Ju pershendes te gjitheve per mendimet tuaja, dhe per te paraqitur nostalgjine qe nje person ruan per nje dashuri te vjeter, do te botoj kete leter te shkruar vite me pare.
_________________________________________
......E ndjeja qe ate nate gjerat nuk po ecnin mire. Qe ne fillim e kuptova
qe ajo mbremje ish e fundit per ne te dy, per miqesine tone. Ne
mengjes ndjeva keqardhje per veten, ngaqe humba nje mike te mire...!
puthjet e tua ate nate, loti yt i vetmuar qe heshturazi zbriste drejt
e ne ate gushe ku aq here kishin fjetur perkedheljet.
Pse?
Te gjithe te donin. Mos valle ATA kishin frike se kjo e jona ishte dashuri e
poshter, mashtruese. Apo se nuk e shprebleje dot. Ishim ``miq``.
. Pse?
Te gjitha perpjekjet tona per dite me te bukura u shkaterruan. Perse
me kerkoje falje qe me doje, ne letren e fundit? Mos valle eshte krim
te vendosesh per VETE apo se e ATA thonin qe kjo dashuri e jona eshte e pamundur?
Ti qave. une qava. Qava aq shume sa syte mu enjten si ato
te nje lugati pijanec.
Aq shume qava sa nuk shihja dot, e para here ne jeten time qe qaja...
Mbase qava sepse ndoshta nuk doja ta shihja boten ashtu te mjere
bardh e Zi. Bardhe e Zi sepse ngjyrat i morre TI me vete per ti
mbytur ne erresiren e pertejme. Sa do doja te te urreja. Keshtu do
mund te te harroja e te harroja kete dhimbje qe me bren nga brenda.
Ne jemi akoma te vegjel, akoma adoleshente, dhe e gjithe bota na
duket ne kembet tona. Jemi pre e ekzaltimeve injorante. E ndoshta ne
te ardhmen do jemi ata qe ti nuk do kurre qe ne te jemi. Njerez te
kompromisit. Njerez qe synojne te shkojne diku, diku per hir te
familjeve, traditave. Ja keshtu do jemi ne.
Jo te semure, jo te cmendur, normale! Por nuk eshte normale dhimbja
qe ndjej kur te shoh cdo nate ne enderr, kur te prek pa mundur te te
prek. Nata eshte e gjate dhe per dreq ndodhem krejt vetem e une marr
fryme thelle e tani per tani vetem aroma jote mbetet ne shtratin
tim...
Mallkuar qofshin ATA qe s'lejojn Bashkim.
PS:Kjo eshte nje leter qe paraqet nje ndodhi te vertete, vite me pare.
Honesty
__________________
vetėdija e lartė e rėndon njeriun
|