[lirik]

O j botë

autori xhelal ferizi në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''
Un poeti ,ose ma mirë me thanë ai që po shkruaj
Se ndoshta nuk mund të jem poet i mirë e' i 'lartë
por un me lot sa deti me gjak të shterrur ,po shkruaj
edhe zemren po e shkrijë -e ngjyren po e shkruaj të artë'
për kombin tim po thrras deri n' planete me bertimë
po l'shoj zë në kupë,të qiellit gjithkah nëpër re e vransina
edhe Në shekujt e pa mëshirë- që na lan kështu gjithmonë n,shkretim
miliona vjet para e mbrapa po kthehem kah stina
e' n' qjerrje her n' lutje her n' dhimbje po thrras gurë
që heshtin ,e damarët nuk i kan si ne as si mjalta n' vojshtina
pse na i leni kështu mbi dhe me kalue hordhitë si mbi urë
me derdhë pa faj lot e gjak kombi im
---


pse oj botë nuk vulosni drejtësi njerzore
pse n' gjak e' n' lot pse pse n' përgjakje na e leni , kët flamurë
ne ju deshtëm ne ju dhuruam gjithmonë ëmbëlsina
për miqsi gjithnji si sot me ju ishim qellimmirë si qehlibarë me qellimin bilurë
ju ne shpinë na i lëshuat armiqt e ferrit mbi dhe
na keni lanë me u djegë në nënt rrathët e dante ailigerit
dhuna gjithkah gjaksore e lirë u la mbi ne
ne që u dogjëm u pjekëm jemi shkri prej vuajtjeve prej vnerit
askush nuk u dogj në nënt rrathët si ne neper ferre
humbëm gurë e dhe gjurmë e gjak fis dokë e shenj e qytetni
miliarda pllambë toke ma t' vlefshme se florini se safiri
,na, u, shndrrruan ato gjurmë lashtësije ilirike në terre
humbi trashgiminë hisen e vet i pa fajshmi antik iliri
detin e kalter valët bardhore na i vodhen n , pabesi
fitoj mbi dhe tradhtari armiku sarhoshi e i pshtiri

ku ishit ju ku ishim ne ku ishin ata -se bota paska lindë për krim
as engjuj as drejtsi nuk erdhi qiellit me zbritë për të bë gjygj të pa anë
kur të shkelë e liga o miq nuk je ma i urtë as trim
se per ne nuk punuan shekujt e tokes nën diell e hanë
fat i krah i dha pansllavianit e romakut latin
bizantit turkut fatin ia ka kan dhanë
per ne shekujt nuk lan gjurmë as fe as shkrim
sa do qe shqiptarja ilirja ishte nji zanë
mbetem siq e sheh nen thunder o njerzim
se fati i te ligut qenka e trimria e varfnjakut
keshtu qenka mbi qiell e dhe shekuj jetësia
i drejti gjithmonë me mbetë jetim
me vuajt m,bi dhe gjithmonë drejtesia
ne sa her notuam mbi lumejt e gjakut
por fitoj gjithmonë fitoj paudhsia
oj botë ma shih nji her shqipen ne mes të' bajrakut
enike perse nuk bëhet bëhet shqiperia
---
vloni njiher ne dejet tua le te vloj drejtesia vulëtare
te vloj mbi kronologjike gjygjësija
le te behet etnike e lirë e fuqishme toka shqiptare
etnike e mbi te shejtin te sajë dhe te valoj flamuri e liria
vulos pergjithmonë njiher o glob o bota flaktare
kah ne le te mbjelet meshira paqha e dashuria
se në ne gjithkah rrnojmë farë e fiset shqiptare
duam paqe duam punë duam te na zgjerohet miqsija
kahdo neper kombe paqe kerkojmë vlla e mik
kudo qe vlon me punë permbi dhe drejtsia
pansllavët e namur kahdo na ndanë me te he shpate e me thikë
e planet vrastare ne synim i mbajnë msheft e helmin e qeilikun
synin e kan ne shqiperi etnike ne secilin djalë e qikë
me mesy durrsin tiranen vloren adriatikun
me e thy bregdetin e malet e larta te bukurisë
qerdhet e lashta me i shprishë atje deri te majat e tomorrit
me ja ndjell ë gjamët e fatet me ja përthturë shqipërisë
zanat e pastra gjithkah me ja dhunua e perflliqur
mos me lënë kund vashë te virgjer as nuse ne asnji cep te etnisë
kudo me mbretrue gjaku loti e guri i vorrit
-------
as këngë as valle as aheng as gëzim mos me lënë as vlerë
mbi dhe mos me lanë bukuri veq me vajtue shqipnia
mos me pasë lehtësi ne fusshat tona as puhija me erë
e vashave gjithkah me ju marrë virgjëria
e gjuha shqipe me mbetë tue kja dësshëm e mjerë
shpërnda me mbetë neper dhena gjithkah etnija
me u tallë pansllaviani me nuse tona të bukura
me u përjargë qetnikt të derdhur kah sadizimi e rakija
me mbetë nen mjekrrat e palara qetnike të bukurat belholla flutura
me gjamë e therrur s i berre pa kokë me ra dardanë shqipëria
----
mos oj botë mos ndëgjo prrallat e qetnik artemies
e thikat e kalabiqve te milloshve me arkana
ndëgjo zogun shqip gjithkah kah cicëron përvajshëm në fletet e hijes
shifja shqipërisë ardane si i kullon gjak dheu e rana
ujvarave shkumbradha ku currilat si lot shpërndahen
shihja belhollat te bukurat vasha zana
dhe dilni e shihni varfrie lufte gjëmimeve trojet neper shekuj si po thahen
ndegjo si të thrrasin per drejtësi i dielli e qielli e hana
shqiptarët me shpirtë ndër dhëmb mezi po mbahen
rreketë e gjakut kahdo neper gurë e dhe po shperndahen
varfria e sulmet e hordhive me pushkë neper shekuj e me teh te pa meshisrë e tagana
trojet te coptueme qe sa shekuj po ndahen
sa shum qau e thekshem beritit antikja e pa fajshmja dardana
e pendat e poetve duke qa e duke thirrë neper shekujt e motit
lahuta e malsisë e sa tjerë Gjergj fishta e pashko vasë shkodrana
disa neper kisha e gjamija duke ju lutur zotit
kushtrimit disa ne beteja e kahdo ndihej piskama

shqiptart neper shekuj veq me gjak e lot po lahen
na e njih pamvarsinë tash ta festojm me tupana
---
e fjalët pansllave mos ndegjo se jan kob bote
vulë bjeri drejtësisë sa ma parë me shkrola
nenshkruaj pamvarsi le të njihet kosova dardane e pa varur nder mote
e pavarur se trima dha shum Mic sokola
nenshkruaj se ballkani barot ësht i kobit që kobshëm ndillet
këto fjalë e këshilla jam un ai liriku që me pendë ti fola
se këtu ne mes te europes vet kobi po mbillet
lakmie joshë moska ujk qakalle e pertej uralit
leshua ësht kah viset e diellit e rrotull botes po i sillet
e shqipnisë ilire te lashtë shqiptare djalë pas djalit
lakmueshem me teori lakmuese rreth trupit po i mshtillet
me ja shty megjat matanë fushes e malit
me i marrrë troje me i grabitë deri ne bregdete
kahdo armiku rreth megjave sillet
kahdo mbi tokë tonë me ato bereqete
----
mbyllja rruget moskovit e lavrovit e ujqve te qartur te sibirit
pamvarsi investime ne token tonë sjell oj e dashura botë mikeshë
pa hile pash ë zotin derdh paren mbi token e ilirit
e dua shqipninë etnike në ari me e pa veshë

se rrotull po mi rrin me armë qeliku në dorë
shkjau hasmi shekullorë e e rusi i sibirit
njihe pamvarsinë ne kosoven e lashtë dardane
njihe te pergjakuren t e lasht ten trime sokoleshë
fenikse ësht kjo e ringjallura sa e sa her e hirit
në beteja dhëmb për dhëmb me armiqt shekullorë ësht ndeshë

barot ka ngrënë në vend buke nëpër shekuj e mejdane
kosova ësht tokë e bekuar me të bukura livadhe
nëse don të keshë urimin e diellit e të bukures dritë'hane
shqipërinë e duam etnike dritbardhë
i dua ti shoh vashat dritëbardha si sorkadhe
në të bukuren fushë të gjerë martire dardane
të llira dorë për dore me djem të arjan të dukatit
të qeshura si dikurë si magjike me brusha në erë
dua të shoh faren e ilirit shtatëgjatit
e zogun e cicërimen me larmi mbi pranverë
mos na le me u dergjë me kaq shum plagë shtatit
kosova nuk ka në ballë të shkruar fat të mjerë
por të njihet si shtet egnjull me vula ndërkombtare
e të vloj kah puna e prodhimi pamvarsia
ajo ësht nje perlë nji bardhë etje vlimtare
për punë e paqe i vlon dashuria
ajo ësht e bardha martire dardane shqiptare
ajo ësht vet e bukura zemer etnike shqipëria
''''''''''''''''''''''''''''
´vazhdon ne ojesen 2 nga autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare neper mote
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''