[Amina]

Postimi origjinal është bërë nga Pupi

Më falë të lutëm bëra një mëkat të madhë, u dashurova!

Nuk ka kufijë në dashuri, andaj edhe u jap të drejtë prindërve që nuk u besojnë dokarrave të fëmijëve të tyre.
E kam shokë të mirë do të thoshte goca e veshur me minifustan ,gjersa përgaditet të dalë në mbrëmje me "shokun" e sajë. Prindërit të brengosur për të bijën, jo që nuk duan që ajo të dalë, ama jo me atë "shokë", të ishin së paku dy a tre ngulë këmbë e ëma!
Goca dhe djali, shoku i saj dalin ashtu pa e marr bekimin e prindërve, qe do i ati nuk ka zemër ti prish qejfin gocës së vetme,derisa e ëma sa nuk u qmend.
Dukej të kishte qenë nata më e gjatë për prindërit ajo natë, dhe aty kah orët e mëngjesit vendosën të kërkojn vajzën e tyre, morën telefonin dhe adresa e parë ishin prindërit e djalit.
Nga ana tjetër u dëgjua një zë i përgjumur. Alo, udhëroni.
Jo veq deshëm të dijm se a ka ardhur djali i juaj në shtëpi, thanë me një zë friksues prindërit, sepse edhe vajza e jonë mbrëmë doli bashkë me të.
Mamaja e djalit që erdhi më të dëgjuar telefonin, të jepte të kujtonte sikur ishte ngrir nga pyetja jonë. Vendosëm të thërrasim të gjithë që njihnim, shokët e tyre, taksit e gjithëkëndë.
E kotë ishte të dihej për ta, për të kaluar koha e mëngjesit, e po kujt i hahej në ato momente!
Meqë shkolla kishte filluar vednosëm të shkojm në shkollë ti kërkojm.
I ati, u ndal sikur donte ti tërhiqte vëmendjen së shoqës nga ajo që i'u shqaf para syve.
E bija puthej me kënaqësin me të madhe të një teenegeri pa vërejtur fare kalimtarët e rasti, e aq më keq të ëmën që gati s'ishte qmendur nga ajo që shihte.
Të tregoj unë "shokun" tya mori marroqe, kujtove se do ma hedhësh mua ë ?
Fati që i ati e mbante për krahësh, dhe vjaza shpëtoi aty për aty.
Qe do moj mami, bëra unë diçka të keqe?
Më falë të lutëm, bëra një mëkat të madhë, u dashurova.

Pupi, gjdo shoqeri nuk qon domosdos ne dashuri. Ne qofte se merret si ne kete rast, athere femrat nuk duhet te ken shoke fare, pasi qe dihet ku perfundon!