Dhe kjo përkueshmëri krijonte lidhjen e pazgjidhshme midis dy vendeve. Nëse Rugova do të shkonte në Ë....shington dhe do tu thoshte: "Ne do të marrim armët dhe do të luftojmë", e më pas të kërkonte ndihmën e amerikanëve në këtë luftë, ishte e sigurt se në kushtet që ishin krijuar nga viti 1989 e deri më 1998, kur në Shqipëri ndjehej ende era e barutit të kallur më 1997, askush nuk do tia premtone këtë ndihmë. Eksperienca e konfliktit në Gjeorgji si dhe të tjera eksperienca të mëparshme në Bsnje etj, janë të mjaftueshme të përdoren si argument i faktit se "SHBA-të nuk mund të vepronin në Europë pa konsensusin europian". Një veprim i njëanshëm i Shtëpisë së Bardhë në Irak, i ka shkaktuar Amerikës një dëm të jashtëzakonshëm moral dhe politik. Ndaj duhet besuar se një veprim amerikan i njënashëm në Kosovë ishte një mision i pamundur. Madje dhe veprimi i përbashkët i të gjitha vendeve të NATO-s, pa një rezolutë të Këshillit të Sigurimit ka shkaktuar një reaksion të çuditshëm brenda vendeve europiane, reaksion, i cili në ditët e sotme e ka shndërruar Europën në të kundërtën e saj. Ajo po dëshmon se është penduar për ndërhyrjen e vitit 1999, duke i kërkuar çdo ditë në forma të ndryshme ndjesë agresorëve serbë......