Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga ARVANITI
Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Odise
Tė bėshė mirė (ti)
t'i bėshė mirė (tjetrit)
tė = (nyje e parme, e lidhores) = tė shkruaj (nje leter)
t'i = (trajtė e shkurt, e peremrit)= t'i shkruaj (arbanitit)
e po hajde na trego Arvaniti, diē tjetėr, jovetem ''s'jam dakort'', bile edhe termi yt ''dakort''=pajtohem, eshte gabim, kur ke fjalen shqipe - nuk pajtohem (vet kerkojme shqipen, e thua fjale te huaj panevoje:)!
|
Shiko c'ke shkruar ne nje postim tendin te meparshem:
Citim:
|
, kur eshte fjala, per nje veprim: duhet tė bėshėm kuptohet per veprimin qe ben direkt ti, kurse kur eshte fjala, per veprimin deshiror, eshte: t'i beshe (duhet t'i beshe te njohura gjerat...),
|
T'i beshe---duhet shkruar "t'i bėsh", pa "ė" apo "e" ne fund pasi ndryshohet kuptimi.
T'i bėshč - (me theks te "e-ja") merr nje kuptim tjeter, qe ne gjuhen letrare kthehet "t'i bėje". Prandaj ndosh kjo ngaterrese.
"Faji" qendron ne mosperdorimin e "ė", dhe perdorimi ne vend te saj i "e-se", qe shpeshhere sjelle ndyshimin e kuptimit te vet foljes apo fjales.
Gjithsesi, "t'i bėsh" shkruhet pa "e" ose "ė" ne fund.
Gjith te Mirat
****
****
**** |
***Po ti a po thua vet: ''nuk jam ne dakort''? e pse nuk po thua: nuk jam i pajtimit, nuk pajtohem - kur themi se duhet te flasim shqip?
Ti duket se nuk kupton as trajtat e shkurta te peremrave!
Ate e-nė tende, ne fundfjalesh, mu ajo na ka ngatrruar (ngaterruar:), mbase duke u munduar te behet diēka superiore, behet ēoroditje! Mos te hyjme tash atje, mbase je lakonik ė?
Pa, na thuaj pra diē, tjeter ti? Jovetem - ,,nuk jam dakort'' (dapordht)