Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Murgesha
Une te parin do e zgjidhja. Me pelqen jeta e rrezikshme dhe e pasigurte. Kam aftesi qe ta bej per vete ate qe dua.
Kujdes seriozet jane shume endrrimtar dhe kurr nuk ngopen me ate qe e kane. Her do kur do tju lind deshira te perjetojne aventura.
Ne anen tjeter nje aventurist eshte i ngopur nga gjithcka. Ngopja e tij eshte shenje e sigurise dhe jetes se lumtur qe do te pasoje. Ne ket rast mendoj ne propozim per martese.
Murgesha
|
Ka te ngjare qe keshtu edhe munde te jete siq thot Murgesha por munde te ndodhe edhe e kunderta, pra seriozet mund te ken kaluar jeten avantureske dhe te jen pershendetur me te per tju kthyer pjeses tjeter te jetes, te asaj me serioze pra qe nenkupton edhe marrjen e pergjegjesive, kurse avanturieret qe nuk i kan kaluar keto me kohen, ka rrezik qe te mos mund te dalin me nga kjo humnerr dhe problemet e jetes se perbashket sipas rregullave me pergjegjesi me te madhe mund tju sjellin strese qe veshtire tejkalohen. Pra me nje fjale ndoshta eshte veshtir me dal nga guacka e tyre ashtu si ata jane mesuar. Tipi avanturier ka sukses me teper me tipin e gjinise femrore qe parapelqen avanturat.
Diqka nuk munda me kuptu ne tersi tek Gentiana kur thot: me ate serioz mund te kesh monotoni por nje jete me te sigurte? Nuk e kam te qarte se ēfar kuptimi mendohet ketu ne "monotoni"?
Monotonia perher egziston edhe tek qiftet me te persosura, sepse ajo eshte pjese perberse e jete sone, ngase asnje njeri nuk mund te jete perher 100 % i disponuar, bile as edhe kur je avanturier..?