[valiii]

Njė njeri qė ska ditur tė shkruaj as tė lexoj, (Kur’an: Ankebut 48) qė ska prekur libėr me dorė, qė natyrisht, ska marrė pjesė nė ngjarjet e sė shkuarės, qė ska dėgjuar dhe mėsuar gjė nga tė tjerėt, nėse njė njeri i tillė, pra jep tė dhėna shumė tė prera, qė shkenca dhe teknologjia i ka zbuluar kohėve tė fundit, a nuk tregon kjo se ai person ėshtė i dėrguari dhe pėrfaqėsuesi i Allahut xh.sh., njohėsit tė sė fshehtės?
Aq sa janė kategorike dhe tė drejta njoftimet e Kur’anit kushtuar tė shkuarės, dhe informacioni pėr tė ardhmen ėshtė po nė atė nivel i rėndėsishem dhe njė mrekulli nė vete. Njė fakt tjetėr qė e argumenton origjinėn Hyjnore tė Kur,anit e dėshmojnė dhe profecitė e bėra atij tė cilat saktėsisht u pėrmbushėn. Nė Kur’an nė surėn El-Feth ajeti 27, besimtarėt pėrgėzohen se do tė hyjnė nė Meke, vite mė parė se tė ndodhte nė fakt, qe lajmėruar nė Kur’an. Meka atėher ishte nėn sundimin e paganėve, dhe disa kohė mė vonė ndodhi pikėrisht ashtu siē ishte profetizuar:
“All-llahu ėndrrėn e tė dėrguarit tė Vet e vėrtetoi me realitet: se me vullnetin e All-llahut do tė hyni nė xhaminė e shenjtė (nė Qabe) tė siguruar, tė rruani flokėt e kokave tuaja, t’i shkurtoni e nuk do tė keni frikė! Pra Ai ka ditur atė qė ju nk e dinit, para kėsaj ju dha njė fitore tė shpejtė (Hajberin)”. (Feth 27) (16)
Poashtu profecia tjetėr e cila gjithashtu u pėrmbush ėshtė ajo rreth fitorės sė Bizantit e bėrė nė kohėn kur jo vetėm qė nuk kishte as edhe njė shenjė tė vockėl se do tė ndodhte ashtu siē po profetizohej por nė atė kohė nė fakt Bizanti sapo kishte pėsuar humbje tė thellė. Kėshtu rreth vitit 620 pas Isait a.s. u shpallėn kėto ajete Kur’anore:
“Bizantinėt (rumėt) u mundėn, nė tokėn mė afėr (tokės arabe), po pas disfatės sė tyre, ata do tė ngadhėnjejnė, brenda pak viteve. Ēėshtja ėshtė vendim i All-llahut, fillim e mbarim (pėr disfatė dhe pėr fitore). E atė ditė (kur do tė fitojnė bizantinėt) besimtarėt do tė gėzohen, pėr ndihmėn e All-llahut. Ai ndihmon atė qė do dhe Ai ėshtė i gjithėfuqishėm, mėshirues. Premtimi i All-llahut ėshtė (ky), All-llahu nuk e thyen premtimin e Vet, por shumica e njerėzve nuk po dinė”. (Rrum 2-6).
Gjithēka tregonte pėr njė shkatrrim tė pėrjetshėm tė Bizantit dhe tė pėrmendėsh njė fitore pėr tė ishte diēka shumė e palogjikshme nė atė kohė, por Zoti i cili ėshtė njohės i tė tashmės dhe tė ardhmes e di mė sė miri. Ndodhi qė rreth shtat vite pas thėnies sė kėsaj profecie Perandoria Bizantine njėmend fitoi pas njė beteje tė pėrgjakshme me Persėt. Fjala e Allahut edhe njė herė u bė realitet. (17)
Argumenti tjetėr qė e argumenton Kur’anin si fjalė tė Allahut, ėshtė se ka fundi I Kur’anit sureja 111, El-Mesed, ekziston njė sure e cila i kushtohet xhaxhait tė Pejgamberit Muhamed, Ebu Lehebi dhe gruas sė tij. Aty nė mėnyrė kategorike ėshtė thėnė se Ebu Lehebi do tė digjej nė zjarrin e ferrit, pra nuk do tė pranonte Islamin. Kjo ishte thėnė rreth 10 vite para vdekjes se Ebu Lehebit dhe ai shumė lehtė mund tė pranonte Islamin pėr sy e faqe vetėm pėr ta diskredituar Pejgamberin Muhamed, por kjo kurrė nuk u bė sepse ato fjalė nga sureja 111 ishin thėnė nga Krijuesi i Botėrave, i cili di ēdo gjė dhe ato nuk mund tė zbeheshin nė asnjė mėnyrė. (18)
Allahu xh.sh. nė Kur’an thotė:
“A nuk e i ti se ē’bėri Zoti yt me Ad-in? Me banorėt e Iremit me ndėrtesa tė larta?”. (Fexhr 6-7)
Nė kėtė ajet pėrmendet njė popull dhe njė qytet tėrėsisht i panjohur pėr historinė e deri disa dekadave mė parė. Deri nė vitet e shtatėdhjeta tė shekullit XX. Ky qytet ishte inekzistent pėr historinė. Mirėpo nė atė kohė gjatė gėrmimeve nė Siri u zbulua njė qytet i quajtur Elba. Qyteti besohet tė jetė nja 43 shekuj i vjetėr dhe gjėja mė e mrekullueshme ėshtė se nė disa pllakat e gjetura nė mbeturinat e kėtij qyteti pėrmenden emrat e qyteteve mė tė cilat Elba kishte pasur kontakte tregtie. Dhe Iremi ėshtė njė ndėr qytetet. Prandaj ėshė mrekulli se si nė shekullin VII kur po shpallej Kur’ani dhe kur nuk dihej asgjė rreth qytetit tė vdekur, pėrmendet me emėr Iremi. (19)
Pėrveē kėtyre, Kur’ani ka mjaft veēori tė tjera tė mrekullueshme, tė cilat vėrtetojnė se ai ėshtė mė tė vėrtet libėr hyjnorė. Njė prej kėtyre veēorive ėshtė fakti se njė numer i konsiderueshėm i fakteve shkencore, tė cilat njeiru mundi ti zbulonte vetėm me ndihmėn e teknologjisė sė shekullit XX, janė shpallur nė Kur’an 1400 vjetė mė parė. Sigurisht qė nuk mund tė pretendojmė qė Kur’ani ėshtė njė libėr shkencor, por ėshtė njė udhėzim i njerėzve drejt sė vėrtetės. Megjithatė, nė Kur’an gjejmė shumė fakte shkencore, tė cilat janė zbuluar nė mėnyrė tė plotė vetėm nė saje tė fjalės sė fundit tė teknologjisė bashkohore. Kėto fakte shkencore as qė mund tė pėrceptoheshin apo imagjinoheshin nė kohėn e shpalljes sė tij, gjė qė vėrteton akoma mė tepėr prejardhjen e tij hyjnore. (20) Allahu thotė:
“Ne do t’u bėjmė atyre tė mundshme qė tė shohin argumentet Tona nė horizonte dhe nė veten e tyre deri qė t’u bėhet e qartė se ai (Kur’ani) ėshtė i vėrtetė. A nuk mjafton qė Zoti yt ėshtė dėshmitar pėr ēdo gjė?” (Fussilet 53)