[Zero Cool]

Thënie të zgjedhura të Imam Aliut


Stolia e varfërisë është dëlirësia, stolia e pasurisë është mirënjohja.

Dita e Drejtësisë për të padrejtin do të jetë më e mundimshme se dita e padrejtësisë për viktimën e tij.

Kamja më e madhe është të mos ia hedhësh sytë fare kamjes së të tjerëve.

Thëniet mbahen mend, veprimet vihen në provë.

Kini frikë nga Zoti, o njerëz! Shumë nga ju përpiqen për gjëra që s′i marrin dot, ndërtojnë shtëpi ku nuk banojnë,

dhe mbledhin sende që u lihen të tjerëve. Ka dhe që marrin në rrugë të pandershme e në dëm të së drejtës së tjetrit. Kush fiton kundër ligjit, do duhet të mbajë barrën e mëkatit, prandaj ikën nga kjo botë me shpinën kërrusur dhe del përpara Zotit i dërrmuar nga dëshpërimi.

Qëndrimi larg mëkatit është një nga rrugët e mbrojtjes prej tij.

Dinjiteti të është dhënë i lartë, por ti vetë e ul sa herë që kërkon; prandaj zgjidh mirë para kujt e ul.

Të lëvdosh më shumë nga ç′meritohet është sahanlëpirje, të lëvdosh më pak është ose smirë ose mangësi në të folur.

Mëkati më serioz është ai që gjykohet i vogël nga ai që e bën.

Tirani ka tri cilësi: Dhunon eprorin duke mos iu bindur, dhunon vartësin përmes arrogancës së postit, dhunon njerëzit të gjithë duke përkrahur tiranët e tjerë.

Pas kulmit të dhembjes zbret qetësia, ashtu si zbret paqja pasi laku i dëshpërimit s′ngushtohet dot më.

Mos e tepro në përkushtimin ndaj gruas e fëmijëve, se Zoti s′do t′i lërë pa përkujdesje, në qofshin dashurues të Tij; e në qofshin armiq të Tij, pse duhet brengosur e shpenzuar kohë për ta?

E meta më e madhe e njeriut është të quajë të metë të të tjerëve një të metë që e ka vetë ai.

O skllevër të ambicjeve, ndahuni prej tyre! Kush pështetet pas kësaj bote, s′do marrë gjë prej saj, përveç dhembjes. Kaliteni veten, o njerëz, e mos ua vini veshin prirjeve tuaja instiktive.

Mos e shihni të keqe thënien, ku mund të gjeni diçka të mirë.

Kur t′i luteni Zotit për diçka, në fillim kërkoni bekime për Profetin, pastaj për veten tuaj. Zoti është tepër bujar që të pranojë vetëm lutjen e parë e të mos pranojë dhe të dytën për hir të saj.

Kush e ka të shtrenjtë dinjitetin, u qëndron larg grindjeve.

Budallallëk është të nxitosh përpara momentit të përshtatshëm dhe të vonosh, pasi ka ardhur ky moment.

Mos pyet për gjëra që mund të ndodhin, se mjaft telashe ke nga gjërat që të ndodhin.

Imagjinata është pasqyrë, mësimet japin këshillë dhe paralajmërim. Ai që bën veten, ka bërë mjaft, nëse ka shmangur atë që quan të keqe tek të tjerët.

Dija ka shok veprimin. Kush di, të veprojë, se dija vdes po s′pati aksion. Po të mbahet parasysh kjo veti e saj, mirë. Përndryshe ajo ikën e të lë.

Nuk ka gjë më të lartë se Islami, nder më të lakmuar se adhurimi i Zotit, strehë më të sigurt se kufizimi i vetvetes, ndërmjetës më të mirë se pendimi, dhe thesar më të vyer se qenia i kënaqur.

Asnjë pasuri s′e tremb aq shumë mjerimin, sa mjaftimi me mjetet e ekzistencës. Kush e kufizon veten në sa i duhet për t′u mbajtur, arrin paqen dhe bëhet gati qetësisht për ndërrimin e banesës.

Ambicja është porta e dëshpërimit dhe çelësi i fatkeqësisë. Lakmia, krenaria dhe xhelozia nxitin për mëkat, ndërkohë që zakonet e këqija shpien ujë në mullirin e së keqes.

Zemra e ngushtë nxë veç veset e këqija; ajo është mëgojza që e kthen njeriun drejt së ligës.

Ka njerëz që ia dalin mbanë një dite, por pas saj nuk shohin më ditë tjetër; ka të tjerë, që janë për t′u patur zili para mesnatës, pastaj i qajnë gratë më të gdhirë të ditës tjetër.

Fjalët mbahen në zap ende pa u thënë; se me t′u thënë, e mbajnë ato njeriun zap. Prandaj përgjojeni gjuhën më shumë se arin e argjendin, se ndodh shpesh që vetëm një shprehje të prapësojë një bekim e të sjellë një ndëshkim.

Mos fol për atë që s′e di, por as atë që di mos e thuaj të tërë, nëse ka mundësi.

Ruaju Zotit mos të sheh ku mëkatohet e nuk të sheh ku ka bindje ndaj Tij, sepse do jesh i humbur të dyja herët. Kur ndihe i vendosur, tregohu i vendosur në bindjen ndaj Tij, dhe kur ndihe i lëkundur, tregohu i lëkundur në mëkatimin ndaj Tij.

Mbështetja në këtë botë është marrëzi, përderisa dihet ç′ka në të; prapambetja në vepra të mira është humbje e sigurt, përderisa dihet që sjellin shpërblim; është papjekuri t′i japësh besim njeriut që s′ka dhënë prova ende.

Se sa e ulët është kjo botë në gjykimin e Zotit del nga fakti që vetëm në të ka mosbindje ndaj Tij. Pikërisht kjo bën të arrihen të mirat e Tij, vetëm kur ikën prej saj.

Kush kërkon do gjejë qoftë dhe vetëm një pjesë të asaj që kërkon.

Nuk është e mirë ajo e mirë, pas së cilës vjen Skëterra, dhe nuk është vuajtje ajo vuajtje, pas së cilës vjen Parajsa. Çdo lumturi tjetër nga e Parajsës është banale, dhe çdo fatkeqësi tjetër nga e Skëterrës është shaka.

Varfëria është vërtet fatkeqësi, por më e keqe se varfëria është lëngata e trupit dhe më e keqe se lëngata e trupit është lëngata e zemrës. Kamja është vërtet bekim, por më e mirë se kamja është shëndeti i trupit dhe më i mirë se shëndeti i trupit është shëndeti i zemrës.

Prejardhja s′mund ta çojë përpara atë, që ka mbetur prapa nga punët që ka bërë.

Qëndroi botës larg, që t′ia shohësh më mirë të këqijat që të ka dëftuar Zoti; dhe mos rri mospërfillës ndaj saj, se ajo të përfill, sido që të jetë.

Fol që të shfaqesh, ndryshe do mbetesh fshehur nën gjuhë.

Prapse sulmin e joshjeve të kësaj bote dhe qëndroi larg asaj që s′të afrohet. E nëse s′bën dot ndryshe, trego maturi në kërkim.

Shpesh fjala bën shumë më tepër se sulmi.

Ajo që kënaq, mjafton, sado e vogël të jetë.

Le të ketë vdekje, por jo poshtërim. Le të ketë pak, por jo nga të tjerët. Kush s′merr duke ndenjur unjur, nuk do marrë as kur të jetë më këmbë. Bota ka dy ditë: Një pro teje e një kundër teje. Mos u kapardis, kur dita është me ty, dhe bëj durim, kur e ke kundër.

Aroma më e mirë është e myshkut. Peshon pak, po erën e ka të këndshme.

I lini mburrjet e mos e gënjeni veten, por sillni vdekjen ndër mend.

Fëmija ka një të drejtë tek prindi dhe prindi ka një të drejtë tek fëmija. E drejta e prindit tek fëmija është bindja për çdo gjë, përveç asaj që përbën mëkatim ndaj Zotit; kurse e drejta e fëmijës tek prindi është trashëgimi i një emri të mirë, edukata e shëndoshë dhe mësimi i Kur′anit.

Mania e kundërshtimit t′i pakëson shanset e suksesit.

408. E vërteta rrëzon këdo që i del kundër.

Zemra është libri i syrit.

Përkushtimi ndaj Zotit është tipari më i rëndësishëm i karakterit të njeriut.

Mos e provo mprehtësinë e gjuhës tënde kundër Atij që ta dha aftësinë për të folur, as shkathtësinë e fjalës kundër Atij që të futi në udhën e mbarë.

Kontrollit mbi veten i mjafton largimi nga gjithçka që s′pëlqehet tek të tjerët.

Përmbahu si njeri i lirë, ose hesht si i paditur.

Më e pakta gjë që i kërkohet intelektit është të shquajë udhën e mbarë nga e gabuara.

Bëni të mira pa quajtur të vogël asnjërën prej tyre. E mira e vogël është e madhe dhe e mira e paktë është e shumtë. Askush nuk duhet të pranojë që të tjerët të jenë më të zotë se vetë ai në bërjen e së mirës, ndryshe do bëhej vërtet ashtu. E mira dhe e keqja kanë përkrahësit e tyre. Në heqshi ju dorë prej ndonjërës, do ketë të tjerë që do t′i afrohen.

Zoti ia rregullon paraqitjen, kujt vë rregull në brendi të vet. Zoti i ndihmon në punët e kësaj bote, kujt bën shërbime për fenë e Tij. Zoti ia sjell mbarë punët me të tjerët, atij që mba të forta lidhjet me Të.

Maturia është perde që mbulon e urtësia shpatë e mprehtë. Fshihi dobësitë e sjelljes tënde pas maturisë dhe vraji ambicjet e tua me shpatën e urtësisë.

Zoti i begaton disa njerëz në dobi të njerëzve të tjerë. Zoti ua mbush duart plot, sa kohë që u japin dhe të tjerëve; e kur s′ japin më, Zoti ua heq bekimin e ia jep dikujt tjetër.

Njeriu nuk mund të ndihet kurrë i sigurtë në punët e shëndetit e të pasurisë. Ka shumë njerëz që duken të shëndetshëm, por sëmuren pas pak, si dhe shumë të tjerë që janë të pasur, por bien shpejt në varfëri.

Ai që i qan hallin një besimtari, i është qarë Zotit, në fakt; ai që i qan hallin një jo-besimtari, i është qarë për Zotin, në fakt.

Mundimet e kësaj bote përballen me durim, se padurimi i shton më shumë.

Kënaqësia më e madhe arrihet pasi heq dorë nga ambicjet.

Mendjet e skllavëruara bëhen vegla të pasioneve të fuqishme.

Aftësia i ndihmon ruajtjes së përvojës.

Mos i jepni përgjegjësi e besim njeriut të dëshpëruar.

Më fatkeqi në tregti e më i pafati në përpjekje është kush rropatet pas kamjes pa e gjetur dot. Si rezultat, ikën i trishtuar nga kjo botë dhe detyrohet të përballet me të këqijat e saj edhe në botën tjetër.

Ka dy lloj mjetesh jetese: Që kërkojnë dhe që kërkohen. Vdekja përgjon hapat e atij që i përgjërohet kësaj bote, deri sa e shqit nga gjiri i saj; kurse atij që i përgjërohet botës tjetër, i vijnë vetiu të mirat e kësaj bote. Ai vetëm sa i pranon.

Mbani mend që qejfet do zhduken dhe do mbeten vetëm pasojat.

Vër në provë dhe do urresh!

Nuk është e mundur që Zoti t′ia mbajë hapur njeriut derën e mirënjohjes, duke i mbyllur derën e bollëkut; as t′ia mbajë hapur derën e lutjeve, duke i mbyllur derën e pranimit të tyre; as t′ia mbajë hapur derën e pendesës, duke i mbyllur derën e mëshirës.

Njeriu më i përshtatshëm për pozicion të nderuar është ai që vjen nga njerëz të nderuar.

Njeriu është armik i asaj që s′njeh.

Gjumi i natës squll vendosmërinë e ditës.

Pushteti qeverisës është gur prove për një prijës.

Asnjë qytet nuk ka mbi ty më shumë të drejtë se të tjerët. Qyteti më i mirë është ai që të mban.

Pak, por përherë, është më mirë se shumë, por që zhgënjen.

Po të hasni te dikush një cilësi të spikatur, do gjeni dhe të tjera, të të njëjtit lloj.

Ai që tregton pa ditur ç′thotë feja, do bjerë herët a vonë te fajdeja.

Zoti e fut në halle të mëdha njeriun që alarmohet nga telashet e vogla.

Kush i jep rëndësi dinjitetit, s′u jep rëndësi dëshirave të vogla.

Kur hyn në shaka qesëndia, dalin intelekti dhe gjallëria.

Largimi i atij që do të të afrohet, t′i mpak shanset e suksesit, kurse afrimi tek ai që të largohet, të mpak dinjitetin.