[bert]

takimi i pare



mbi kaltersine e detit pashe portretin tend
syte spo me ndaheshin,trupi spo me zinte vend
desha te te flisja ,thjesht te te thoja te dua
shume me kishe munguar,kjo me lendonte mua



nje ere e lehte po frynte dhe floket po ti largonte
fytyra e jote e bukur dhe nje qeshje po zbulonte
doja te te prekja dhe te te mbaja ne krahet e mi
te te puthja ,te shtrengoja dhe te beja dashuri



dhe ashtu e qeshur ti krahet e bukur zgjasje
ne sy me shikoje,buzeqeshje dhe thoshe hajde
afromu ,pak me teper afromu i dashur me thoje
une jam endrra jote une jam zemra jote


dhe ashtu dalengadale ne u perqafuam plot mall
putheshim pa pushim,putheshim si te marr
dhe nga faqet e tua te bukura lotet po vershonin
te kam pritur shume ket moment ta kemi tonin