KUR ZEMRA DRIDHET!
Nji shikim i zjarrte dhe nji buzeqeshje e embel nganjihere mjaftojne qe te shkaktojne nji termet te nji shkalle te larte ne zemer.Shqetesime te embla i quajten,por keto dridhje prishin gjumin dhe crregullojne jeten.Kjo gjendje mund te provohet rrallehere ne jete.aq shume enderrojme per te shijuar shpesh e me shpesh ate buzeqeshje me aferAq shume duam qe ai shikim te na djege serishKjo asht edhe baza mbi te cilen ndertohen endrrat,me te cilat pavetedijshem fillojne te jetojme.Por,si mund te quhet nji gjendje e tille qe shpeshton te rrahurat e zemeres?Me cilin definicion do ta perkufizonim?Kete mbase do ta spjegonte zemra po te kishte goje,por ne jemi te pafuqishem ta spjegojme.Krejt ajo qe dime eshte se ne perjetojme nji gjendje jo normale,sa te embel,aq edhe te cuditshme.Ne kete gjendje, ne gezohemi qe shkojne ditet,me shprese se qdo dite qe vjen,ne mund te perjetojme diqka te paprekshme, por te perjetuar ndonjihere.Labirintheve te tilla ne udhtojme te hutuar,pa e gjetur dot shtegdaljen.Mjafton qe ne kete labirinth te ndeshim syte qe na trazojne,buzeqeshjen qe na qon shpirtin pesh.Prandaj,nuk eshte e cuditshme se zemra kur dridhet,nuk na bjen ndermend asgje tjeter,apo me mire te themi, i lejome gjerat ta kalojne pa i regjistruar ne mendje,sepse nnuk duam te na ngaterrohen gjerat e rendomta me kete ndjenje te vecante.Keto ndjenja na mjaftojne qe te jetojme te kenaqur edhe nese realiteti dhe rrethanat jane krejt te tjera!!!( Ishte ky me hallen nji mendim i nji shkenctari perendimor qe e perktheva ngadale per ty Mafiozi,mbese me shprese se e ke kuptuar tash kur ,dhe si vjen DASHURIJA)
