[ideologu]

Teoritë e relativitetit

apo

tekësitë e lakërditetit!


Kësisoji mund të titullohej sinjifikanca e që të dy teorive të zbuluara nga “i madhi” Ajnshtain!
Unë edhepse jo ndonjë fizicient i spikatur i fizikës abstrakte por më së shumti ithëtar i studimeve të kozmologjisë universale, gjithëmonë kam qenë i interesuar në zhvillimin e hulumtimeve evolutive shkencore të lëmisë së fizikës por këto dy teori disi në asnjë mënyrë nuk më duken të përkojnë simetrialisht me realitetin e prezentuar që na preokupon në përditshmëri.
Përderisa e para mban emrin teoria speciale e cila mundohet të sqaroj efektin gjat lëvizjes në shpejtësi të madhe e e cila për princip ka parimin e saj themelor se shpejtësia e dritës është e njëjtë për të gjithë vëzhguesit e që në në realitet të jetës së përditshme shumë vështirë të vërtetohet e madje edhe ndoshta nuk qëndron fare, e dyta quhet e përgjithëshme e cila ka të bëj me gravitacionin apo më egzakt teoria gjeometrike e gravitacionit dhe e cila parashihet të bëj bashkimin e teorisë speciale me ligjin e Njutnit mbi gravitacionin universal.
Shkencëtari të parën e spjegon me anë të një eksperimentmendimi apo gedankenexperiment siqë ai e kishte pas quajtur dikur e ku i tërë proçesi përshkruhet përmes një shembulli të thjeshtë të çiklistit në lëvizje prej 10 m/s përkundër këmbësorit inert e koha është me erë! Të dytë natyrisht aty përjetojnë shpejtësi të ndryshme të lëvizjes mirëpo sipas kësaj teorie nëse koncepti i erës ndërrohet me atë të rrezës së dritës rezultati do të jetë i njëjtë për të dy vëzhguesit. Të dytën ate të gravitacionit ai na tregon për rënien e lirë të trupave që janë inerciale dhe të pandikuara nga gravitacioni. Për evitimin e kontraditave në mes kësaj teorie me ate të mekanikës klasike ai na del me idenë se kohëhapësira na qenka e përkulur. Parimi themelor këtu është se gravitacioni dhe akseleracioni janë ekuivalentë si dhe përkulja e kohëhapësirës shkaktohet nga paraqitja e masës në kahje të iniciuar.
Përndryshe me këtë teori vihet në pah se gjatësia e kohës është e ndryshueshme relativisht nga madhësia e intensitetit të gravitacionit.
Për të mos u futur më thellë në këso aproksimativitete të ilogjikshme po ndalemi me kaq duke thënë se të gjitha sekretet e këtyre teorive mbështeten në sekretet e paspjegueshme e të koklavitura të lëmisë së fizikës e të matematikës por diçka konkrete në aspekt të ngërthimit të teorive në mundësinë e perceptimit real nga njeriu, akoma nuk është prezentuar nga askush deri më sot!
Vetëm duhet patjetër të potencohet se një shkencëtar i cili me vazhdimësi ka mbrojtur teorinë e bingbengut të krijimit të Gjithësisë e një shkencëtar i cili nuk njeh as ekzistimin e Krijuesit si faktor në të gjithë dukuritë e kësaj jete e bote e as ekzistimin e logjikës si mekanizëm parimor i të menduarit njerëzor, ai shkencëtar nuk mund kurrësesi të gëzoj respekt e kredibilitet për teoritë e tija të inventuara e inekzakte të cilat si bazë kanë qartësimin e shumë çështjeve të ndërlikuara në funksionimin e këtij Universumi ku po jetojmë!
Një meritë ndërkohë duhet patjetër të i ndahet këtij laureati të çmimit Nobel për fizikë, e ajo është për zbulimin e ndarjes së atomit si element kimik, zbulim i cili i dha shkas ndërtimit të bombës së përfolur atomike me të cilën siq më dihet u asgjësuan deri më hi me milionë njerëz gjatë luftës së dytë botërore.
Kontributi është kontribut!
Ndonëse në kahje tërësisht të gabuar e diametralisht të kundërt të Njerëzimit!

nderime!