[Malsori-Makaveli]

Zemren e bardh mos ma n`zi,
Prushit mos i qit ujë e Hi,
Se n`dalet e ujtë Avullon,
Dhe aty gjithqka Perfundon,

Aty m`betet veq ni Kujtim,
Ni varr e shplueme pa Sherim,
Nje Rrug e gjat pa Kthim,

Nese ke mall per Mua,
E din se ku Jam,
Dujem sa t`jam me Ty,
Se kur t`mbetsh pa Mua,
Ki mem lyp e ski mem Gjet.







E kisha lan me ma hjek Zemren pam Pi,
E kisha lan me mi n`zer persgjalli k`ta 2 Syë,
As se kisha besu se k`shtu je Ti,
Qe ma ban ket Tradhti,

Kisha n`dejt tan Jeten ne Ferrë,
E kisha dhan per ty Jeten pa mendu 2 Herë,
Kurr k`tahen se kisha Mendu,
Se dikur ke mem Harru,

Nuk e di a ma Besonë,
E kisha dhan krejt q`ka Kamë,
E k`tahen se kisha Besu,
Se nje Ditë me thua ma s`te Du.








Kur mendoj per Ty,
Me lot me m`bushen kta dy Sy,
Qerpiki me zor po Mshelet,
Loti n`aper Faqe per ty Derdhet,

Ni Zemer e kam e me ty e n`daj
Gjysen ta fali gjysen e m`baj,
Ndienat e mija mi Rringjalle,
Zemren tane kur ma Fale,

Diten vetem ty te Kujtoj,
Naten vetem ty te Endrroj,
Ne Zemren time e gjej ni Munges,
Ti je gjaku saj e vetmja Shpres,
Ankohna per dhimbjen e Saj,
Ni Zemer si ty nuk mun e Gjaj.








Ne ket Jet kshtu s´jetohet,
2 her nuk po Fitohet,
Njeri as nuk han Dru as Heker,
Dikur po u bashe Plak i Vjeter,

Nje Lis i gat e i Madh u kall u bë Prush,
Kur e she me Sy se beson Askush,
Madhsija e asht vetem Element,
Pasurija madhe gjithmon ti humb Mendt,







Edhe nese diqka Din,
Ban kishe nuk po Din,
Se edhe ata se e Din,
Ndoshta asht Gabim,

Jam i qet rri si n`mazunshem,
Me fjal e vepra jam pak i Dhunshem,
K`shtu m`kan msu,spo e dojn t`miren,
Po rrejn e t`flliqt e si gjynaha po Shtiren.

Me butsi Dashni e Fjal,
Me benë te Qesh e me ban te Qaj,
Vepra t`buta e me fuqin e fjal te Verteta,
Du mem kalu n`gzime Jeta.








Ktu n`gyrbet Puntori e Krenari asht Shqiptari,
Patriot i pa durimshem e mendjen Hekur,
Pun Dit e Nat i pa Fjetur,







M`bete pa mua ket e Dita,
Dhe kshtu para kohe e Prita,
Mu thaft Goja se t`fola k`shilla,
Ti thash e ti shkrova fjal me Killa,

Si me gjujt Gacen n`shi,
Tash po e she se Zemer s`ki,
A mendon se shkruj me qef keq per Ty,
Kur te deshta sa k`ta dy Sy??







Me ti than nja 2 Fjal t`buta,
Edhe nja 2 te Urta,
Qka tek Sod i Kuptova,
Se m`del kshtu kuj s`ja Besova,

Mos ja ba kuj qka ski qef me ta Ba,
Ki me lyp ata se nuk e she Ma,
E mira vonohet por dikur te Vjen,
Mos i hup Shpresat se nuk te Len,

Qka prej kuj hiq nuk e Pret,
Bash aj Dhimbjen ta n`gjet,
Dhe te len me plot Pasoja,
Ket gja tek tash e Kuptova.







Ki mej ndi do Fjal prej Meje,
Un kam me qen afer Teje,
Ki me mendu se n´kry ki Lujt,
Ki mem lyp mem pa e s´ki me Mujt,

Ki me kujtu se dikush asht kat Don,
Por ne vertet t´miren asht ka ta Ndalon,
Reht kan me n´zan Diellin,
Ki me kujtu se Toka asht ka e Puth Qiellin,

Engjulli im ka met Lan,
Kan met ra n´dermend Fjal qe ti kam Than,
Ku a kan Zemra ka mu Kthy,
Ather dije se t´kam Harru Ty.







Mos me lyp se un sjam Ma,
Pa deshir prej teje jam n`da,
Sjelljet tua n`zemer dhimbje m`kan vu Rreshk,
Tlutem mos mi grrith se poj qon Pesh,
Pesha Zemres qenka Fjala e Shpirtit,









Menzi jam tu ju Permbajt,
Sa qef kam mu qfry tuj Qajt,
Ja nisin nja ka nja tuj Dal,
Shkon ni Jav e s`di mu Nal,





N´dienat per ty un i Hupa,
Ma afroj Buzen por se Putha,
Ni za i shkret m´brenda n´shpirt,
S´po me len me pa Dit,

Nuk di kush asht,as nuk po e Sho,
Me n´gren si Magnet dhe me Kerko,
Oh dil prej meje,pash Mue,
Pse Jeten je tu ma Mallkue,

Me le te qet si i vetun Jam,
Afer meje as kend se Kam,
Dil,t´lutem Shko,
Ne Shpirtin tim mos Jeto,

S´po kam qef met pa ne Mundim,
Por mos ma thirr ma Emrin Tim,
Gabimet s´mund ti Fali,
Kan qen shum e jo i Pari,

Por tash ata se asht me Mua,
Mi fal n´diena qe ta Dua,
Po shkon shpejt kjo Jet,
Me le ta kam ni Dashuri te Vertet.








Bishti Maces asht me Lesh,
Lexo ket Leter e mos Kesh,
Po e msheli njanin Sy,
Ket Leter e shkruj veq per Ty,

Po ha Buk e Mjalt,
Ty sa ma te bukura me ti shkru Fjalt,
Nuk po ta kerkoj Dashurin,
Por po ta shtoj Krenarin,

Prej se jam Le,
Qe 23 Vjet gati gjith qka mesova ne ket Dhe,
Do gjana s´po muj mej Besu,
Do vet i kam Perjetu,

Ka po shkoj pom n´jek Hija,
Rrugt e k´qija mi msoj Shoqnija,
E qka me msoj Dashurija,
Ajo po u thirrka Dhimbja e Tradhtija,

Gjuje ni Guri ne Det,
N`doshta t`gjindet kan than ne at Jet,
Qka ta bash ajo dikur te Kthehet,
Hekuri lakohet kur te n`zehet.








Me mungon Shpirti Ytë,
Se mi lan me Lotë Sytë,
Me mungojn Buzet Tua,
Pse ato nga un jan Largua,
Me mungon Dashurija Jote,
Qe me mall po e pres Sonte,
Me mungon gjdo gja prej Teje,
Pse ike ti tash prej Meje,
Me mungon ti Engjullesh,
Qe te doja shum Perbes.

Me mungon ajo se e dua Hala,
Me mungon ajo se, se kam Ma,
Me mungojn prekjet Tua,
At`her kur ishe me Mua,
Me mungon ajo se me Pshtetet ne Krahin Timë,
E Dashurin tja maj Kujtimë,
Me mungojn fjalt e Saj,
Se ma m`bushin Synin me Vaj,


Me mungojn fjalt e Fundit,
Ma moren Zemren si Kokrra Plumit,
Me mungon gjithshka ne ket Jet,
Me jetu nuk ish Let,
N`doshta ishte ma mir me pas Dek.








Jeta jote jeta Ime,
Histori me shum Kujtime,
T`miren e ka kaplu e Keqja,
S`ta beson kerkush Qebesa