[Pause_Print_Scroll]

DOBITË DUHET TË JENË MË TË MËDHA SE PASOJAT NEGATIVE


Duke qenë urdhërimi për të mirën dhe ndalimi prej të keqes njëra prej detyrave më të mëdha apo akteve më të lavdërueshme në Islam, është e domosdoshme që dobia këtu të jetë më e madhe se pasojat e saj negative. Ky është shpirti i përgjithshëm i porosive të Pejgamberëve dhe librave të shpallur, dhe Allahu nuk e pëlqen kaosin dhe çoroditjen. Tërë ajo çka Allahu ka urdhëruar është e dobishme dhe mëshirë e dobisë. Allahu e ka lavdëruar namazin (të kundërtën e çoroditjes) dhe “muslihin” (reformuesit, apo ata të cilët nxisin në namaz). Dhe Ai i ka lavdëruar ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira (salihat), kurse e ka dënuar çrregullimin (fesad) dhe ata që e shkaktojnë atë në shumë vende në Kur’an. Kështu, kurdo që efektet e kundërta (mafsada) të ndonjë akti të urdhërimit apo ndalimit janë më të mëdha se dobia e tij (maslaha), kjo s’është më pjesë e asaj që Allahu në ka urdhëruar neve, edhe nëse është rasti që të lihen detyrat apo të bërit e të ndaluarës. Kjo sepse besimtarit i takon që t’i frikësohet Allahut në lidhje me robërit e Tij, dhe udhëzimi i tyre s’është përgjegjësi e tij. Kjo është pjesë e domethënies së ajetit në të cilin Allahu thotë:

O ju që besoni, ruajeni veten tuaj! Ai që shmanget s’do t’ju dëmtojë kur jeni në rrugë të drejtë. (Kur’an 5:105)

“Mbajtja me udhëzim” arrihet vetëm duke përmbushur dhe zbatuar të gjitha detyrat. Kështu, kur një Musliman e bën atë që është e detyrueshme për të duke urdhëruar për të mirën dhe ndaluar prej të keqes, mu ashtu siç i ka përmbushur të gjitha detyrat tjera, shmangia e atyre që shmangen nuk do t’i bëjë atij ndonjë dëm.