Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi nė mėrgim
deshta nje fjalė nė kopshtin tėnd ta mbjelli si lule
qė tė kujtohet pėrher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisė ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartė te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash mė ėsht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta mė ėsht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallė perse keshtu kaq pamshirshėm tė jem rob i yt vule
pėrse tė mė vuaj kaq shum shpirtėsia
pėrse o e kaluar kohė pėr se kaq shum mė pėrkule
pėrse kaq shum mė vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes qė po thahet
pėr kohen e shkuar le tė flas magjija
o kohė qė aq pa mshirshėm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
pėr se vuaj kaq shum o kroje qė mė bėheni shekuj te pashtershem tė mallit
per se mė dėnesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytė e tė gjitha ndjenjave mė thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet nė kujtime me shpėrndahen
un thua se jam vet malli
pėr secilen qehre tė natyres
dhe kokrrat e dikurshme tė zallit
qė un puthė i kam me aq dashuri
pėr flokun e sajė magjik tė kthyer si puhizė
kur era e shperndante me qudira
qė as fjala e vet hyjnorė ylberit
nuk delte ma e pėrsosura ma e mira
per thėnjen kur ajo mė dukej mahni
me qeshjet e saja tė dlira
e sa her hareshėm jam rilindė
tash mė jan bė kohrat si pika tė hallit
un nuk jam ma i dashurisė gjeni
nuk di pse koha bėhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ėsi
kur jam lėshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorėve tė belholles nė vrap
natyres sė virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bėja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartė fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonė magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve tė pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
qė na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajė neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulėzuar
e un me fjalen e lehtė si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshė me karajfile
kur kam qeshė me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshėm qė emocionin e kam bindė
kam qeshur e kam qa gjithmonė pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ėsht vetem nje e shkurtė kalim mashtruese urė
nji film mashtrimi i pa mshirė
ne qafė pastaj q ė te varė nji gurė
si fund i teatrit vizllues
pastaj tė bėhet fund e qivurė
varr pėrjetsie me zingjirė
me gurėt e dhe tė zi
driten e ndrron me errsirė
pasi tė gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat tė quajn pleqėri
ti nuk je ma zog i lirė
por mallė kohorė shpirtėsi
eh poeti i mjerė
ti vuan duke ri mbjellė ne emocoin tė kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritė e kaluara
si endrat ne krahrorė te dehen
--------
un jam etja e vet mallit mė tė ndjeshėm tė shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bėj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirė
kujtime te lidhura per jete
jetė o maskė e pshtirė
sa shpejt kohrat na i trete
a mund tė jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
nė kopshtet kohore tė dikurshme
tė mbjellim kujtim kohorė
q' jan kėto shpirtė fenomene sekrete
qė un poeti i gjorė
i flas e i zbėrthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund tė shendrrohet nė miqsi
ajo ka trandė sa emocion dete
qė kohen e shėndrroj nė ndjenjėsi
e pena ime nė dorė
vargun nė fjalė duke e shkri
deshti tė mbjellė lule jete
qė dhimbjen e mallit tash ta bėj miqsi
a thua ma ndonjėher o kohė me ankth'ėsi
dashuria e dikurshme pėrseri do tė rilindė
apo do t ė kemi vetėm vetmashtrim pėr miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stėrmekujve
do ti dhurojm stėrvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria tė behet miqsi
do tė ju flas me tė vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohė
sa shum mė kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik ėshtė nė linjė Pėrgjigju Me Kuotė
|