[murrizi]

Isha nisur për një rrugtim të gjatë , dhe thuaja se isha "armatosur" mirë me gjithçka. kisha marrë me veti një termos kafeje, kisha përgaditur ca pitalka që sapo i morra te furra dhe i kisha mbushur me djathë, dhe thuaja se gjithçka ishte përgaditur përfekt, mos të harroj ta cek, se në të gjithë këtë "përfekcionizëm" nuk mungonte edhe muzika qe e kisha shkarkuar për shijen time gati për një vitë.
Nuk kaloi shumë kohë dhe bëja rrugë për merak, udhëtoja vetëm (më pëlqen të udhëtoj vetëm) dhe dëgjoja muzikën që kisha marrë me veti.
E gjitha shkonte si uji nërë urë, makina lundronte nga një autostradë në tjetrën dhe me të së bashku edhe unë, e në përcjellje edhe muzika.
Besoj ti kisha kalaur aty diku nja 350 Kilometra rrugë, dhe nga autoparlantat nisi të gumëzhonte një muzik, që ma qoj një dhimbje të madhe të kokës. I'a lash fajin pushimit që se kisha bërë për gati 4 orë.
U ndala dhe pasi i zbraza nja dy tasa kafe, dhe i përbina nja dy ato pitalkat me xhizë në një park skaj autostrades, vendosa prap të vazhdoj rrugëtimin.
Sapo i futa çelësin e kontaktit makines, prap u aktivizua muzika, pikërisht nga aty ku kishte mbetur për së fundmi. U kujtova ta kaloja atë këngë, por disi ngula këmbë, dhe thash ta ha dreqi, dikur kur e kam shkarkaur duhet të më ketë pëlqyer, pse tash jo.
Dhe vazhdoja rrugën, njëkohësisht vazhdoja ta duroja muziken që vetë e kisha lëshuar, poashtu vazhdoja ta duroja edhe dhimbjen e kres që sa vinte e shtohej.
..........dhe nuk dijë as vetë, vetëm se më kujtohet ti kem hapur syt diku në një spital në Itali, për të qenë mirë e shëndosh, por me një makin të gatume për bërllog.

A i dirigjon muzika ndjenjat tona ?